Eemdijk 6 – FZO 2 (5-2)

De lente breekt aan, maar de temperatuur schommelt nog wat. Door de zon is het aangenaam, dus klagen wij als jonge mannen niet. Zolang we maar mogen voetballen. De grote machten hebben we allemaal zo’n beetje achter de rug, maar de punten die we hierbij binnen smokkelden waren minimaal. Tijd voor een wat “makkelijkere” tegenstander. Zaterdag stond FZO 2 op het programma. Met maar één winstpartij dit seizoen moet dit een makkie worden voor Eemdijk 6. Maar… Ze hebben die winstpartij behaald tegen De Merino’s, het team waar Eemdijk 6 van verloor… >>

 
De wedstrijd begon net als elke thuiswedstrijd om 12:30 uur. Met een verrassende voorhoede, Eef in de spits, en met een “stagiair” in ons midden begonnen we aan deze doelpuntrijke wedstrijd tegen de mannen uit Zeist. MJ mocht een keer meedraaien met Eemdijk 6, aangezien hij het geheime wapen van volgend seizoen is. MJ begon op de bank, maar mocht na een kwartier al invallen voor WB. AzAri schoof naar linksback, en MJ mocht zijn geluk beproeven op de linkshalf positie. 

Ondanks dat Eemdijk 6 legio kansen kreeg, en het zelfs de aanvallers van FZO opviel dat er niet gescoord werd, kon MJ pas na een minuut of twintig het verschil maken. Hij schudde de tegenstander van zich af, en stuurde Wortel langs de linker zijlijn richting de achterlijn. Daar wist Wortel zijn verdediger voorbij te gaan en liep het keepergebied in. Hij gaf de bal hard voor, waar Bullet al bij de tweede paal stond om de bal in te tikken, maar de kans werd al verzilverd door een verdediger. Deze tikte de bal zorgvuldig over de doellijn. 1-0.

Het ijs was gebroken en de tweede goal lonkte. Hip, vandaag spelend op de rechtshalf positie, liep op met de bal en zag Japio klaar staan voor de diepte pass. Een FZO speler hijgde in zijn nek en Hip gaf de bal diep. Japio trok de sprint en plaatste de bal netjes achter de keeper van FZO. Eemdijk 6 leidde de wedstrijd met 2-0. Dit was overigens ook gelijk de ruststand.

Ondanks dat FZO maar vier punten heeft en op de laatste plek staat, heeft Eemdijk 6 grote moeite gehad om te scoren. Ook na mooie uitgespeelde kansen in de zestien van de tegenstander werd de bal onderschept op het laatste moment, waardoor de verzilvering niet plaatsvond. De eerste helft was verstreken en de kleedkamer werd opgezocht. De tweede helft werd het wisselroulatie-beleid wederom doorgevoerd, zodat iedereen aan zijn speelminuten kon komen. Iets wat tegen dit soort teams mogelijk is en zonder risico’s uitgevoerd kan worden.

Aangezien de eerste helft weinig tot geen tegenaanvallen waren opgezet, en keeper Dirk niet veel hoefde te doen, was de meligheid op z’n hoogtepunt. In de kleedkamer werd de ene na de andere woordgrap verzonnen (Minitank bORt had een bloedneus opgelopen door een zogenoemde “bortsing” met de tegenstander). Dirk had de vakantie al in zijn bol en trok deze meligheid door tot in de tweede helft. Zo mocht begin deze tweede helft WB de bal voor hem uitschieten. WB en de bal uitschieten is al een woordgrap an sich. De bal bereikte MJ niet (wat zeg ik, deze haalde nét randje zestien), maar werd onderschept door de vliegensvlugge aanvaller van FZO. Een aanvaller die niet thuishoort in dit team. De beste jongen, die van achteren verdacht veel weg had van Pierre van Hooijdonk, kon een aardig balletje trappen, had karakter in zijn balspel, en was pijlsnel. WB en Booka hadden af en toe nog een beste klus aan hem. Deze aanvaller, laten we hem Bony (spits van Vitesse, red.) noemen, wist met de bal aan zijn voet buitenom drie man te passeren. Vervolgens vanaf de achterlijn van Eemdijk gaf hij de bal voor, en deze werd vakkundig achter keeper Dirk geplaatst. 2-1. 

Dit was les drie van het Grote Eemdijk 6 Handboek: laat WB nooit de bal uitschieten!

Voor deze tegentreffer een feit was, en Eemdijk 6 tot bezinning werd geroepen, kreeg Eemdijk 6 nog twee 100% kansen. Een schotkans van Japio, die na een mislukte actie op doel van WB de bal aangespeeld kreeg. Japio wilde de bal hard door het net drukken, maar schoot deze naast. Ditzelfde gold voor Vullis. Dat was zijn grootste kans van deze wedstrijd. Hij plaatste de bal ook naast het doel.

Na de 2-1 ging Eemdijk 6 weer beter voetballen en kon ondanks het roulatie-wisselbeleid een basis gelegd worden voor het sterkste team. Wortel speelde vandaag een zeer sterke wedstrijd. Aan het begin van de wedstrijd meldde hij al dat hij fit was, en dat was te merken in alles. Zijn loopvermogen, zijn scherpte en zijn aandeel in de doelpunten. De derde goal kon hij (na het eigen doelpunt in de eerste helft) ook op zijn naam zetten. Aan de rechterkant, net buiten de zestien van FZO, gaf hij de bal voor. De bal draaide richting het doel en kwam uit bij de tweede paal. Met een prachtig effect draaide bal hoog door de lucht, maar daalde op precies het goede moment. Deze was te hoog voor de keeper, en dus ook voor de verdediging. Bij de kruising raakte de bal de paal, en vloog zo over de doellijn. De mooiste goal van deze wedstrijd, en misschien zelfs van dit seizoen. 3-1.

FZO bracht de stand niet veel later weer terug naar 3-2. De spits van FZO, Bony, ging als een olifant door de porseleinkast door de verdediging van Eemdijk , iedereen neertrappend. De scheidsrechter deed hier niets aan, hoewel wel duidelijk was dat de beste jongen een overtreding beging. Zo kwam Bony tot scoren en stond de stand plots 3-2.

Nergens was echt de angst dat de gelijkmaker ging komen, dus Eemdijk 6 voetbalde lekker door. Wederom een grote som aan kansen werd gemist, wat zelfs bij Bony een glimlach van opluchting op het gezicht toverde.

Wortel had ook weer een groot aandeel in de eerstvolgende goal. Hij passeerde twee a drie verdedigers op de manier dat ik soms alleen Messi zie doen, en kwam zo in de zestien van FZO terecht. Hij was maar op één manier te stoppen, en zo werd hij gestopt. Een sliding op de hak. Wortel viel en kreeg een penalty mee. Hip, die deze tweede helft was ingevallen als laatste man voor Mup (aangezien Mup vond dat hij beter even kon afkoelen na een doodstrap op zijn enkels), nam de taak als penaltynemer op zich en tekende hiermee de 4-2 op het scorebord.

In deze zesjarige voetbalcarrière in dit team hebben we enkele regels geleerd. Regel 1 is een goeie aanname. Zonder goeie aanname ben je kwetsbaar en is balverlies een gevolg. De tweede regel is afgelopen zaterdag als “woordgrap” ontstaan: Puk kan niet buitenspel staan. En als hij dat staat, is dat nog van twee acties daarvoor… De laatste weken is Puk niet de Puk die we kennen, en wordt hij bestempeld als iemand die te lui is om te werken. Dat was deze wedstrijd anders. Hij was weer die bekende ‘butcher’. Eindelijk weer die beukspits die we nodig hebben. Dat wierp zijn vruchten af. Japio kwam over rechts ingelopen, de keeper maakte zijn doel klein, en Japio schoot. De keeper raakte de bal nog aan, maar deze stuiterde van hem af. Deze kwam onverhoopt bij Puk terecht en Puk stond precies waar hij moest staan. Hij tikte de bal over de doellijn en tekende hiermee de eindscore van 5-2 op het scorebord. Chapeau, Puk.

Zaterdag ontmoeten we Hercules. Het team waar we in de zogenoemde blessuretijd de gelijkmaker om onze oren kregen. Tijd voor revanche!