Die korte nachten in combinatie met de felle zon zorgen ervoor dat ik zo nu en dan wel eens wat vergeet. Maar van de wedstrijd van afgelopen zaterdag kon ik alleen de tegendoelpunten onthouden. Als invallende keeper stond ik bij deze doelpunten het dichtstbij, en waren de doelpunten voor Eemdijk 8 helemaal aan de andere kant van het veld. Al met al, met een beetje hulp probeer ik wat van het verslag van afgelopen zaterdag tegen en bij De Meern 7 te maken. Ondanks de laatste wedstrijd van deze enerverende competitie, waar helemaal niets meer op het spel stond, was dit toch wel een wedstrijd om niet te vergeten. >>
Voor het eerst in 4 jaar Eemdijk 8 geschiedenis mochten we naar De Meern. Een plaats met veel nieuwbouw en een mooie voetbalcomplex. Voldoende velden om te ballen en nog meer kleedkamers, die bijna niet op 3 handen waren te tellen. Gewoon netjes en niet zo’n afgetrapt zooitje als bij vele clubs.
Rond 14:30 uur ving de wedstrijd aan tegen het altijd sportieve De Meern 7. Een team met een gemiddelde leeftijd van 40 jaar (zo is mij verteld, dus don’t shoot the messenger). Ietwat ouder dan de jongens van Eemdijk 8, maar daarom niet minder voetballend. Ze weten elkaar blindelings te vinden en doen er niet moeilijk over om je voorbij te lopen, met de bal aan de voet, en je zo met de kapbewegingen voor ’t blok te zetten. Ze weten van wanten.
De hele eerste helft had Eemdijk 8 de overhand, echter zou Eemdijk 8 zichzelf niet zijn als er niet even gescholden en getierd werd. En dan noemen ze de linkerhelft “de zeikwijven”, hoewel je nu de linkerhelft niet gehoord hebt. Zij het niet dat Mouse afwezig was, WB op doel stond en AzAri als enige de hele wedstrijd kon gaan knokken op zijn positie, maar toch…
De grote kansen bleven aan het begin van de eerste helft uit. Als keeper van De Groenen heb ik weinig te doen gehad de eerste helft. Nummer 1 keeper Dirk heeft een rugblessure, dus mocht ik de handschoenen passen. Een trui en handschoenen aan in een graad of 25 ging me niet ‘in de koude kleren zitten’. Daarentegen heb ik maar tot tweemaal toe wat hoeven doen, en was het allemaal ook net kantje boord. Eemdijk 8 heeft ook niet veel kansen gehad, maar wist wel de overheersende partij te worden.
De eerste goal viel ongeveer na een kwartier. Via een flipperkast actie kwam de bal, via Bulletcatcher, bij Vullis terecht. Vullis liep met de bal het keepergebied binnen, maar liep zich daar klem tussen twee verdedigers. In het duel werd Vullis neergehaald, net binnen ‘de 16’. De scheids wees naar de penaltystip en het was verdacht rustig op het veld. Normaliter hoor je gejoel, geschreeuw, getier en gezeik op de scheidsrechter, maar dit bleef allemaal uit. Toen de bal op de stip lag, wist ik pas dat het een penalty was. Tja, felle zon tegen hè. Wortel zette zichzelf achter de bal, aangezien hij in de topscorerslijst boven Hip wil eindigen. Een aanloop en pats, boem. Eemdijk 8 leidt met 0-1.
De Meern 7 werd even los geschud en kwamen zo hier en daar ook als een stormram oplopen. Eemdijk 8 was redelijk aanvallend aan ’t spelen, dus de confrontatie van de oranje aanvallers en de groene verdedigers speelde al af op het middenveld. Zo was het af en toe rennen geblazen voor de groene verdediging, om zo de aanval af te stoppen. Waar WB als keeper niet veel hoefde te doen, waren de verdedigers extra hard aan ’t werk. Zo wist Mup keer op keer een afstandschot op het laatste moment te blokkeren. Ook de slidings bleven niet onopgemerkt, ondanks het droge weer en het gloeiende kunstgras. Ik heb slidings voorbij zien komen van Mup, Hip (sinds zaterdag een baviaan met een rode kont), een laatste strohalm van Booka met zijn uitschuifbeen, en een goeie koprol van Marty. Allemaal gaven ze zich volledig, zodat die bal niet achter WB zou verdwijnen, tussen de palen. Ook zagen we ook een enkele afstandschot verdwijnen op de bovenbeen van de eigen speler, wat resulteerde in een knetterende vloek. De bal bleef bij de beste man liggen en had zo vrij baan om te schieten. Dit was even een momentje dat WB op de hoede was van de volgende actie, echter was de beste aanvaller nog aan ‘t bijkomen van de balafdruk op zijn lichaam en deed niets met de actie.
Enkele keren zat WB er als enige bij, en wist ook hij als doelverdediger de acties te stoppen. De tweede helft meer dan de eerste helft, echter waren er enkele grote kansen voor de thuisploeg. Een hoekschop die net met de vingers over de aanvaller getikt werd. Of na gekluts in het vijfmeter gebied net dat ene voetje tegen de bal, gevolgd door een duik op de bal, om zo de actie tevens te stoppen. Dat waren nogal momenten waar het hart sneller van ging kloppen. Ondanks het een soort van vriendschappelijk partijtje was.
Het eerstvolgende doelpunt kwam echter van de schoenen van Japio. Japio, die ook na 90 minuten rennen elke wedstrijd nog steeds fit lijkt en zich elke keer voor de volle 100% inzet, kreeg de bal ingespeeld van D.J. Hij kwam ook in oog met de keeper en tekende zo de 0-2 op het scorebord. Een belangrijke score, aangezien de wedstrijd nog lang niet gespeeld was.
Voor de rest van de eerste helft was er weinig te beleven. Waar een gemoedelijke sfeer was tussen beide teams, zo ontstond er onrust tussen enkele Eemdijk 8 spelers. Frustratie en miscommunicatie, en dat terwijl je de wedstrijd met 0-2 leidt.
Ook was de scheidsrechter niet te spreken over De Meern zelf. De scheids bleek hun eigen keeper te zijn, die plots moest fluiten, echter volgde hier wat onenigheid uit, waardoor De Meern weinig goeds kon doen bij de beste man. Zoiets zien we niet vaak. Het had veel frustratie, gescheld en gevloek gescheeld als we deze situatie hadden bij Bloemenkwartier. Maar ach, we mogen alsnog niet klagen na zo’n competitiejaar. Twee verloren partijen en één gelijkspel. Veel leuke en sportieve teams ontmoet, die we wellicht in de toekomst nog wel zullen tegenkomen.
De rust brak aan. De bidons werden aangevuld met koud water, en er werd weer een en ander besproken in de kleedkamer. Niet veel, aangezien er weinig druk was, maar de sfeer werd beter ten opzichte van de eerste helft. De tweede helft zou een betere en leukere helft worden.
Rond 15:30 uur, wanneer de zon over zijn heetste punt was en de aarde (en vooral het kunstgras met de rubberen balletjes) flink had opgewarmd, ving de tweede helft aan. Deze helft was qua spel beter en mooier om aan te zien. Zowel voor de mannen in het oranje, als voor de groenen. Meer goals, mooier spel en sportiviteit ten top.
De tweede helft begon voor Eemdijk 8 erg goed. Deze helft was iedereen tot rust gekomen en bleef het zeiken op elkaar uit. Positief coachen was een feit geworden. Mag ook wel na 4 jaar strijden om die felbegeerde schaal. Deze helft (tot aan de drinkpauze) was te vergelijken met het spel van Barcelona. Niet met zoveel bravoure, zoveel geld op de bank, zo’n naamsbekendheid en zoveel sterspelers, maar gewoon omdat het allemaal op rolletjes liep. Het verliep zeer gladjes. Prachtig pass werk, waar soms wel over meer dan 10 schijven de bal rond ging, zonder enige interventie van de mannen van De Meern. Het ging lekker. Het uitverdedigen ging ook goed. Met de zon in de rug genoot ik met volle teugen.
Maar de allereerste interactie met het goal was voor de mannen van De Meern. Zo nu en dan kwamen de aanvallers over de flanken aangesneld en wisten zo een verdediger achter zich te laten. Zo ook nu, waar Booka zijn uiterste best deed om de bal uit het keepergebied van Eemdijk weg te werken. De eerste poging was tevergeefs. Te weinig kracht achter de bal, waardoor het duel tussen Booka en de aanvaller voortduurde. Booka wist zijn voet naar voren te schuiven, waardoor ze beiden onderuit gingen. De scheidsrechter vond het een penalty, hoewel dit in mijn ogen niet zo was. En dan kijk ik niet eens door een groene bril… De penalty werd in de linkerhoek geschoten en WB kon er niet bij. 1-2.
Eemdijk 8 ging zeer sterk spelen hierna. Waarschijnlijk een klap in het gezicht gehad? Zo wist de Groene Trein weer het stokje over te pakken en de wedstrijd naar zich toe te trekken. Mooie acties, gevolgd door wederom een goal voor Eemdijk. Vullis was hier de gelukkige en tekende hier de 1-3 op het scorebord. Zijn 33e doelpunt dit seizoen. Zonder enige twijfel de meestertopscorer van onze competitie. Een echte goalgetter.
Even leek het een flipperkast op het veld en kwam De Meern weer terug met goed voetbal. Even leek het alsof het middenveld overgeslagen werd, zodat de verdediging gelijk de aanval opving. Hierdoor kreeg De Meern weer een kans en kopte een van de aanvallers van de oranje-zwarten de bal langs WB in het doel. Enkele handen gingen omhoog, aangezien het buitenspel was. Eemdijk 8 meestervlagger Maarten had dit niet gezien, waardoor de scheidsrechter een doelpunt toekende. 2-3.
Het leek wel een estafette. Elke keer het stokje overgeven en dan zelf er weer vol gaan. Niet altijd werden de acties verzilverd, aangezien D.J. tot tweemaal toe buitenspel werd gefloten en dit op datzelfde moment niet zo leek. Op de camera van Willem a.k.a. Wout is het goed te zien dat het buitenspel is. Helaas, want ook hier volgde een doelpunt uit. Daarentegen had D.J. wel aandeel in het volgende doelpunt. Hij mocht aan de linkerkant een hoekschop nemen. Vullis stond al klaar om de bal in het doel te koppen, maar Mup was hem voor. Hij kopte hard de bal bij de tweede paal over de lijn. Zo tekende Mup ook het 4e doelpunt voor Eemdijk 8 op het scorebord. 2-4. Eemdijk 8 leek hier eenzelfde overwinning als op het thuisfront te boeken (toen werd het 6-3 voor de groenen).
Aangezien het gevoelstemperatuur af en toe wel een graad of 30 leek, laste de scheidsrechter een korte drinkpauze in. Als er iets inhakt bij de Diekers, zijn het wel onderbrekingen in een goed geolied spel. Eemdijk 8 leek even in te kakken hierna.
De Meern zette Eemdijk 8 onder druk. Het middenveld leek verdwenen, of uitgeput, aangezien de aanvallers direct op konden lopen en Eemdijk 8 ze met open armen ontvingen. Aangezien de groene verdediging wel zijn best deed, kreeg een van de tegenstanders toch een schotkans. Net binnen de 16 kreeg hij alle ruimte om te schieten. WB stond een meter voor zijn doel en zag de aanvaller de bal er zo in draaien. Achteraf gezien had WB de bal kunnen hebben, maar op dat moment was het gewoon een prachtig doelpunt. 3-4. Het zou nog spannend worden.
Beide teams kregen nog aardige kansen, maar de uiteindelijke verzilvering van deze kansen was voor D.J. Vandaag speelde D.J. zo nu en dan op linkshalf, aangezien de linkerkant niet compleet was. AzAri was als linksback de tweede helft weer terug van weggeweest en stond daar, in tegenstelling tot een deel van de eerste helft, zijn mannetje. Wortel kreeg vrij spel richting het doel van de thuisploeg, zag zijn kans schoon en stiftte de bal deels over de keeper, die ietwat te ver uit zijn doel stond. De bal raakte de lat en stuiterde zo bij het doel vandaan. D.J. was meegelopen en tikte de bal in een rebound tussen de palen. Een “Hoppa!” klonk over het veld, en zo was de eindstand van 3-5 een feit.
Een erg leuke en sportieve pot voetbal, tegen een gezellig team. De Meern 7 voetbalt net als Eemdijk 8 om het voetballen. Uiteraard willen we allemaal kampioen worden, maar het voornaamste is het plezier in voetbal. Dat hebben we afgelopen seizoen wederom meegemaakt. Uit dat plezierspelletje is het kampioenschap van Eemdijk 8 voortgekomen. Een terechte nummer 1. De Meern is zeker een terechte nummer twee. Goed spel, rustig aan de bal, blindelings elkaar kunnen vinden, en last but not least: gezellig in de derde helft.
Misschien dat Eemdijk 8 de beste mannen een van de volgende jaren nog eens tegenkomt. Zij het niet voor de competitie, dan wel voor een gezellige oefenpot. Eemdijk 8 heet dan niet meer Eemdijk 8, maar waarschijnlijk Eemdijk 7. We gaan het zien. Potjekak.nl blijft in ieder geval wel gehandhaafd.
