Nabeschouwing Seniorentoernooi 2012
Betere weersomstandigheden konden we ons niet wensen met het Seniorentoernooi afgelopen zaterdag. Daar lag het dus niet aan dat Eemdijk 7 als laatste eindigde in de poule. Waar lag het wel aan? Pech en bij de laatste wedstrijd (toen er niets meer te winnen viel) onwil. Maar ach, we hebben gelachen, en dat maakte Eemdijk 7 weer een team zoals aan het begin van de competitie. Dat heb ik een tijd gemist. Er werd weer leuk gevoetbald, daar ging het om. Oh ja, en het bier vloeide rijkelijk op De Vinken. Een kleine impressie van het wedstrijdverloop van Eemdijk 7. >>
De eerste wedstrijd was tegen Eemdijk 5. Een team die begin dit competitiejaar helemaal uit elkaar is gevallen, waardoor men nu weer terugkomt in de vijfde klasse. Zij kwamen op ongelukkige wijze (en goed schotwerk van Bartsie) op voorsprong en gaven dit niet meer uit handen. Eemdijk 7 kreeg vele kansen en Eemdijk 5 was nergens meer te bekennen. Helaas bleven de doelpunten uit. Bijna iedereen van ‘het vijfde’ vond dat Eemdijk 7 had moeten winnen. Tja, daar koop je helaas niets voor…
De tweede match was tegen “onbekenden” Jonathan 4. Jonge jongens in de bloei van hun leven. Zijn ze snel en behendig? Hebben ze meer energie en tactiek? Na 25 minuten voetballen kon Eemdijk 7 zeggen dat ze de beteren waren op het Jinx-veld (veld 1, red.). Met een mooie actie van Vullis, die de bal aangespeeld kreeg enkele meters van de achterlijn door Wortel, schoot hij de bal via de rechterkant in de korte hoek. Een onverwachte goal. 1-0.
Eemdijk 7 voetbalde lekker. Debutant Job stond zijn mannetje op de linksback positie en verraste vriend en vijand met zijn spel. WB, die hier de linkshalf positie bezette, had hier geen omkijken naar en kon zich dus veelal focussen op het aanvalsspel. Bullet wist namelijk zijn naam waar te maken en schoot door als een kogel. In duel wist hij de bal te verliezen in het keepergebied van Jonathan (nee, niet zijn pasgeboren zoon!), maar door volharding onderschepte hij hier de bal en vond ruim baan richting het doel van de tegenstander. Hij gaf de bal ter hoogte van ‘de vijf’ voor aan WB en WB dook voor zijn man. Met zijn buitenkantje links (stijf links) trof hij doel in de uiterste hoek. De keeper was kansloos en WB tekende zo de 2-0 op het scorebord.
Dit waren de doelpunten van die middag voor Eemdijk 7. Helaas te weinig, maar er werd geen naar gevoel aan overgehouden.
De wedstrijd daarna werd er stevig geknokt tegen het team van Potjekak’s trouwe bezoeker en FC RidíCULO’s topspeler MJ, IJsselmeervogels 3. Dit team komt normaal uit in de tweede klasse, maar wist deze 25 minuten niet echt te overtuigen. Uiteraard zag je de individuele kwaliteiten van deze “rooien” wel boven die van de “groenen” uitstijgen, maar had men moeite om dit om te zetten in goals. Tenminste, voor even. Een voorzet op maat in de zestien van keeper Dirk en een kopbal die net te hard ging tegen het net, zorgde voor de voorsprong en wederom een 1-0 verliespartij voor Eemdijk 7. Helaas.
Na deze match viel er niets meer te winnen voor Eemdijk 7 en werden de onzichtbare lootjes tevoorschijn getoverd tegen Eemdijk 9. In de voorbeschouwing werd deze match niet benoemd, per ongeluk, en dat is maar goed ook. Vele spelers wisselden van plek en mochten zo proeven van de posities van hun medespelers. Hip op doel, Dirk in de spits, Nevers voorstopper, WB later als laatste man (oehf, geen goede keuze) en Vullis deed mee met het vijfde, die nog wèl wat te winnen had… Er werd leuk gevoetbald, niet geschreeuwd, veel gelachen en zo verloor Eemdijk 7 van Eemdijk 9 met 3-0. Het moet gezegd worden: prachtige goals!
Volgend jaar maar weer de tweede plek in de wacht slepen hoor. De middag (avond) werd afgesloten met een BBQ, veel bier, broodjes zalm, kippenvleugels en een optreden van een Girl, Girl, Girl die Zo Stil In Mij is, Gravel…