Eemdijk 7 – Odysseus ’91 5 (6-1)

De Elfstedentocht is volledig uit ons hoofd verdwenen. Weg met die schaatsen, ski’s en andere troep die ons ook maar doet denken aan die koude winters in dit koude kikkerlandje. Het is weer tijd voor de zomer… of op zijn minst de lente. Nu is het elke keer weer gissen of de wedstrijden door gaan of niet. Gelukkig ging afgelopen zaterdag de wedstrijd tegen Odysseus door, aangezien deze wedstrijd al enkele keren is afgelast. Dit pakte goed uit voor de groenen, ondanks die weken van “trainen in de kroeg”. >>
De wedstrijd tegen het vijfde team van Odysseus ’91 ving iets later aan dan normaal, aangezien de scheidsrechter zich nog niet gemeld had. Voor de halfrijpe groenen was dit toch stiekem een uitkomst, aangezien de voorbereidingen minimaal waren. Waar de paarsen van Odysseus al ruim op tijd in de kleedkamer stonden en de warming-up al aan ’t voorbereiden waren, stond Eemdijk 7 nog te wachten op de helft van zijn spelers. Tja, zo gaat het nou eenmaal in zo’n laconiek team.

Gelukkig was Eemdijk 7 op het veld wel zoals het moest zijn, standvastig, en kon de strijd beginnen tegen dit jonge, maar onbekende team. Zo op het eerste gezicht leek de keeper niet hun echte keeper, aangezien deze op elke bal leek te duiken. Maar schijn bedriegt. Deze match heeft de beste jongen Odysseus van een ware ondergang gered. Met prachtige reddingen, waarvan de scheidsrechter op den duur zei “Nou nou, prachtige redding hoor”.

Zo’n wedstrijd was het. Het was af en toe echt prijsschieten, hoewel de mannen van Odysseus niet eens zulke slechte voetballers zijn, Ik heb slechter gezien, zeg maar. Er zitten zeker enkele spelers tussen die een beter uitslag hadden verdiend… Maar dat boeit ons natuurlijk geen fluit, want Eemdijk 7 is ons team en daar strijden we voor tot we er bij neervallen.

Zo kwam Eemdijk 7 al vlot in de wedstrijd. Niet heel gevaarlijk, maar kreeg de Groene Trein al wel meer kansen dan de bezoekers. Het eerste doelpunt was van superspits Japio. Een hoekschop vanaf de rechterkant. AzAri stond bij de tweede paal en kon de bal van richting veranderen richting de doellijn. De keeper stond niet goed opgesteld, maar een speler weerhield de bal ervan over de lijn te rollen. De bal stuiterde op en Japio zag zijn kans schoon. Hij gooide zijn lichaam en zijn hoofd in de strijd en wist de bal zo binnen te koppen. Eemdijk 7 leidde met 1-0.

Zoals een echt team betaamt, is de tweede goal vaak op steenworp afstand van de eerste goal. Zo ook in deze wedstrijd. De ballen gingen er allemaal op zich best makkelijk in. Er werd zelfs een groene medespeler gerefereerd naar het woord “Lucky”, maar dat baat niet. De tweede goal was wederom uit een dood speelmoment. Via een hoekschop en het klungelige uitverdedigen kwam de bal bij Wortel terecht. Wortel stond met zijn rug naar het doel, draaide om zijn as, haalde uit en schoot de bal langs alles en iedereen over de doellijn. De keeper zag de bal te laat en kreeg zo de tweede goal om de oren. Wortel zette de score om naar 2-0.

V.V. Eemdijk nummer 1 topscorer Vullis wilde bewijzen waarom hij deze lijst aanvoert. Met een soortgelijk kunstje als die van Wortel (maar iets minder fraai) draaide ook hij om zijn as en wist zo de bal langs de keeper tegen het net te schieten. Een zeer fraai doelpunt, maar niet zijn mooiste van deze dag. 3-0.

Zo af en toe wist de tegenstander ook even door te breken, maar kwam nergens aan een heuse aanval toe. Eén aanvaller kon laten zien dat hij wel een balletje kan trappen, en passeerde zo laatste man Mup op het drassige veld. Zo kwam hij één op één te staan met Dirk, maar keeper Dirk kwam niet uit (of te laat) en was kansloos. 3-1.

WB wisselde voor AzAri en ging linksback spelen. Zo kreeg hij plots in de slotfase van de eerste helft een tegenaanval om de oren. Een diepe steekpass zorgde ervoor dat de spits op kon rennen naar randje zestien. WB sprintte mee, en liep in op de beste jongen met een Duits accent, die al sinds het begin van de wedstrijd moeite had om het snelle spel bij te benen. Net wanneer WB een sliding in wilde zetten, trok de aanvaller naar binnen. Zo rende hij in de baan van WB en WB stoof door zijn benen, waardoor de aanvaller struikelde, net voor het keepergebied. WB wist hier een doelpunt te verijdelen, maar kreeg voor deze nietsvermoedende reddingsactie wel een gele kaart. De ooster-buurjongen kreunde op de grond en leek nog iets te zeggen als “It’s nice to be important, but it’s more important to be nice”, maar dat kan ik mis hebben… De scheidsrechter was volgens vele groene hoofden “mild” en WB had geluk dat hij nog mee mocht spelen. De vrije trap hierna liep uit op niets, dus achteraf was Eemdijk 7 dankbaar voor deze actie van WB.

Eemdijk 7 ging de rust in met een 3-1 voorsprong, waar het in eerste instantie ook 5-1 had kunnen zijn, maar vreemd genoeg ook een gelijkspel. Eemdijk 7 had af en toe het geluk aan zijn zijde en kocht hiervoor een doelpunt. “Lucky” Eemdijk 7.

Eemdijk 7 kwam sterker uit de kleedkamer. Meer vertrouwen en standvastiger. Het eerste kwartier van de eerste helft ontbrak aan strijdlust en karakter. Laten we zeggen dat Eemdijk 7 weer even moest wennen aan de stijve en beschimmelde voetbalschoenen. Deze tweede helft begon wat beter. Eemdijk 7 stond goed gepositioneerd en zette al vroeg druk op de verdediging van Odysseus. Zo kon Japio al vroeg in deze helft het vierde doelpunt op zijn naam zetten.

Wortel liep op aan de linkerkant. Met goed voorbereidend werk legde Wortel niet ver van de achterlijn van de tegenstander de bal terug in de zestien op Japio. Japio kon zonder problemen de bal langs de keeper schuiven. 4-1. 

Niet alle acties van Japio pakten goed uit. Ondanks het feit dat hij altijd een van de strijdlustigste personen is op het veld, wist hij ook vele kansen niet te verzilveren. Vullis wist in duel de bal te koppen naar Japio, waarna Japio direct uit de lucht de bal op zijn slof nam. De keeper zat hier uitstekend bij.

WB kreeg links de bal op de achterlijn van de tegenstander en passeerde hier een verdediger. Hij liep op, passte naar Japio, de keeper dacht erbij te zitten, maar Japio trok de bal terug. Een lobje over de keeper was voldoende, maar er zat te veel vaart achter de bal, welke over de lat vloog.

Zijn mooiste goal moest dan nog wel komen, maar eerst was het nog de beurt aan “Longshanks” Vullis.

Vullis is altijd gebrand op de doelpuntjes. Helaas gaat dit wel eens ten koste van zijn medespelers die vaak zo vrij als een vogel in het veld staan. Ondanks het feit dat hij het volgende puntje binnen wist te hengelen, had hij wel nieuwe deodorant gekregen. Deo die niet “afgeeft”.

Een steekpass in de zestien richting Vullis resulteerde in een één op één actie tussen hem en de keeper. WB stond helemaal vrij naast hem, maar Vullis wilde zelf. De keeper stopte de bal. De bal stuiterde op, WB stond klaar om de bal uit te halen, aangezien hij er goed voorstond en geen enkele verdediger in zijn buurt was. Maar ook al stond Vullis na zijn vorige actie wankelend op zijn benen, steunend op de grond met één hand, zo wist hij toch nog snel de bal een ram te geven via een omhaal. Net voor WB weggekaapt, maar wel in het doel. 5-1. 

WB baalde, maar was stiekem toch wel een beetje blij met het doelpunt. De volgende actie, wat enkele minuten na deze omhaal plaatsvond, was voor Japio. Japio probeert al -tig wedstrijden achter elkaar een handjevol verdedigers te passeren en zo een graantje mee te pikken in het scoreverloop. Vaak na vier verdedigers worden zijn ludieke passeeracties gestopt, maar niet vandaag. Japio was deze wedstrijd gebrand en stoof al wankelend en steunend langs één, twee verdedigers. Een derde en vierde plakte hij er nog aan vast en strompelde uit het duel met de bal nog aan de voeten. WB en Wortel stond aan de linkerkant klaar om de bal te ontvangen, maar ook Japio had een spuitje van Vullis’ deodorant opgedaan en ging voor eigen glorie. De keeper kwam uit. Net voor Japio neerging, zette hij de punt van zijn schoen nog tegen de bal en passeerde zo de keeper. BAM! 6-1, wat ook nog eens de eindstand was.

Uiteraard was Odysseus niet volledig kansloos, maar de aanvallen werden grotendeels wel in de kiem gesmoord door de uitstekende verdediging van Eemdijk 7, onder leiding van Mup. Hip als voorstopper speelde veel naar voren en dat werd hem niet altijd in dank afgenomen. Zo waren er hier en daar nogal woordenwisselingen door Mup en Hip, maar het bleef beperkt. Zo wist Hip nog wel een aanval te stoppen, maar dan wel op een ietwat vuile manier. Hij trok de speler die opliep naar de grond, en kreeg hiervoor een gele kaart.

Ondanks het feit dat vaak dezelfde personen (de spitsen, en natuurlijk de verslagenmaker) in de spotlights staan, mogen we ook wel eens de personen in het zonnetje zetten die het verdienen, maar nooit vaak genoemd worden. Deze zaterdag, net als vele andere zaterdagen, was het H.W.D. die de rechterkant volledig in zijn zak had. In het veld hoor je hem niet, hij doet geen ongewone dingen, maar hij staat bijna altijd goed opgesteld. Hij staat zijn mannetje op de positie die op zijn buik is geschreven. Chapeau!

Zaterdag staat de volgende ontmoeting op de agenda, maar nu op het Olympos sportcentrum in het altijd gezellige Utrecht. Onderschat deze jongens niet, ondanks het feit dat we deze thuiswedstrijd hebben gewonnen met 6-1…