SolliciBaselgesprek

Image

Er mist wat scorend vermogen in het team FC RidíCULO. Daarom werd er stiekem gekeken naar Satyriasis spits Jaap Henk. Het leek RidíCULO een Utopia om de mankracht en conditie van RidíCULO te combineren met het scorende wilskracht van Jaap Henk. Dit overleg over een eventuele transfer werd op een locatie gepland waar de overige oren van Satyriasis dit niet kon horen. Het werd besproken in Basel. Het toeval was echter dat heel Nederland ook naar Basel ging, gekleed in Oranje! Ons nationaal team ging daar zijn kwart finale spelen tegen de Russen in het EK 2008. Laat ik maar niet verder vertellen over ons nationaal team, want dat weet iedereen nu zo langzamerhand wel. Het verhaal over een eventuele transfer is namelijk veel interessanter!>>

(Speciaal voor Sandra)

Het sollicitatie gesprek begon met een lange trip met de auto richting Basel. Om 5 uur s’ochtends waren de ogen half open en de neuzen gericht richting Basel. Een tocht van 8 uur begon en Jaap Henk was de perfecte chauffeur. Knallen met die auto over die Duitse autobanen. Een stop bij een benzinestation volgde en we werden meteen geconfronteerd dat we niet de enigen zullen zijn in Basel. Het station kleurde in de vroege uurtjes al oranje. Blijkbaar vond iedereen het nodig om zo vroeg mogelijk te zijn in Basel. Vele uurtjes rijden kwamen erna en na elke stop bij een station kleurde de wegen steeds meer oranje. Zang en gejoel overspoelde de wegen. Het was een feit. Het oranje atmosfeer duwt elk ander gevoel weg en laat naast een boel troep een feest sfeer achter.

Jaap Henk heeft netjes de auto geknald op een parkeerplaats buiten Basel. En naast dat we de korte broek  al hadden gepast eerder die dag vanwege een toprijzende temperatuur, werden de overige oranje meuk uit de autokast gehaald en kleedde we ons aan. Ik, Maurits, Martin en Jaap Henk waren nu officieel oranje supports. Als zombies slenterden we richting een oranje treinstation, vulden de trein oranje, waren de woorden en zangen oranje en vulden Basel, die overigens al oranje was. Het station verlatend, een strak Zwitsers zonnetje tegemoet, kwamen we een oranje chaotische perfectie tegen op het stationsplein in Basel. Feest heerste al om 2 uur s’middags. Een soort van Koninginnedag in Amsterdam maar dan 1000 keer zo oranje en 1000 keer zo meer feestgevoel. Chagrijnige mensen waren niet te zien. Je werd gewoon vrolijk van de beelden.

Om dit verslag zo kort mogelijk te houden volgen alleen maar trefwoordende zinnen die met een beetje oranjesfeermind al goed te zijn interpreteren:

Bierhalen, bierdrinken, slenterend over de straten, Spakenburgers heb je overal, zingen met de massa, oranje tot het oog reikt, bier, eetpauze, ballen in de lucht, lallende feestende meute, pleintje verder, zelfde oranjezooi, gekkenhuis, oranje fontein, doorgaan, brugje verderop, water drinken uit een oranje gekleed beeld, bierdrinken, brugje over, oranje tieten, nog nooit was de Rhein zo oranje geweest, weer lopen, samen met de Letse beroemde engel op de foto, bier, paar Russen, pootje baden in de Rhein, genoten van de zon, verhuisd naar een immens groot scherm tussen andere 1000en oranje fans, fris, bier, eten, wedstrijd begon, het Wilhelmus werd gezongen met een hard volume, de wedstrijd begon, spanning in de oranje meute, 1-1 feest!!!.

Helaas is er een zwart gat na die 1-1. Het was in ieder geval al de moeite om die 1-1 mee te maken. Een feestvreugde barste los op dat moment, iedereen kende en omhelsde elkaar, het bier vloog door de lucht heen en was alleen maar blijheid. Ook de Zwitsers waren goed vertegenwoordigd en waren soms nog mooier opgemeukt dan Nederlanders. Dit zorgde dan ook voor veel verwarring wanneer je iemand aansprak in het NL en die personen verstonden je dan niet. Sowieso was dit een dag voor verwarring en is er ongetwijfeld meer te vertellen dan dit verhaal doet. Ik herinner me nog wel een zware teleurstelling, maar koppie omhoog houdend zijn we bandjes gaan opzoeken. Nog wat afzakkertjes terwijl we naar het station afzakken en natuurlijk op een manier thuiskomen op een manier dat wij alleen maar kunnen. Oftewel een station te ver, busje geregeld die ons persoonlijk bij de auto afzette met nog een heleboel gezelligheid onderweg met Zwitsers en andere. Bij de auto gekomen, slaapzak in het grasveld geparkeerd en na een kort nachtje weer de slaapzak uitgebrand door de zon en mochten we weer beginnen aan de terugreis.

Van het sollicitatie gesprek is per ongeluk natuurlijk niets van gekomen. Het werd gewoon overdonderd door een Oranjekoorts die alleen te bedwingen was met koel vocht en veel feesten. Het was echt gezellig en we hadden aan het einde van de rit al afgesproken dat een verder sollicitatiegesprek gaat volgen over 4 jaar op het volgende EK in Polen.

Oranje Zwitsers leven gevoel groeten,

Jaap  Henk, Martin, Maurits en Bort Harm.

Ps. De foto’s volgen en bekijk onderstaande filmpje voor het Zwitser leven gevoel.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=7ISr-dC0KXI]

Geef een reactie