Leugenbankje – Wat als…?

Image Het is me toch wat? Zit je in de auto, in je eentje op de snelweg, op de A1, het spitsuur is net voorbij en op de klok staat 09:43 uur, scheurt er zo’n halve zool net voorbij in zijn gloednieuwe BMW. Tenminste, hij lijkt nieuw. Waarschijnlijk opgepoetst om zo zijn bolide te kunnen showen aan de buitenwereld. Hij snijdt mij af, wil over de vluchtstrook de volgende auto inhalen, maar beseft op het laatste moment dat hij dit niet gaat doen.>>

Linksom is veiliger, hoewel de auto voor hem nog niet zijn of haar (ik denk ‘haar’, aangezien het een Ford Ka betreft en dit echt een vrouwenauto is) gas heeft ontdekt en inhaalt met 105 KM/u. Hij drukt de auto bijna tegen de bumper, de Ford wijkt uit, de BMW drukt zijn gaspedaal tegen de vloer, en weg is ‘ie.

In mezelf zit ik situaties te bedenken wat ik zou doen, als ik de bestuurder van die Ford Ka was. Aan de ene kant zou ik me niets aantrekken van die persoon, maar aan de andere kant zou ik ‘m vervloeken en de remschijven hun werk laten doen, zodat hij zich rot schrikt, en dan uit moet wijken en vol in de remmen moet. Hierbij bedenk ik me ook wat dáár weer de gevolgen van zijn. Ik zie in mijzelf de auto’s om mij heen in paniek handelen. De BMW schiet van de linkerbaan, naar de rechterbaan. Deze heeft zijn dode hoek niet gecontroleerd, waardoor de BMW de voorkant raakt van een Renault Megane. De Renault claxoneert als een gek, waardoor de BMW het stuur weer naar links omgooit. De Renault raakt uit balans, schiet de vluchtstrook op, laat remsporen achter op het net vernieuwde asfalt en crasht op de vangrail.

Ik laat mijn gedachte nog verder de vrije loop, aangezien ik toch nog lang niet bij een klant in Amsterdam ben.

De BMW raakt de macht over het stuur kwijt, draait zo’n 90 graden op de linkerbaan. Dit is uiteraard niet opgemerkt door een Peugeot 206’je, die vol in de remmen moet. De achterkant slingert, maar het is te laat. De bestuurderskant wordt volop geramd door de Peugeot. Daarachter nog een vrachtwagen die beide auto’s nog eens 30 meter meesleept.

Mijn fantasie (opgewekt door het aantal films en series die ik kijk?) knapt als een ballon en ik ben weer gefocust op de weg voor mij. De weg… de weg… Een weg met remsporen. “Hee, een crash in de vangrail,” merk ik op, “zonde van die Megane!”. Ik geef iets meer gas, haal de auto voor me in, remsporen voor mij verschijnen op de weg, helemaal richting de vangrail. Zo’n 100 meter verderop zie ik zwaailichten, 5 kapotte auto’s, waaronder een vrachtwagen een Peugeot en een peperdure BMW, helemaal aan diggelen… Het zal toch niet…?

’s Avonds op het nieuws en de volgende dag op internet hoor, zie en lees ik er alles over. 4 doden… Wat als ik die Ford Ka was, met de kennis die ik nu heb?

Geef een reactie