Sporting Almere 3 – Eemdijk 4 (1-2)

De wedstrijd van afgelopen zaterdag bij en tegen Sporting Almere begon goed. Eemdijk 4 was op tijd en de regen was gestopt. Er stond nog een behoorlijk fris snijdend windje, maar dat gevoel was binnen de lijnen binnen enkele momenten weg. Wat begon als een leuke wedstrijd, eindigde met een ietwat zure nasmaak. Heeft Eemdijk 4 verloren?  Dat niet, maar de manier waarop het verloop van de wedstrijd (met name de tweede helft) liep, was niet bepaald “koek en ei”.

De wedstrijd ving in Almere aan om 14:30 uur. Naast het stadion van Almere City speelde de twee teams van deze middag op het veld naast het hoofdveld. Op kunstgras. Niet bepaald een puntenpakker dat kunstgras, maar Eemdijk 4 begint te wennen aan het plastic-met-rubber “vloerkleed”.

Het was Eemdijk die aan het begin van de wedstrijd de kansen kreeg. Binnen enkele minuten kreeg Hip als eerste een kans op de voorsprong. De bal raakte in de kluts, in de “zestien” van Sporting Almere. Hip schoot, maar kreeg de bal niet over de lijn. In de rebound werd de bal van de lijn gehaald door een speler van Sporting Almere.

Een antwoord hierop was een terugspeelbal van Rikea, die de bal erg hoog richting keeper Dirk speelde. Dirk kon niets anders dan proberen de bal op de borst aan te nemen, maar de bal rolde plots richting het doel. Dirk trok een sprint, maar kon alleen nog duiken naar de bal. Hij tikte de bal met zijn handen weg, maar de scheidsrechter zag deze actie als een terugspeelbal en kende een indirecte vrije bal toe voor Sporting Almere. Eemdijk nam plaats op de doellijn (dat was de afstand die de scheidsrechter aangaf). Eemdijk was niet van plan zo vroeg in de wedstrijd een goal weg te geven en stapte tot drie maal toe te vroeg af op de bal, terwijl de scheidsrechter al gefloten had. De speler van Almere schoot de bal hard richting het doel. De bal kwam half tegen de arm van Vullis, en half tegen het hoofd van bORt. Daarentegen weerhielden beide heren de tegenstander van scoren.

Een moment later kreeg wederom Hip een kans op een goal voor zijn team. Van afstand schoot Hip de bal hard, maar wel met een kleine ‘curve’. De bal draaide naar de tweede paal, maar de keeper behoedde zijn team van een achterstand.

De aanvaller van Sporting Almere, die in vergelijking met onze groene “Goliath” Marty wel op David leek uit het welbekende Bijbelverhaal, kreeg een prachtige steekpass achter de verdediging van Eemdijk 4. Zo kon hij alleen oplopen naar keeper Dirk, maar verstapte zich bij het betreden van het keepergebied van Eemdijk. Ondertussen was WB al aan komen sprinten en kon zo de aanval afblazen.

Het was Eemdijk 4 die de eerste goal van deze wedstrijd inluidde. Marty, vandaag een zeer sterke wedstrijd spelend als voorstopper voor Mup, gaf de bal mee aan Hip over de rechterkant. Hip controleerde de bal, kwam in duel met een tegenstander, maar won het duel. Zo passeerde hij de speler van Sporting en kon zo oplopen tot enkele meters voor de achterlijn. Hij zag Vullis klaar staan in de zestien en plaatste de bal zeer netjes op het hoofd van Vullis. Vullis knikte de bal hard over de lijn en zette zo de voorsprong voor zijn team op het scorebord. 0-1.

Tot aan halverwege de tweede helft wist Eemdijk 4 de voorsprong te houden. Het was al duidelijk dat de groenen niet zomaar weg kwam met deze stand. Er stond iets op het punt te gebeuren, maar in welke vorm was niet duidelijk. Een penalty tegen? Minstens tien minuten blessuretijd? De donkere wolk was al te zien op deze “heldere dag”, en de spreekwoordelijke regen viel ongeveer tien minuten voor het eindsignaal.

Eemdijk wist tot die tijd kansen te creëren en te incasseren, maar vanaf toen keerde de wedstrijd. Booka was enkele minuten hiervoor voor bORt in de plaats gekomen tussen de lijnen, maar met ietwat frisse tegenzin. Hij zag dat MJ al enkele keren een goede trap kreeg van een en dezelfde persoon. Booka kwam in duel met de beste jongen en zorgde ervoor dat hij niet aan de bak kwam. Op het middenveld stak Booka al zijn been uit, en hing hij al aan zijn shirt. Tien meter verder gaf Booka een schouderduw, en dat schoot in het verkeerde keelgat van de scheidsrechter. Booka mocht gelijk het veld verlaten en trok met zijn “pokerface” gewoon weer zijn heerlijk, warme, dikke winterjas aan. Ondertussen ontstond er een discussie tussen spelers van Eemdijk en de scheidsrechter, waarna Japio de bal wegtrapte. De scheidsrechter was zogezegd ‘not amused’ en stuurde ook Japio buiten het veld.

De wedstrijd ging verder, met nog een kleine tien minuten op de klok. Eemdijk hield stand, maar stond met maar negen spelers met de rug tegen de muur. Alleen Vullis kwam nog over de middenlijn, hoewel hij ook meeverdedigde.

Zo stapte Vullis per ongeluk op de teen van een speler van Sporting, die met pijn naar de grond ging. De groenen schreeuwden dat de bal buiten de lijnen moest en het spel leek even stil te staan. Zowel Vullis als keeper Dirk stapte richting de beste jongen om hem op de been te helpen. Maar de bal was nog niet buiten de lijnen en de scheidsrechter had niet afgefloten. Een speler van Sporting Almere schoot de bal vanaf de middenlijn tussen de palen, terwijl Eemdijk hielp hun eigen speler op de been te krijgen. Reglementair volledig toegestaan, en dom van de groenen. Daarentegen was de sportiviteit ver te zoeken. De scheidsrechter kon niets anders doen dan een goal toe te kennen. 1-1.

Het zat enkele spelers van de thuisploeg niet lekker en beslisten dat Eemdijk vanaf de aftrap een goal mocht maken. Japio en Vullis trapten af. Vullis sprintte als een heuse “Pupil van de Week” richting het doel van de tegenstander en voelde zich de koning te rijk. Een vreemd moment. Voor beide teams. Enkele spelers van Sporting Almere waren het niet eens met de beslissing van hun eigen team en gingen achter Vullis aan. Vullis zag een speler een sliding maken, maar ondertussen ook de keeper uitkomen. Zonder enige aarzeling plaatste hij de bal erg netjes langs de duikende keeper, die het duidelijk niet eens was met zijn medespelers. Zo kwam Eemdijk weer op voorsprong, maar met een bittere nasmaak. 1-2.

Enkele spelers van Sporting Almere wisten niet hoe snel ze bij het eindsignaal naar de kleedkamer moesten sprinten, terwijl anderen op een zeer sportieve manier de hand schudde met de groenen.

Een vreemde match, met een ietwat ontevreden eindresultaat… maar ach, uiteindelijk zijn drie punten toch nog drie punten, right?