VOP 5 – Eemdijk 8 (2-4)
Op één hand kan ik ze niet meer tellen. Jaja, we zijn aan de tweede hand begonnen als het gaat om het tellen van de wedstrijden die Eemdijk 8 ongeslagen is. Afgelopen zaterdag was het de 6e ongeslagen wedstrijd op rij. Even liet ik mijn kopje hangen in deze strijd, maar dat was gelukkig langs de lijn, toen ik nog wissel stond. Eemdijk 8 speelde dat moment niet goed, maar verbeterde haar positie de tweede helft ten opzichte van de eerste helft. >>
Het was wederom stralend weer. Net zo warm als de week ervoor, maar dan ook met een lekker windje, die voor de verkoeling zorgde. Om 14:00 uur mochten we aantreden op het kunstgras van de altijd sympathieke tegenstander VOP 5, in Nieuwland.
Door de vele bekende spelers die spelen in het 5e elftal van VOP, werd er een deal gesloten. De partij die wint, krijgt van de verliezer 2 kratten bier.
In het begin van de wedstrijd leek het alsof Eemdijk 8 deze wedstrijd zonder enige problemen in haar zak zou steken. Er werd meer op de helft van VOP gespeeld, en dit werd beloond.
Japio was wat meegezakt naar de middenlijn, tot een van de middenvelders een verkeerde pass over de breedte gaf. Deze werd onderschept door de Wondersloffen van Piepstem Japio. Hij rende met de bal richting het doel, met een horde verdedigers achter hem aan. Alsof hij een indiaan was, die rende voor een stel op hol geslagen cowboys. De keeper, een goede bekende (buurman) van Nevers, kwam zijn doel uit, om de bal te onderscheppen. Japio had op dit kunstgras geen last van polletjes, drempels, kuilen en stroeve schoenen, dus wist de keeper uit te dollen, zonder te struikelen. De 0-1 was een feit! Dit beloofde nog wat te worden de rest van de wedstrijd.
De vreugde was voor niet langer dan een kwartier. De aanvaller van VOP 5 was snel. Deze wist door te breken en kwam alleen voor keeper Dirk, die al uit zijn doel was gekomen was. Helaas had hij zijn go-go-gadget-gloves niet aangetrokken, waardoor de aanvaller zijn ‘moves’ kon laten zien en zo Dirk voorbij rende. Pats! Als een bitchslap kwam deze gelijkmaker aan in het gezicht van de Eemdijk 8’er. 1-1. Waar het even leek dat Eemdijk 8 zichzelf oppermachtig zou maken, veranderde die gedachte als sneeuw voor de zon. En aangezien de zon fel op dit stukje aarde scheen, was de sneeuw snel weg.
Het geluk leek even niet meer aan onze zijde. Het aantal kansen ging gelijk op, hoewel de kansen die Eemdijk 8 kreeg wel iets gevaarlijker waren. Zo ook een prachtige pass van Hip op Japio. Japio schoot richting het doel, maar de keeper tikte de bal tegen de lat. De bal leek zo goed als stil te vallen recht voor het doel. De keeper lag op de grond en de bal stuiterde nog wat op, zo voor het lege doel. Puk zag dit helaas te laat en probeerde tevergeefs de bal nog een ram te geven, maar de keeper gooide zijn lichaam over de bal.
Dit werd Puk niet in dank afgenomen door Japio. Er klonken donderslagen en de bliksemschichten schoten door de lucht. Even leek het ook nog donker te worden. In de verte hoorde je de wolven huilen en de heksen lachen. De scheldkanonnade klonk nog even voort en even klonk het alsof Mickey Mouse in Japio was gereïncarneerd. Een klein frustratiepuntje, wat te ver door ging, waardoor de scheidsrechter zelfs moest ingrijpen.
Alsof de Groene Trein nog niet genoeg pech had, werd er ook nog een overtreding begaan. Hip legde de bal neer op zo’n 25 meter van het doel, stapte achteruit, keek nog even of de voorhoede wel goed stond, en schoot de bal de pot in. De bal vloog over de verdediging, de keeper zat er ook naast en de bal stuiterde op. Japio, die bij de tweede paal kwam inglijden, kon de bal helaas ook niet raken. Het was net te hoog en de bal stuiterde op tegen de lat.
Voor zo ver de eerste helft. Eemdijk 8 leek de klap van de week ervoor nog niet te boven. Hoewel de scheids deze keer wel wist wat hij deed, lag het echt aan de Groenen zelf. Deze keer niet echt een donderpreek in de kleedkamer, maar gewoon een kleine samenvatting van de eerste helft, opgesomd wat goed en wat fout ging. Ook werden de volgende wissels besproken. Hoewel dit laatste nog steeds niet goed afgesproken wordt, heeft het uiteindelijk toch nog zijn vruchten afgeworpen.
De tweede helft moest er gewoon echt wat meer pit in de strijd gegooid worden. Een beetje meer peper, paprika en een vleugje zout zou de flauwe smaak van de eerste helft moeten verdoezelen. De keukenkastjes werden opengetrokken, maar potverdikkie! Alle kruiden waren aangevreten en/of ver over datum. Er was geen enkele kruid die de smaak kon verbeteren. Daarentegen werd het eten het eerste kwartiertje alleen maar viezer. Er werd roet in het eten gegooid.
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
In het begin van de wedstrijd leek het alsof Eemdijk 8 deze wedstrijd zonder enige problemen in haar zak zou steken. Er werd meer op de helft van VOP gespeeld, en dit werd beloond.
Japio was wat meegezakt naar de middenlijn, tot een van de middenvelders een verkeerde pass over de breedte gaf. Deze werd onderschept door de Wondersloffen van Piepstem Japio. Hij rende met de bal richting het doel, met een horde verdedigers achter hem aan. Alsof hij een indiaan was, die rende voor een stel op hol geslagen cowboys. De keeper, een goede bekende (buurman) van Nevers, kwam zijn doel uit, om de bal te onderscheppen. Japio had op dit kunstgras geen last van polletjes, drempels, kuilen en stroeve schoenen, dus wist de keeper uit te dollen, zonder te struikelen. De 0-1 was een feit! Dit beloofde nog wat te worden de rest van de wedstrijd.
De vreugde was voor niet langer dan een kwartier. De aanvaller van VOP 5 was snel. Deze wist door te breken en kwam alleen voor keeper Dirk, die al uit zijn doel was gekomen was. Helaas had hij zijn go-go-gadget-gloves niet aangetrokken, waardoor de aanvaller zijn ‘moves’ kon laten zien en zo Dirk voorbij rende. Pats! Als een bitchslap kwam deze gelijkmaker aan in het gezicht van de Eemdijk 8’er. 1-1. Waar het even leek dat Eemdijk 8 zichzelf oppermachtig zou maken, veranderde die gedachte als sneeuw voor de zon. En aangezien de zon fel op dit stukje aarde scheen, was de sneeuw snel weg.
Het geluk leek even niet meer aan onze zijde. Het aantal kansen ging gelijk op, hoewel de kansen die Eemdijk 8 kreeg wel iets gevaarlijker waren. Zo ook een prachtige pass van Hip op Japio. Japio schoot richting het doel, maar de keeper tikte de bal tegen de lat. De bal leek zo goed als stil te vallen recht voor het doel. De keeper lag op de grond en de bal stuiterde nog wat op, zo voor het lege doel. Puk zag dit helaas te laat en probeerde tevergeefs de bal nog een ram te geven, maar de keeper gooide zijn lichaam over de bal.
Dit werd Puk niet in dank afgenomen door Japio. Er klonken donderslagen en de bliksemschichten schoten door de lucht. Even leek het ook nog donker te worden. In de verte hoorde je de wolven huilen en de heksen lachen. De scheldkanonnade klonk nog even voort en even klonk het alsof Mickey Mouse in Japio was gereïncarneerd. Een klein frustratiepuntje, wat te ver door ging, waardoor de scheidsrechter zelfs moest ingrijpen.
Alsof de Groene Trein nog niet genoeg pech had, werd er ook nog een overtreding begaan. Hip legde de bal neer op zo’n 25 meter van het doel, stapte achteruit, keek nog even of de voorhoede wel goed stond, en schoot de bal de pot in. De bal vloog over de verdediging, de keeper zat er ook naast en de bal stuiterde op. Japio, die bij de tweede paal kwam inglijden, kon de bal helaas ook niet raken. Het was net te hoog en de bal stuiterde op tegen de lat.
Voor zo ver de eerste helft. Eemdijk 8 leek de klap van de week ervoor nog niet te boven. Hoewel de scheids deze keer wel wist wat hij deed, lag het echt aan de Groenen zelf. Deze keer niet echt een donderpreek in de kleedkamer, maar gewoon een kleine samenvatting van de eerste helft, opgesomd wat goed en wat fout ging. Ook werden de volgende wissels besproken. Hoewel dit laatste nog steeds niet goed afgesproken wordt, heeft het uiteindelijk toch nog zijn vruchten afgeworpen.
De tweede helft moest er gewoon echt wat meer pit in de strijd gegooid worden. Een beetje meer peper, paprika en een vleugje zout zou de flauwe smaak van de eerste helft moeten verdoezelen. De keukenkastjes werden opengetrokken, maar potverdikkie! Alle kruiden waren aangevreten en/of ver over datum. Er was geen enkele kruid die de smaak kon verbeteren. Daarentegen werd het eten het eerste kwartiertje alleen maar viezer. Er werd roet in het eten gegooid.
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
De vreugde was voor niet langer dan een kwartier. De aanvaller van VOP 5 was snel. Deze wist door te breken en kwam alleen voor keeper Dirk, die al uit zijn doel was gekomen was. Helaas had hij zijn go-go-gadget-gloves niet aangetrokken, waardoor de aanvaller zijn ‘moves’ kon laten zien en zo Dirk voorbij rende. Pats! Als een bitchslap kwam deze gelijkmaker aan in het gezicht van de Eemdijk 8’er. 1-1. Waar het even leek dat Eemdijk 8 zichzelf oppermachtig zou maken, veranderde die gedachte als sneeuw voor de zon. En aangezien de zon fel op dit stukje aarde scheen, was de sneeuw snel weg.
Het geluk leek even niet meer aan onze zijde. Het aantal kansen ging gelijk op, hoewel de kansen die Eemdijk 8 kreeg wel iets gevaarlijker waren. Zo ook een prachtige pass van Hip op Japio. Japio schoot richting het doel, maar de keeper tikte de bal tegen de lat. De bal leek zo goed als stil te vallen recht voor het doel. De keeper lag op de grond en de bal stuiterde nog wat op, zo voor het lege doel. Puk zag dit helaas te laat en probeerde tevergeefs de bal nog een ram te geven, maar de keeper gooide zijn lichaam over de bal.
Dit werd Puk niet in dank afgenomen door Japio. Er klonken donderslagen en de bliksemschichten schoten door de lucht. Even leek het ook nog donker te worden. In de verte hoorde je de wolven huilen en de heksen lachen. De scheldkanonnade klonk nog even voort en even klonk het alsof Mickey Mouse in Japio was gereïncarneerd. Een klein frustratiepuntje, wat te ver door ging, waardoor de scheidsrechter zelfs moest ingrijpen.
Alsof de Groene Trein nog niet genoeg pech had, werd er ook nog een overtreding begaan. Hip legde de bal neer op zo’n 25 meter van het doel, stapte achteruit, keek nog even of de voorhoede wel goed stond, en schoot de bal de pot in. De bal vloog over de verdediging, de keeper zat er ook naast en de bal stuiterde op. Japio, die bij de tweede paal kwam inglijden, kon de bal helaas ook niet raken. Het was net te hoog en de bal stuiterde op tegen de lat.
Voor zo ver de eerste helft. Eemdijk 8 leek de klap van de week ervoor nog niet te boven. Hoewel de scheids deze keer wel wist wat hij deed, lag het echt aan de Groenen zelf. Deze keer niet echt een donderpreek in de kleedkamer, maar gewoon een kleine samenvatting van de eerste helft, opgesomd wat goed en wat fout ging. Ook werden de volgende wissels besproken. Hoewel dit laatste nog steeds niet goed afgesproken wordt, heeft het uiteindelijk toch nog zijn vruchten afgeworpen.
De tweede helft moest er gewoon echt wat meer pit in de strijd gegooid worden. Een beetje meer peper, paprika en een vleugje zout zou de flauwe smaak van de eerste helft moeten verdoezelen. De keukenkastjes werden opengetrokken, maar potverdikkie! Alle kruiden waren aangevreten en/of ver over datum. Er was geen enkele kruid die de smaak kon verbeteren. Daarentegen werd het eten het eerste kwartiertje alleen maar viezer. Er werd roet in het eten gegooid.
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
Dit werd Puk niet in dank afgenomen door Japio. Er klonken donderslagen en de bliksemschichten schoten door de lucht. Even leek het ook nog donker te worden. In de verte hoorde je de wolven huilen en de heksen lachen. De scheldkanonnade klonk nog even voort en even klonk het alsof Mickey Mouse in Japio was gereïncarneerd. Een klein frustratiepuntje, wat te ver door ging, waardoor de scheidsrechter zelfs moest ingrijpen.
Alsof de Groene Trein nog niet genoeg pech had, werd er ook nog een overtreding begaan. Hip legde de bal neer op zo’n 25 meter van het doel, stapte achteruit, keek nog even of de voorhoede wel goed stond, en schoot de bal de pot in. De bal vloog over de verdediging, de keeper zat er ook naast en de bal stuiterde op. Japio, die bij de tweede paal kwam inglijden, kon de bal helaas ook niet raken. Het was net te hoog en de bal stuiterde op tegen de lat.
Voor zo ver de eerste helft. Eemdijk 8 leek de klap van de week ervoor nog niet te boven. Hoewel de scheids deze keer wel wist wat hij deed, lag het echt aan de Groenen zelf. Deze keer niet echt een donderpreek in de kleedkamer, maar gewoon een kleine samenvatting van de eerste helft, opgesomd wat goed en wat fout ging. Ook werden de volgende wissels besproken. Hoewel dit laatste nog steeds niet goed afgesproken wordt, heeft het uiteindelijk toch nog zijn vruchten afgeworpen.
De tweede helft moest er gewoon echt wat meer pit in de strijd gegooid worden. Een beetje meer peper, paprika en een vleugje zout zou de flauwe smaak van de eerste helft moeten verdoezelen. De keukenkastjes werden opengetrokken, maar potverdikkie! Alle kruiden waren aangevreten en/of ver over datum. Er was geen enkele kruid die de smaak kon verbeteren. Daarentegen werd het eten het eerste kwartiertje alleen maar viezer. Er werd roet in het eten gegooid.
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
Voor zo ver de eerste helft. Eemdijk 8 leek de klap van de week ervoor nog niet te boven. Hoewel de scheids deze keer wel wist wat hij deed, lag het echt aan de Groenen zelf. Deze keer niet echt een donderpreek in de kleedkamer, maar gewoon een kleine samenvatting van de eerste helft, opgesomd wat goed en wat fout ging. Ook werden de volgende wissels besproken. Hoewel dit laatste nog steeds niet goed afgesproken wordt, heeft het uiteindelijk toch nog zijn vruchten afgeworpen.
De tweede helft moest er gewoon echt wat meer pit in de strijd gegooid worden. Een beetje meer peper, paprika en een vleugje zout zou de flauwe smaak van de eerste helft moeten verdoezelen. De keukenkastjes werden opengetrokken, maar potverdikkie! Alle kruiden waren aangevreten en/of ver over datum. Er was geen enkele kruid die de smaak kon verbeteren. Daarentegen werd het eten het eerste kwartiertje alleen maar viezer. Er werd roet in het eten gegooid.
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
Vanuit een schot/pass vanaf de rechterkant (gezien door de ogen van Eemdijk 8), die nog niet eens goed genomen was, stuiterde de bal langs de eerste paal. Waar iedereen verwachtte dat Dirk wel op de bal zou duiken, deed hij niets. Een kleine communicatiefout tussen Dirk en een van de verdedigers in het strafschopgebied zorgde ervoor dat Eemdijk 8 onterecht op achterstand kwam. De bal werd recht voor Dirks ogen het doel in getikt.
Eemdijk 8 werd wakker. Dat kleine beetje onderschatting, die was opgebouwd na de laatste ontmoeting op sportpark De Vinken (eindstand 4-0), zorgde ervoor dat de ogen geopend werd van de Groene Hulk. Frustratie werd wederom omgezet in inzicht en karakter en Eemdijk 8 ging een stuk beter spelen. Tot aan de laatste 10 minuten kreeg VOP 5 bijna geen enkele kans meer.
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
Hip had al een paar tevergeefse pogingen gedaan om de bal op het doel te schieten, maar mocht zichzelf deze tweede helft bewijzen. We weten allemaal dat hij het kan, echter komt dit niet altijd goed uit de verf. Voorzetten vanuit een vrije bal zijn Hip’s specialiteit, maar nu kreeg Eemdijk 8 een overtreding mee, waar Hip zichzelf achter de bal zette. In eerste instantie werd mij gezegd in de muur bij de verdedigers van VOP te staan. Waarschijnlijk was het contrast dan zo mooi. Dit leek mij geen goed idee, dus zette mezelf klaar voor de rebound. Van een van de verdedigers van VOP kreeg ik nog te horen “Schieten kan hij wel!”. Uiteraard beaamde ik dit, in afwachting van deze vrije bal.
Hip zette na een aanloopje zijn rechtervoet tegen de bal. Wat in eerst instantie leek op een slecht genomen vrije trap, ontaarde in een overwinningskreet. De bal bewoog zich in de muur, deze werd nog aangeraakt, veranderde van richting en verdween in de linkerhoek (uiteraard wederom door een groene bril gekeken). Het net werd gebold en de stand was 2-2!
Nog geen luttele minuten na de aftrap kreeg Eemdijk 8 debutant Wortel, die deze wedstrijd overduidelijk zichzelf beter positioneerde dan vorige week, een open schotveld. Rikea, die deze wedstrijd zichzelf overtrof (ga zo door!), trok samen met WB een gat, waar de bal prachtig doorheen kon. Dit werd goed opgemerkt door Wortel! Hij gaf gehoor aan WB’s vraag, die elke wedstrijd gesteld wordt: “Ga je nu wel scoren?”. De bal krulde zo het doel in. Dit moment ging zo snel, dat iedereen van verbazing een klein vrouwengilletje gaf, gevolgd door oorverdovend gejuich van de duizenden toeschouwers. Eemdijk 8 stond hier in Nieuwland wederom voor. Eemdijk 8 had weer de lust. Eemdijk 8 had weer het karakter die de eerste helft ontbrak en we de vorige wedstrijden veelal gezien hadden. 2-3!
Om deze wedstrijd veilig te stellen, moest er eerst nog minstens een keer gescoord worden. VOP kreeg enkele kansen deze helft. Waaronder een bal geschoten vanuit de 16-meter van Eemdijk 8. Open schot kans. Om eerlijk te zeggen, was het geen slecht schot. Gooide Dirk zijn lichaam niet naar de linkerhoek, om vervolgens nipt de bal naast te tikken, zou Eemdijk 8 het nog heel moeilijk krijgen. De stand zou dan gelijk zijn, en dan zou VOP ook weer een drijfveer hebben. Maar uiteraard hoefden we hier niet van uit te gaan, want Dirk maakte de fout van begin deze tweede helft weer goed. Een prachtige redding, waardoor Eemdijk 8 weer de ‘counter’ in kon zetten. De paar keer dat Eemdijk 8 meer kon wisselen dan het thuispelende team wierp zijn vruchten af. Eemdijk 8 zat nog vol vertrouwen en dat hield het conditiepijl ook op gang.
VOP kreeg nog één goede kans. Johan, voormalig Eemdijk 4 speler (of Eemdijk 3, ligt er aan hoe je het bekijkt), wist met een goede sprint nog het keepergebied van Dirk in te lopen. De bal werd hoog voorgegeven, waardoor deze door toedoen van Johan, een beetje ongelukkig opstuiterde en met een pisboog over Dirk ging. Zo gedreven als Dirk was, draaide hij zich om en gooide zijn volledige lichaamsgewicht in de strijd. Alsof hij al jaren aan volleybal deed, sloeg hij de bal zonder te aarzelen in een nanoseconde de bal voor Johan’s neus weg. Een prachtige actie, waar menig keeper nog een puntje aan kan zuigen! Dit was een actie die ons eveneens van de ondergang redde.
Tot daar het verlossende moment was voor Eemdijk 8. Japio had haast. De bal was aan de linkerkant over de lijn gegaan, ter hoogte van de 16-meter lijn. Hij gooide de bal over WB, zodat WB moest rennen voor de bal. De bal stuiterde nogal hoog op, waardoor WB even de tijd had om te kijken of er iemand in het keepergebied van VOP stond. Daar verderop kwamen WickedW en bORt al aangerend. WB nam de bal op zijn slof, deze vloog meters hoog de lucht in richting WickedW. De keeper kwam ondertussen ook al uit. Aangezien de keeper al ter hoogte stond van WickedW, klopt WickedW de bal door naar bORt. De bal leek even onderweg, waardoor de keeper een sprintje trok. Op dat moment was het ieder voor zichzelf. Zou de keeper eerder aankomen, of is Minitank bORt de snellere?
Dit was een moment waar de overige 20 mannen op het veld allen hun hoofd draaide naar deze 2 spelers. Zelfs in Slow Motion rende bORt nog hard. De keeper was ook gedreven en hij zou kosten wat het kost deze bal onder zijn hoede nemen. Alle kleuren leken te vervagen, alles werd zwart, op de 2 spelers na. Het geluid werd doffer. Het enige wat men hoorde waren de voetstappen van de keeper en bORt die op het zachte kunstgras terecht kwamen. De rubberen balletjes stuiterden in tientallen tegelijk op. De balletjes leken wel miniscule rotsjes, die simultaan onder de schoenen van de 2 heren bewogen. Eerst leek het dat VOP deze strijd zou winnen, maar daar was de Minitank met zijn Kung-Fu verleden. De groene kleur van zijn shirt leek bORt te liften, een paar treden hoger. Hij strekte zijn been en raakte de bal precies goed op een van de zwarte vlakken. Deze vloog zonder genade als een Dragonball over de keeper, stuiterde nog één maal, maar toen was Eemdijk 8 zeker van een overwinning. De genadeklap was gegeven! De Groene Trein neemt wederom het goede spoor, pakt bij een van zijn stations 3 punten en raast vervolgens door, richting het eindstation.
Eemdijk 8 hield het nog een minuut of 5 vol, alvorens het eindsignaal klonk. De stand bij VOP 5 tegen Eemdijk 8 was 2-4! Eemdijk 8 was de terechte winnaar!