BFV Toernooi Speelronde 1
De eerste speelronde zit er op. Helaas met teleurstellende resultaten. Van de 3 wedstrijden wisten we er geen te winnen. We misten helaas wat scorend vermogen en misten 2 personen, die misschien wel wat voor het team hadden kunnen betekenen. >>
Met de adrenaline gierend door onze lichamen begonnen we om half 10 onze eerste wedstrijd van het BFV Toernooi 2008. Satyriasis hebben we een halfuur hiervoor nog zien verliezen, dus dat wilde FC RidíCULO beter doen. RidíCULO’s zusterteam Satyriasis wist haar eerste 2 wedstrijden netjes te winnen en hebben nu dus 6 punten.
Enfin, het was tijd om ze te evenaren. De eerste tegenstander van die avond en van het toernooi voor de Ridículanen was de Rood Witte Narren. Een team die vorig jaar in de halve finale stond van het BFV Toernooi. Een team om, zacht gezegd, rekening mee te houden.
De eerste strijd op het veld is altijd een gewenning. Je staat daar voor 100.000 toeschouwers, het stadion is afgeladen en overal waar je kijkt zie je mensen je toejuichen in het zwart, roze en wit. Het bier vliegt door de lucht, de wave gaat door het stadion en de rondborstige vrouwen gooien hun shirt omhoog en zwaaien met hun stringetje. “Hup, RidíCULO, hup!” klinkt het in koor. Prachtig gezicht.
FC RidíCULO speelde redelijk en wist het 10 minuten tegendoelpuntloos te houden. Helaas keerde het tij en na het eerste tegendoelpunt vielen er gelijk nog twee. Eindstand 0-3. Beetje jammer, maar we hebben nog 2 wedstrijden te gaan.
De 2e wedstrijd ving aan na een kwartiertje rust. Met deze mannen konden wij het op het veld beter vinden en speelden niet zo snel en behendig als de Rood Witten. Echter waren ze weer net een maatje te groot. Ze wisten er eentje meer te scoren dan de Ridículanen, waardoor RidíCULO weer nipt verloor. FC RidíCULO speelt de eerste 10 minuten altijd voortreffelijk en weet de stand altijd op de nul te houden. Na die 10 minuten gaat er iets verkeerd, waardoor het eerste doelpunt valt.
We misten helaas wat scorend vermogen voorin, waardoor er maar weinig acties uit voortvloeiden. MJ kwam een keer voor de keeper, die er helaas tot 2x goed bij zat. In de rebound wist MJ ook niet te scoren. Helaas. Later kreeg Neversss nog een leuke kans op de gelijkmaker, door een flinke ram te geven tegen de bal. Deze ging via de keeper nèt over.
Eindstand 0-1.
Er moest gewoon wat veranderen. De derde wedstrijd was een strijd om de eer. Vorig jaar een afgang, door met 3-0 te verliezen van een stel oudere mannen. Wij als jonge jongens zouden ze gewoon op conditie moeten pakken. Helaas kwamen we daar nog niet eens aan toe en kwam het allemaal neer op tactiek. De Canaries was een team om niet te onderschatten.
FC RidíCULO speelde goed. Maar aangezien onze Guido, de man die voorin wat kan betekenen, als enige van het team geld moest verdienen, konden we hem niet meerekenen. We hebben tot de laatste ademstoot gestreden, hebben het 14 minuten volgehouden om de nul te houden. We hebben voor die ene nul alles geriskeerd, waar een sliding op de bal ook niet ontbrak. Niek, onze voortreffelijk spelende keeper, wist ons vele malen van de ondergang en de vernedering te redden.
De laatste minuut was doomsday. Door zijn rug tegen een van onze verdedigers te drukken en langzaamaan Patrick het doel in te drukken, wat naar onze mening een heuse overtreding was, kregen ze ruim baan om zo te scoren. De laatste minuut toch nog verliezen met 0-1 is zuur! Alle verdriet is weggedronken en op het laatst kon iedereen weer lachen.
De eerste strijd op het veld is altijd een gewenning. Je staat daar voor 100.000 toeschouwers, het stadion is afgeladen en overal waar je kijkt zie je mensen je toejuichen in het zwart, roze en wit. Het bier vliegt door de lucht, de wave gaat door het stadion en de rondborstige vrouwen gooien hun shirt omhoog en zwaaien met hun stringetje. “Hup, RidíCULO, hup!” klinkt het in koor. Prachtig gezicht.
FC RidíCULO speelde redelijk en wist het 10 minuten tegendoelpuntloos te houden. Helaas keerde het tij en na het eerste tegendoelpunt vielen er gelijk nog twee. Eindstand 0-3. Beetje jammer, maar we hebben nog 2 wedstrijden te gaan.
De 2e wedstrijd ving aan na een kwartiertje rust. Met deze mannen konden wij het op het veld beter vinden en speelden niet zo snel en behendig als de Rood Witten. Echter waren ze weer net een maatje te groot. Ze wisten er eentje meer te scoren dan de Ridículanen, waardoor RidíCULO weer nipt verloor. FC RidíCULO speelt de eerste 10 minuten altijd voortreffelijk en weet de stand altijd op de nul te houden. Na die 10 minuten gaat er iets verkeerd, waardoor het eerste doelpunt valt.
We misten helaas wat scorend vermogen voorin, waardoor er maar weinig acties uit voortvloeiden. MJ kwam een keer voor de keeper, die er helaas tot 2x goed bij zat. In de rebound wist MJ ook niet te scoren. Helaas. Later kreeg Neversss nog een leuke kans op de gelijkmaker, door een flinke ram te geven tegen de bal. Deze ging via de keeper nèt over.
Eindstand 0-1.
Er moest gewoon wat veranderen. De derde wedstrijd was een strijd om de eer. Vorig jaar een afgang, door met 3-0 te verliezen van een stel oudere mannen. Wij als jonge jongens zouden ze gewoon op conditie moeten pakken. Helaas kwamen we daar nog niet eens aan toe en kwam het allemaal neer op tactiek. De Canaries was een team om niet te onderschatten.
FC RidíCULO speelde goed. Maar aangezien onze Guido, de man die voorin wat kan betekenen, als enige van het team geld moest verdienen, konden we hem niet meerekenen. We hebben tot de laatste ademstoot gestreden, hebben het 14 minuten volgehouden om de nul te houden. We hebben voor die ene nul alles geriskeerd, waar een sliding op de bal ook niet ontbrak. Niek, onze voortreffelijk spelende keeper, wist ons vele malen van de ondergang en de vernedering te redden.
De laatste minuut was doomsday. Door zijn rug tegen een van onze verdedigers te drukken en langzaamaan Patrick het doel in te drukken, wat naar onze mening een heuse overtreding was, kregen ze ruim baan om zo te scoren. De laatste minuut toch nog verliezen met 0-1 is zuur! Alle verdriet is weggedronken en op het laatst kon iedereen weer lachen.
De 2e wedstrijd ving aan na een kwartiertje rust. Met deze mannen konden wij het op het veld beter vinden en speelden niet zo snel en behendig als de Rood Witten. Echter waren ze weer net een maatje te groot. Ze wisten er eentje meer te scoren dan de Ridículanen, waardoor RidíCULO weer nipt verloor. FC RidíCULO speelt de eerste 10 minuten altijd voortreffelijk en weet de stand altijd op de nul te houden. Na die 10 minuten gaat er iets verkeerd, waardoor het eerste doelpunt valt.
We misten helaas wat scorend vermogen voorin, waardoor er maar weinig acties uit voortvloeiden. MJ kwam een keer voor de keeper, die er helaas tot 2x goed bij zat. In de rebound wist MJ ook niet te scoren. Helaas. Later kreeg Neversss nog een leuke kans op de gelijkmaker, door een flinke ram te geven tegen de bal. Deze ging via de keeper nèt over.
Eindstand 0-1.
Er moest gewoon wat veranderen. De derde wedstrijd was een strijd om de eer. Vorig jaar een afgang, door met 3-0 te verliezen van een stel oudere mannen. Wij als jonge jongens zouden ze gewoon op conditie moeten pakken. Helaas kwamen we daar nog niet eens aan toe en kwam het allemaal neer op tactiek. De Canaries was een team om niet te onderschatten.
FC RidíCULO speelde goed. Maar aangezien onze Guido, de man die voorin wat kan betekenen, als enige van het team geld moest verdienen, konden we hem niet meerekenen. We hebben tot de laatste ademstoot gestreden, hebben het 14 minuten volgehouden om de nul te houden. We hebben voor die ene nul alles geriskeerd, waar een sliding op de bal ook niet ontbrak. Niek, onze voortreffelijk spelende keeper, wist ons vele malen van de ondergang en de vernedering te redden.
De laatste minuut was doomsday. Door zijn rug tegen een van onze verdedigers te drukken en langzaamaan Patrick het doel in te drukken, wat naar onze mening een heuse overtreding was, kregen ze ruim baan om zo te scoren. De laatste minuut toch nog verliezen met 0-1 is zuur! Alle verdriet is weggedronken en op het laatst kon iedereen weer lachen.
Eindstand 0-1.
Er moest gewoon wat veranderen. De derde wedstrijd was een strijd om de eer. Vorig jaar een afgang, door met 3-0 te verliezen van een stel oudere mannen. Wij als jonge jongens zouden ze gewoon op conditie moeten pakken. Helaas kwamen we daar nog niet eens aan toe en kwam het allemaal neer op tactiek. De Canaries was een team om niet te onderschatten.
FC RidíCULO speelde goed. Maar aangezien onze Guido, de man die voorin wat kan betekenen, als enige van het team geld moest verdienen, konden we hem niet meerekenen. We hebben tot de laatste ademstoot gestreden, hebben het 14 minuten volgehouden om de nul te houden. We hebben voor die ene nul alles geriskeerd, waar een sliding op de bal ook niet ontbrak. Niek, onze voortreffelijk spelende keeper, wist ons vele malen van de ondergang en de vernedering te redden.
De laatste minuut was doomsday. Door zijn rug tegen een van onze verdedigers te drukken en langzaamaan Patrick het doel in te drukken, wat naar onze mening een heuse overtreding was, kregen ze ruim baan om zo te scoren. De laatste minuut toch nog verliezen met 0-1 is zuur! Alle verdriet is weggedronken en op het laatst kon iedereen weer lachen.
FC RidíCULO speelde goed. Maar aangezien onze Guido, de man die voorin wat kan betekenen, als enige van het team geld moest verdienen, konden we hem niet meerekenen. We hebben tot de laatste ademstoot gestreden, hebben het 14 minuten volgehouden om de nul te houden. We hebben voor die ene nul alles geriskeerd, waar een sliding op de bal ook niet ontbrak. Niek, onze voortreffelijk spelende keeper, wist ons vele malen van de ondergang en de vernedering te redden.
De laatste minuut was doomsday. Door zijn rug tegen een van onze verdedigers te drukken en langzaamaan Patrick het doel in te drukken, wat naar onze mening een heuse overtreding was, kregen ze ruim baan om zo te scoren. De laatste minuut toch nog verliezen met 0-1 is zuur! Alle verdriet is weggedronken en op het laatst kon iedereen weer lachen.
Volgende week wil ik dit RidíCULO wederom zien. Strijdend tot de laatste minuut. Nu wel met de winnende hand! Maar daar twijfelen we niet aan.