Eemdijk 8 – VOP 5 (2-0)
De strijd der titanen. Zo kon je deze wedstrijd toch wel noemen. Eemdijk 8, de nummer 1 op dit moment, tegen VOP 5, de nummer 3 op dit moment, met evenveel punten als de Groene Trein. Dit belooft een mooie pot te worden, aangezien het er echt om spant. Deze overwinning is nodig om in de race te blijven voor het kampioenschap. Een streekderby, tegen een van de gezelligste teams uit de competitie. >>
Ondanks het feit dat er afgelopen woensdag een aantal teamleden niet getraind hebben, mochten ze bijna allen wel in de basis aantreden tegen de blauw-witten van VOP 5. Afgelopen woensdag mochten andere blauw-witten, S.V. Spakenburg uit hetzelfde dorp, tegen AZ aantreden en wisten een verbluffende wedstrijd neer te zetten. Deze gedachten zaten bij een aantal mensen nog vers in het geheugen, waardoor de winning-mood erin zat!
Aan de VOP kant misten ook een aantal spelers, waaronder een handjevol Spakenburgers.
Om 12:30 uur ving de wedstrijd aan. Met een heerlijk vochtig grasveld mocht er gegleden en gestreden worden om de eerste plek in deze competitie. Eemdijk 8 wilde deze plek behouden en VOP 5 wilde deze plek bemachtigen en confisqueren. Dit zou niet zonder slag of stoot gebeuren. Beide teams wisten dat het moeilijk zou worden en dat was ook aan het verloop van de wedstrijd te merken.
De eerste helft ging het redelijk gelijk op. Eemdijk 8 had hier en daar een kansje, maar werd redelijk goed in bedwang gehouden in de voorhoede. Topspitsen Gerrit “Longshanks” Vullis en “Wonderslof” Japio wisten niet door het verdedigingsveld van VOP te breken.
Veel lange ballen richting de spitsen gingen dan ook verloren. Met een paar verdedigers per spits werden Japio en Vullis behoorlijk klem gezet. Er volgden maar weinig kansen. VOP 5 daarentegen had, op een paar afstandschoten na, helemaal geen goeie kansen. De verdediging van Eemdijk 8 stond als een huis. Floepie was redelijk hersteld van zijn blessure en mocht gelijk weer knallen als laatste man. Naast zich stonden WickedW the Bulletcatcher en WB. Marty eigende de functie Voorstopper toe. Hip, die deze wedstrijd niet veel hoefde te doen, diende wederom als vervanger van Keeper Dirk, die nog steeds geblesseerd is. Zo was de verdediging rond en was een “Unbreakable Wall”. De Chinese Muur was er een ‘pussy’ bij.
Aan beide kanten werd er flink, maar zeer sportief, gestreden voor dat ene verlossende puntje. Bort, die deze wedstrijd een middenvelder tegenover zich had staan die een kop langer was, stond wel zijn mannetje en maakte zijn bijnaam waar: Minitank. Met een kilometer of 15 op zijn stappenteller wist ook hij weer alle gaten dicht te rennen op het middenveld. Hij was een waardig tegenstander voor het middenveld van VOP.
Wortel stond eveneens op zijn positie met voorkeur, middenveld, maar wist vaak erg goed bij te springen in de verdediging. Wortel noemde deze pot voetbal achteraf ‘een volwassen potje voetbal’. En terecht, want door te strijden en door de overzichtelijke rust aan de bal bij een ieder van Eemdijk 8 wist De Groene Hulk halverwege de eerste helft een puntje mee te pakken.
Net iets voorbij het 16-meter gebied van VOP aan de linkerkant kreeg Eemdijk 8 een vrije bal. Van achteren werd geschreeuwd dat Vullis de bal moest knallen, maar Wortel zag het als zijn taak en legde de bal op de overtredingplek. Een muur van 4 man werd gevormd, maar de bal lag wel op een prachtige plek. Over de muur, of langs de muur, het kon beiden. Wortel nam de aanloop gaf de bal een ram, maar ging richting de muur. In een nanoseconde schoot mijn frustratie naar zijn top, maar was die andere nanoseconde gelijk weer weg. Want de muur splitste op aan de rechterkant (vanaf de Groene kant bekeken) en de bal ging daar tussendoor. De bal werd nog wel aangeraakt, waardoor de keeper volledig de verkeerde kant op dook. De keeper was kansloos en de bal rolde aan de linkerkant het doel in. Een heerlijk opgelucht gevoel! 1-0!
De wedstrijd ging door. Eigenlijk weinig kansen aan beide kanten die ik me kan herinneren. Japio kreeg nog een keer een goeie kans, maar wist de paal te raken. Helaas.
Vele acties werden onderschept door de goeie verdediging van VOP, of werden gezien als buitenspel waardoor er weer een stukje dooddoenerij in het leven werd geroepen.
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Om 12:30 uur ving de wedstrijd aan. Met een heerlijk vochtig grasveld mocht er gegleden en gestreden worden om de eerste plek in deze competitie. Eemdijk 8 wilde deze plek behouden en VOP 5 wilde deze plek bemachtigen en confisqueren. Dit zou niet zonder slag of stoot gebeuren. Beide teams wisten dat het moeilijk zou worden en dat was ook aan het verloop van de wedstrijd te merken.
De eerste helft ging het redelijk gelijk op. Eemdijk 8 had hier en daar een kansje, maar werd redelijk goed in bedwang gehouden in de voorhoede. Topspitsen Gerrit “Longshanks” Vullis en “Wonderslof” Japio wisten niet door het verdedigingsveld van VOP te breken.
Veel lange ballen richting de spitsen gingen dan ook verloren. Met een paar verdedigers per spits werden Japio en Vullis behoorlijk klem gezet. Er volgden maar weinig kansen. VOP 5 daarentegen had, op een paar afstandschoten na, helemaal geen goeie kansen. De verdediging van Eemdijk 8 stond als een huis. Floepie was redelijk hersteld van zijn blessure en mocht gelijk weer knallen als laatste man. Naast zich stonden WickedW the Bulletcatcher en WB. Marty eigende de functie Voorstopper toe. Hip, die deze wedstrijd niet veel hoefde te doen, diende wederom als vervanger van Keeper Dirk, die nog steeds geblesseerd is. Zo was de verdediging rond en was een “Unbreakable Wall”. De Chinese Muur was er een ‘pussy’ bij.
Aan beide kanten werd er flink, maar zeer sportief, gestreden voor dat ene verlossende puntje. Bort, die deze wedstrijd een middenvelder tegenover zich had staan die een kop langer was, stond wel zijn mannetje en maakte zijn bijnaam waar: Minitank. Met een kilometer of 15 op zijn stappenteller wist ook hij weer alle gaten dicht te rennen op het middenveld. Hij was een waardig tegenstander voor het middenveld van VOP.
Wortel stond eveneens op zijn positie met voorkeur, middenveld, maar wist vaak erg goed bij te springen in de verdediging. Wortel noemde deze pot voetbal achteraf ‘een volwassen potje voetbal’. En terecht, want door te strijden en door de overzichtelijke rust aan de bal bij een ieder van Eemdijk 8 wist De Groene Hulk halverwege de eerste helft een puntje mee te pakken.
Net iets voorbij het 16-meter gebied van VOP aan de linkerkant kreeg Eemdijk 8 een vrije bal. Van achteren werd geschreeuwd dat Vullis de bal moest knallen, maar Wortel zag het als zijn taak en legde de bal op de overtredingplek. Een muur van 4 man werd gevormd, maar de bal lag wel op een prachtige plek. Over de muur, of langs de muur, het kon beiden. Wortel nam de aanloop gaf de bal een ram, maar ging richting de muur. In een nanoseconde schoot mijn frustratie naar zijn top, maar was die andere nanoseconde gelijk weer weg. Want de muur splitste op aan de rechterkant (vanaf de Groene kant bekeken) en de bal ging daar tussendoor. De bal werd nog wel aangeraakt, waardoor de keeper volledig de verkeerde kant op dook. De keeper was kansloos en de bal rolde aan de linkerkant het doel in. Een heerlijk opgelucht gevoel! 1-0!
De wedstrijd ging door. Eigenlijk weinig kansen aan beide kanten die ik me kan herinneren. Japio kreeg nog een keer een goeie kans, maar wist de paal te raken. Helaas.
Vele acties werden onderschept door de goeie verdediging van VOP, of werden gezien als buitenspel waardoor er weer een stukje dooddoenerij in het leven werd geroepen.
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Veel lange ballen richting de spitsen gingen dan ook verloren. Met een paar verdedigers per spits werden Japio en Vullis behoorlijk klem gezet. Er volgden maar weinig kansen. VOP 5 daarentegen had, op een paar afstandschoten na, helemaal geen goeie kansen. De verdediging van Eemdijk 8 stond als een huis. Floepie was redelijk hersteld van zijn blessure en mocht gelijk weer knallen als laatste man. Naast zich stonden WickedW the Bulletcatcher en WB. Marty eigende de functie Voorstopper toe. Hip, die deze wedstrijd niet veel hoefde te doen, diende wederom als vervanger van Keeper Dirk, die nog steeds geblesseerd is. Zo was de verdediging rond en was een “Unbreakable Wall”. De Chinese Muur was er een ‘pussy’ bij.
Aan beide kanten werd er flink, maar zeer sportief, gestreden voor dat ene verlossende puntje. Bort, die deze wedstrijd een middenvelder tegenover zich had staan die een kop langer was, stond wel zijn mannetje en maakte zijn bijnaam waar: Minitank. Met een kilometer of 15 op zijn stappenteller wist ook hij weer alle gaten dicht te rennen op het middenveld. Hij was een waardig tegenstander voor het middenveld van VOP.
Wortel stond eveneens op zijn positie met voorkeur, middenveld, maar wist vaak erg goed bij te springen in de verdediging. Wortel noemde deze pot voetbal achteraf ‘een volwassen potje voetbal’. En terecht, want door te strijden en door de overzichtelijke rust aan de bal bij een ieder van Eemdijk 8 wist De Groene Hulk halverwege de eerste helft een puntje mee te pakken.
Net iets voorbij het 16-meter gebied van VOP aan de linkerkant kreeg Eemdijk 8 een vrije bal. Van achteren werd geschreeuwd dat Vullis de bal moest knallen, maar Wortel zag het als zijn taak en legde de bal op de overtredingplek. Een muur van 4 man werd gevormd, maar de bal lag wel op een prachtige plek. Over de muur, of langs de muur, het kon beiden. Wortel nam de aanloop gaf de bal een ram, maar ging richting de muur. In een nanoseconde schoot mijn frustratie naar zijn top, maar was die andere nanoseconde gelijk weer weg. Want de muur splitste op aan de rechterkant (vanaf de Groene kant bekeken) en de bal ging daar tussendoor. De bal werd nog wel aangeraakt, waardoor de keeper volledig de verkeerde kant op dook. De keeper was kansloos en de bal rolde aan de linkerkant het doel in. Een heerlijk opgelucht gevoel! 1-0!
De wedstrijd ging door. Eigenlijk weinig kansen aan beide kanten die ik me kan herinneren. Japio kreeg nog een keer een goeie kans, maar wist de paal te raken. Helaas.
Vele acties werden onderschept door de goeie verdediging van VOP, of werden gezien als buitenspel waardoor er weer een stukje dooddoenerij in het leven werd geroepen.
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Wortel stond eveneens op zijn positie met voorkeur, middenveld, maar wist vaak erg goed bij te springen in de verdediging. Wortel noemde deze pot voetbal achteraf ‘een volwassen potje voetbal’. En terecht, want door te strijden en door de overzichtelijke rust aan de bal bij een ieder van Eemdijk 8 wist De Groene Hulk halverwege de eerste helft een puntje mee te pakken.
Net iets voorbij het 16-meter gebied van VOP aan de linkerkant kreeg Eemdijk 8 een vrije bal. Van achteren werd geschreeuwd dat Vullis de bal moest knallen, maar Wortel zag het als zijn taak en legde de bal op de overtredingplek. Een muur van 4 man werd gevormd, maar de bal lag wel op een prachtige plek. Over de muur, of langs de muur, het kon beiden. Wortel nam de aanloop gaf de bal een ram, maar ging richting de muur. In een nanoseconde schoot mijn frustratie naar zijn top, maar was die andere nanoseconde gelijk weer weg. Want de muur splitste op aan de rechterkant (vanaf de Groene kant bekeken) en de bal ging daar tussendoor. De bal werd nog wel aangeraakt, waardoor de keeper volledig de verkeerde kant op dook. De keeper was kansloos en de bal rolde aan de linkerkant het doel in. Een heerlijk opgelucht gevoel! 1-0!
De wedstrijd ging door. Eigenlijk weinig kansen aan beide kanten die ik me kan herinneren. Japio kreeg nog een keer een goeie kans, maar wist de paal te raken. Helaas.
Vele acties werden onderschept door de goeie verdediging van VOP, of werden gezien als buitenspel waardoor er weer een stukje dooddoenerij in het leven werd geroepen.
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
De wedstrijd ging door. Eigenlijk weinig kansen aan beide kanten die ik me kan herinneren. Japio kreeg nog een keer een goeie kans, maar wist de paal te raken. Helaas.
Vele acties werden onderschept door de goeie verdediging van VOP, of werden gezien als buitenspel waardoor er weer een stukje dooddoenerij in het leven werd geroepen.
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
De rust brak aan. Er was ook gewoon rust in de kleedkamer. Verrassend. Waarschijnlijk had iedereen wel ingezien dat VOP 5 niet ‘zomaar’ een tegenstander was, maar juist eentje om rekening mee te houden. Ze staan niet voor niets gedeeltelijk eerste. De tweede helft zal beduidend moeilijker worden. VOP 5 wil en zal een puntje meepikken, aangezien het voor deze Amersfoorters even zo belangrijk is als voor Eemdijk 8.
De tweede helft ving aan en VOP 5 speelde inderdaad iets feller. Er leek ook een verandering te zijn in de formatie, waardoor er een spits meer leek te zijn. Hier en daar kregen ze een schietkansje, maar werden nergens echt gevaarlijk. Dit werd grotendeels verijdeld door de uitstekende verdediging en het aansluitende en meeverdedigende middenveld.
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Door deze verschuiving kregen de spitsen van Eemdijk 8 ook meer ruimte. Helaas was dit nog niet genoeg voor een regen aan doelpunten, maar het zat er wel aan te komen.
Wortel kreeg op het middenveld de bal aangespeeld. Hij had daar de ruimte en stuurde Japio aan de linkerkant richting het doel van de bezoekers. Japio zou Japio niet zijn als hij niet een keer een geweldige individuele actie zou maken, dus zette hij de sprint in. Aan de rechterkant kwam Vullis bij springen, om zo de pass te kunnen ontvangen. Japio had eventjes zijn Wondersloffen in werking gesteld en wist zo minstens 3 man te passeren. De keeper was de laatste halte voor deze niet-te-stoppen wagon van de Groene Trein, en loosde zo zijn enige passagier aan de goede kant van de paal in de netten van het doel. Eemdijk 8 stond voor met 2-0! Een hele belangrijke 2-0! Dat stukje last was van de schouders, maar nog niets was definitief.
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Johan, de spits van VOP 5, die overigens ook zijn hele jeugd bij V.V. Eemdijk heeft gevoetbald, zag de bui al hangen bij dit tweede doelpunt en wist dat dit niet meer te evenaren was (zo wist hij achteraf te melden). Uiteraard werd dit wel geprobeerd, maar was daar die spreekwoordelijke Dooie Mus. De enige gevaarlijke kansen die VOP 5 kreeg, waren de hoekschoppen. Hier werd dan niet alles uitgehaald, maar bezorgde mij hier en daar wel een extra hartklopping. Vullis vroeg zich voorin af waarom de bal met zo’n hoekschop niet gewoon weggekopt wordt, en wist met zijn “Hoppa!” een keer zeer goed bij te springen tijdens een van deze hoekschoppen.
De wedstrijd was zo goed als gespeeld. WickedW wist nog een keer helemaal mee naar voren te lopen, om daar recht voor het open doel de bal in zijn voeten gespeeld te krijgen. De laatste halte van deze bal was dan wel de onderbuik geweest van een van de middenvelders van VOP 5, die krampachtig in elkaar zakte, waardoor de Eemdijk 8 Bulletcatcher helemaal van zijn apropos raakte en de bal daardoor maar een kindertikje gaf. Een mooie kans, die helaas door twijfel om zeep werd geholpen. Maar gelukkig stond het al 2-0 en had WickedW dit dubbel en dwars goed gemaakt in de achterhoede, tijdens zijn verdedigende taak.
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
De wedstrijd was na 5 minuten blessuretijd gespeeld, de eindstand is 2-0 en Eemdijk 8 behoudt haar koppositie in deze ereranglijst. Een heerlijk gevoel: strijdend een match winnen! De spierpijn heeft nog nooit zo lekker gevoeld!
Op naar de volgende match op 7 november, tegen de jongens van VVZA 3 (die overigens deze dag verloren en dus al bijna niet meer meestrijden voor het kampioenschap).
Go Eemdijk 8!!!