Rob lachte altijd hard. Nu ook weer. En ik had hem alleen verteld dat ik niet bij hem ging logeren. Hij wist het direct en maakte drukke gebaren richting de dansvloer. “Je weet het he! Je weet het he!”, begon hij te zeggen tussen het lachen door. “Jaja, ik weet het”, beantwoordde ik hem. “Je moet het zeggen!”, ging hij…
"Liefde… de grootste onzin die er bestaat." Uh… wat!? Ik schrok uit het hypnotiserend effect wat haar diepe decolleté had. Zelfs in de schemer van het restaurant vond het licht haar boezem. De glanzende objecten leken veel plezier te hebben met weerkaatsen van het kleine beetje licht wat de gedempte lampen gaven. Waarom is dat toch zo interessant? >>
Nu ik zo om me heen kijk naar de leeuwen en tijgers in hun hokken die liggen te ronken, en de grappige clown zijn feestneus heeft afgezet, om zich te vermaken met wat vrouwtjes die hij opgepikt had op de weg hierheen, denk ik terug aan een paar jaar geleden. De tijd dat ik nog niet zo bekend was. Was…
Was dit nou wel slim van mij? Dacht ik. De twijfel sloeg toe. Hier zaten we dan al een maaltijd lang en nu aan de borrel. Het is eigenlijk geen bal aan. Ja.. okee. Het restaurant heeft zijn goede naam. Maar het overstroomt hier van de slijm van de serveerders. Net alsof ze een grote fooi verwachten. We zitten hier…
“Eigenlijk is Valentijnsdag maar een kutdag”. Ik keek haar aan. Ze nipte aan haar glas wijn. We hadden net het toetje op en als afsluiter nog een drankje genomen. Waarom zou je zoiets nou zeggen? Dacht ik bij mijzelf. Probeer je hier een beetje romantisch te doen, krijg je zo’n opmerking. Het hele moment is nu eigenlijk verneukt. “Waarom? Hoe…