Eemdijk 6 – DOVO 9 (6-1)

Het is een druk schema als je 2 wedstrijden in 1 week moet spelen. Een verslag van gisteren moet op de site komen, terwijl er ook aandacht besteed moet worden aan de komende wedstrijd. Onze beste webmaster zit met z'n luie reet in Turkije (hij heeft het verdiend), en delegeren kun je leren. Onze beste Hip en Vos verslaan de wedstrijd van gisteren en ik mag alvast vooruit kijken naar zaterdag. En ik moet eerlijk bekennen dat ik van plan was om beide in 1 topic te vrotten. Maar het verslag leest zo lekker weg dat ik deze toch apart heb gedaan. Alle lof naar Hip en Vos. >>

Onder kunstmatig licht mochten we aantreden op het hoofdveld gisteravond. Cees had Harre Ikizkaya als scheids geregeld. Gewoon effe de scheids die de finale BFV 2012 heeft gefloten. Maar Cees had wat goed te maken want zijn zwager uit Hilversum zijn we nog steeds niet vergeten (evenals Darren own goal).

Drie instabiele factoren dus voordat we überhaupt mochten beginnen. Geen daglicht, niet veld 3 en geen scheids Piet. Gelukkig spraken de statistieken in ons voordeel, we hadden immers nog nooit verloren van Dovo9. Daarnaast waren het jongere jongens (lees: jochies) en de laatste keer dat we tegen zo’n team speelden haalden we de dubbele cijfers.

Al gauw bleek dat het geen makkie ging worden, althans de manier waarop we de eerste helft voetbalden. Dovo kon aardig combineren en daar werkten wij gretig aan mee. Dekken op 10 meter, geen duels aangaan en alle ballen richting Vebo, wat de middenvelders aardige nekklachten opleverde. Nadat Wortel erin kwam ging het even wat beter, en diezelfde Wortel gaf een diepe pass op Gerrit. Gelukkig raakte een verdediger de bal aan, waardoor Gerrit op kon lopen en op zijn manier de 1-0 kon aantekenen.

Dovo mocht maar combineren en combineren en met name de Zwarte Parel achterin kreeg alle ruimte om op te bouwen, nr. 17 was behendig en stuurde steeds de linksbuiten op pad. Na een paar overtredingen had Hip een pijntje opgelopen en vond hij het nodig dat anderen ook maar eens wat moesten uitdelen. Dit liet hij luid en duidelijk weten aan niemand die het wilde horen, wel bleek dat bij de hondentraining iets verder op het sportpark de viervoeters erg stil waren deze avond. Toen de 1-1 viel was Hip helemaal van boos, maar Volkert Velten bracht Hip weer tot bedaren door te zeggen ‘sommigen gaan er nog slechter door spelen’ en ‘sommigen kunnen gewoon niet beter’ (Achteraf zei hij dat hij het liefst ook was gaan schelden). De 1-1 was overigens een schitterende goal, op snelheid met een strakke pass van rechts en een prima afronding.

Even leek het of we gingen voetballen, maar de passes waren net te hard. Henk liep eind eerste helft nog een keer op, maar Gerrit besloot in plaats van te scoren maar op de bal te gaan zitten en een zware blessure te simuleren.
Met 1-1 gingen we de kleedkamers in, en niemand had het gevoel alsof er veel aan de hand was. Één tactisch element werd doorgevoerd en we zouden meer gaan tikken. Gelukkig werd de inzet ook opgeschroefd. Zo creëerden we na rust gelijk 3 kansen. De grootste was voor Gerrit Vullis, maar na een goede passeerbeweging raakte hij de bal helemaal verkeerd binnenkant voet en schoot hij vanaf 3 meter jammerlijk naast.

Toch viel de 2-1 snel, uit een vrije trap. Hip had het al twee keer van rechts geprobeerd maar de keeper stopte de bal weg. Nu was het Wortel van links die de bal net wat minder diep aansneed. De keeper kwam weer uit, maar het was te ver weg. Gerrit klom in de lucht en kopte de bal binnen voordat de keeper er bij kon.

Eemdijk bleef lekker rustig voetballen aan de bal en was agressief zonder bal. De bal ging van rechts naar links en weer terug naar het midden waar Vos een leep balletje buitenkant links door speelde naar Japio die diagonaal snoeihard uit in de lange hoek, 3-1.

Ook weer niet veel later viel de 4-1. Gerrit werd duidelijk neergelegd. Hip mocht aanleggen, een zekerheidje dus. De Vos wilde niet nemen. Nu moet hij z’n eerste goal nog maken in groene dienst.

De 5-1 was een mooie goal. Hip gaf van rechts voor, Jaap kopte bal terug van 2e paal naar 1e waar Gerrit weer scherp stond en met rechts aannam en met links de bal binnenwerkte. De 6-1 was een ‘schot’ van Hip op doel, de keeper dook maar had de bal niet klemvast en had geen zin meer om op te staan, waarna scherpe Gerrit de eindstand op het bord zette.

Achteraf een vrij eenvoudige overwinning en allemaal lachende gezichten. De topscorers niet jaloers. De kemphanen streken de plooien glad. Een goede tweede helft, mede door goede invalbeurten en Volkert die Puk’s kippenvleugels proefde.

Op naar de voorbeschouwing!