De Posthoorn 5 – Eemdijk 8

Image

Kleine oogjes, slaperige gezichten en naar koffie snakkende monden. Dat was Eemdijk 8 in een notendop afgelopen zaterdagochtend. Het was te vroeg om op te staan. De afspreektijd was 9:45 uur, aangezien we om 11:00 uur op het veld moesten staan, om vervolgens fris en fruitig aan de bak te moeten. Al met al heeft het goed uitgepakt voor de Groene Trein, want Eemdijk 8 heeft wederom 3 punten kunnen bemachtigen tegen De Posthoorn 5. >>

Amersfoort was de eindbestemming. Niet ver, maar wel vroeg. Het weer was best frisjes, maar wel helder. Het gras was sliding-waardig en het zonnetje scheen op ons bolletje en liet de groene kleur van onze shirtjes schitteren op sportpark De Bokkeduinen. Wederom werden we hartelijk ontvangen bij de Amersfoorters en werd de wedstrijd om 11:00 uur aangevangen.

Aangezien Dirk nog steeds ietwat geblesseerd was aan zijn arm, stond WB wederom op doel. Dirk daarentegen ging zijn heil nu zoeken aan de rechterkant van het veld. En dan bedoel ik niet de dug-out. 

De eerste tien minuten was al duidelijk dat deze tegenstander zwaarder was dan die van de week ervoor. Veel lange ballen vanaf het middenveld richting de spitsen, zorgen ervoor dat WB de billen even bij elkaar moest knijpen. Alle acties werden verijdeld door de verdediging van Eemdijk 8. Een ietwat gewijzigde verdediging. Floepie was afwezig, waardoor Gizmo zijn debuut mocht maken als Laatste Man. Wat achteraf gezien erg goed ging. Chapeau, Gizmo!

De eerste 10 minuten waren verstreken. Eemdijk 8 had de overhand, aangezien er bijna geen actie was op de groene helft van het sportpark. Het gras was goed nat van de ochtenddauw, waardoor de keeper van Posthoorn 5 enige moeite had om de bal te klemmen. De keeper liet de bal los, na een actie van Japio. Rikea, de storingsman, wist de weg perfect te blokkeren voor de keeper, bemachtigde de bal en gaf deze weer in de loop mee aan Japio. Japio, de man die Sjakie’s Wondersloffen dikwijls leent, gaf de bal over de breedte van het 16-metergebied mee aan de debuterende Steef. Enigszins leek het een poos te duren voordat hij schoot. Telkens een stapje meer, en nog een… en nog een. Toen een doffe knal. De bal rolde over het veld, richting de hoek. Over een been van een verdediger, rollende langs de keeper, die er ook net niet bij kon. In de linkerhoek verdween de bal tegen het net. Eemdijk 8 stond na 10 minuten met 1-0 voor. Alsof de shirts niet groen genoeg waren, volgde een buiksliding van Steef en Japio.

De eerste helft had Eemdijk 8 redelijk alles onder controle. Eemdijk creëerde meer kansen dan De Posthoorn. De gevaarlijkste situaties van De Posthoorn kwam vanuit de hoekschoppen. Er werd nog niet echt een kopduel aangegaan aan de groene zijde. Deze werden dus ook allemaal gewonnen door de Amersfoorters. Ze werden echter geen enkele keer goed geraakt, waardoor WB het niet echt moeilijk had. Ze werden allemaal over of naast gekopt.

Tot plotseling een eind werd gemaakt aan de voorsprong. WB schoot de bal uit naar bORt aan de rechterkant. bORt liep de bal zonder pardon over de zijlijn, waardoor De Posthoorn 5 in mocht gooien. De bal werd goed naar een aanvaller net buiten het strafschopgebied geschoten. De snelle spits, waar Mouse zijn verdedigingstactieken op los schoot, wist met zijn kapbewegingen de Groene Kapper te kappen en Mouse zo achter zich te laten. Hij gaf de bal een ram. WB was kansloos. De bal belandde tegen het net. 1-1.

Na een vrije trap die over de linkerkruising scheerde, was dit het meest gevaarlijke moment de eerste helft. De eerste helft was voor de rest niet geheel boeiend.

Hip had nog een fraaie omhaal, waarmee hij de bal uit het strafschopgebied haalde. Dirk schreeuwde aan de rechterkant om de bal, hoewel hij veelal goed gedekt werd en het dus kansloos was, om de bal voor te geven. Ook had Gizmo een paar keer erg goed de bal onderschept tijdens een counteractie van de thuisspelers. Ook mogen we niet vergeten, dat Rikea met de bal aan de rechterkant van het doel nog even alleen voor de keeper kwam. De keeper had het doelgebied klein gemaakt, waardoor Rikea de bal enkel op de keeper kon schieten. Helaas.

De tweede helft was ietwat boeiender. Er gebeurde meer en er werd meer gevoetbald. Waar de eerste helft Eemdijk 8 absoluut geen controle over de bal had, was het de tweede helft een stuk beter. Maar helaas nog steeds niet wat we de weken daarvoor hadden gezien.

Het middenveld werd wat meer dichtgelopen, omdat er in de rust geklaagd werd, dat deze zo open was. Vanuit het middenveld werden alle acties opgezet van de Posthoorn namelijk. Dat was nu gelukkig wat minder, waardoor de achterhoede het ietwat makkelijker kreeg. De paar keer dat de groene achterhoede het moeilijk kreeg, werd de bal niet goed op doel geschoten, waardoor hier geen doelpunten uit ontstonden.

Uiteraard win je geen partij als je niet minstens 1 doelpunt meer maakt dan de tegenpartij. En als dit echt niet lukt, lopen de frustraties hoog op. Zo werd er alles uit de kast gehaald en veel hoge ballen ‘in de pot gegooid’, richting de voorhoede. Deze kwamen er echter niet doorheen. Japio zou Japio niet zijn, als hij eens een keer niet 20 man uitdolt en dan scoort. Zo ook nu weer. De frustratiegrens was bereikt. Japio zweefde als een dolle hond door de verdediging heen, kwam alleen voor de keeper en verzilverde deze kans. Alle frustratie werd omgezet in totale blijdschap en opluchting. Hij gleed op zijn knieën en schreeuwde het uit van blijdschap! Eemdijk 8 stond met 1-2 voor. Dit was een goed gevoel. Het zag er even naar uit dat we dit sportpark zouden verlaten met ‘maar’ 1 punt. Vorig seizoen zouden we een moord doen voor een punt. Maar Eemdijk 8 is gegroeid en wil alleen maar meer!

Meer. Als in “nog een doelpunt”. Voordat deze wens werkelijkheid werd, kreeg De Posthoorn een van hun grootste kansen van de 2e helft. Een vrije trap schoot over de verdediging van Eemdijk 8. Eerst leek de bal over te gaan. Maar de bal daalde zo snel, dat het onder de lat door zou gaan, als WB de bal niet nipt overgestompt zou hebben. De 3 winstpunten leken in de pocket te zijn.

Dit gevoel werd alleen maar versterkt. D.J. wist rechtshalf door te breken en gaf de bal erg goed voor aan Japio. Japio kwam in het 16-meter gebied en gaf de bal terug aan AzAri op randje strafschopgebied. Die gaf een ram tegen de bal en wist de 1-3 stand op het scorebord, die er niet was, te brengen.

De wedstrijd was gespeeld. Tenminste, zo leek het. Tot plots de laatste minuut een van de aanvallers van De Posthoorn door de verdediging heen brak. Deze persoon speelde af en toe al een vuil spelletje, door telkens opzettelijk pootje te haken, of levensgevaarlijke slidings te maken. Zo ook nu. De bal was voor hem uitgeschoten. WB zag zijn kans schoon en gleed naar de bal toe. Hij had de bal klem, echter na een paar doordringende noppen op WB’s arm, kwam de bal los en wist hij deze over de lijn te drukken. Het doelpunt werd toegekend en Mouse’s bloed kookte. Niet zozeer om het doelpunt, maar om de onsportiviteit van deze speler, ten opzichte van de rest van de spelers van De Posthoorn 5.

De wedstrijd werd afgefloten. WB was teneergeslagen en was diep bedroefd. Waarschijnlijk had hij een klap van een wiek gehad, aangezien hij dacht dat de eindstand 2-2 was. Toen hem verteld werd dat de eindstand 2-3 was, gingen de wolken weg voor de zon, werd het 10 graden warmer en begon de zon feller te schijnen. Het gras werd groener, droger en zachter. De vogeltjes begonnen een opwekkende serenade te fluiten en droegen zo WB naar de kleedkamer, waar er nog even werd nagenoten.

Nog even genieten van een biertje in tassensponsor café de Slok en dan te horen krijgen dat de eigenaar wel even een Botter wilde regelen voor in de haven, als Diek 8 kampioen zou worden. Misschien een beetje te snel geoordeeld, maar ach… hij is nummer 2 die het aanbiedt. Dit kan geen toeval zijn. Laten we het zien als het noodlot!

Krantenkoppen met de tekst “Eemdijk 8 Kampioen!” staat toch wel erg prachtig. Ga zo door Eemdijk 8!

Doelpuntenmakers:
Steef (0-1)
Japio (1-2)
AzAri (1-3)

Geef een reactie