Nabeschouwing After Eemboys 2 – Eemdijk 8

Dit verhaal gaat niet over een voetbalwedstrijd waarbij in de laatste minuut het winnende doelpunt gemaakt werd. Dit verhaal gaat niet over de euforie die in de derde helft heeft plaats gevonden. Dit verhaal gaat over iets wat verder na de derde helft gisteren gebeurde. Gewoon een staartje van een wedstrijd met ballen. Dit is de nabeschouwing van After Eemboys 2 – Eemdijk 8. Een wedstrijd waarbij 4 Eemdijk 8 voetballers eens een ander soort bal gebruikt dan de gebruikelijke voetbal. Dit is een verhaal tussen 4 Eemdijk 8 voetballers die een potje jeu de boules doen. Dit is de oorsprong van een nieuw jeu de boules jargon namelijk…. Een “Henkie doen” >> “Box wie er gescoord heeft!”, schreeuwt Henk. En warempel Martijn en Henk boxen met elkaar. Wortel en ik kijken beteuterd, wij hebben immers vandaag niet gescoord. Dit cursief gedrukte stukje tekst, kan ik wel 10 keer schrijven. Want met de lading alcohol die Henk al versnapert heeft, geeft hem de spraak om dit zonder enige gevoel van irritatie dit wel 100 keer te zeggen. Hoe dit nou kwam? Hoe dit nou is gebeurt? De derde helft was nog in volle gang toen ik helaas de kantine moest verlaten. Ik had een familiedag op de planning staan bij de buren Boulamis, de jeu de boules vereniging om de hoek. Nadat de derde helft was afgelopen in de kantine vonden Martijn, Henk en Wortel het nodig om mij op te zoeken. Een familiedag-crashers. En in plaats van dat ik gezellig met familie aan het jeu de boules spelen was, werden de teams gevormd met ons vieren. De jongens die vandaag gescoord hadden (Martijn en Henk) tegen de niet scoorders (Bort en Wort). Een ware jeu de boules lid zag ons beschonken staan en was ons begeleidende scheids voor een wedstrijd der giganten. En met de wedstrijd spannender werd, kwam het publiek los.

 “Box wie er gescoord heeft!”, schreeuwt Henk. En warempel Martijn en Henk boxen met elkaar. Wortel en ik kijken beteuterd. “Gaat niet zo goed Bort”. Ik keek naar het scorebord. “Nou… zij winnen wel veel. Maar scoren weinig punten. Wanneer wij winnen, halen we direct 4 punten binnen. Het komt wel goed Wortel. Alleen praat Henk toch zo veel.” “Box wie er gescoord heeft!”, schreeuwt Henk. En warempel Martijn en Henk boxen met elkaar.” De jongens hebben weer een punt gescoord. Het staat nu 11-12 voor de heren sterallures en wanneer je 13 punten hebt gehaald, dan heb je in de jeu de boules wereld gewonnen. Het was nu alles of niet. Helaas hadden de heren box net gewonnen en mochten beginnen met het gooien van het butsje en daarna de eerste bal er strak tegenaan te leggen. Henk deed zijn best, maar je kon wel merken dat Martijn toch het talentje was met jeu de boules. De bal was geplaatst, nu mocht Wortel. Met een strakke draai aan de bal en een hups met de heupen, kwam daar onze bal riant dichtbij het butsje. Het andere team moest deze bal verbeteren. Martijn gebruikte daarna zijn 3 ballen om er 1 zo dichtbij mogelijk te krijgen. “Box wie er gescoord heeft!”, schreeuwt Henk.  Ik gebruikte daarna 2 ballen om de beste bal te regelen. Henk moest al zijn ballen gooien en zijn laatste nam weer de punt over. “Box!” Zij stonden nu een punt voor dus moest Wortel wel precies gooien. Alle concentratie die hij kon nemen in zijn koppie gestopt en een sublieme gooi richting het butsje met een kaats tegen Henkies bal. We hadden nou een punt plus dat de punten zone groter was geworden. Ik mocht de laatste bal gooien. “Box!” Henk had blijkbaar alle vertrouwen in dat mijn bal de puntenzone zou missen en zo nog een wedstrijd gespeeld moesten worden. Ik negeerde het gebrabbel van Henk, gooide de bal. De tijd leek even stil te staan. Iedereen keek met open mond naar de bal die tussen de rollende hooibalen leek te rollen. En de bal rolt zo het punten gebied in. Ik en Wortel hadden 2 punten! We hadden gewonnen! Van die sterallures!!!

Na een protest van Martijn die niet wist dat de puntentelling maar tot 13 gaat, vertrok hij en liet Henk achter die graag een revenge wou nemen. Onze begeleidende scheids (Geert) leek het wel leuk om met Henk te spelen. Henk klonk namelijk wel gezellig met zijn spraakwater. Nu ga ik niet zoveel vertellen over dit potje. Alleen dat Henk dus met een prof speelde… maar Henk telkens zijn 3 ballen zo waardeloos weggooide, dat Wortel met 1 bal de laatste pot had gewonnen en wij zo 13 punten hebben gehaald. Iets van 13 – 3 met 2 vingers in de neus. Geert vond het welletjes, pakte zijn sigaar en liep naar buiten naar zijn andere jeu de boules matties. Henk naar de wc en ik en Wortel ook buiten even ouwehoeren met de “jongens”.

“Geen beste partner Geert”, zei ik met een glimlach. “Neuh… niet echt”. Ach joh die jongen heet Henk en zo zijn alle Henken toch?”, ging ik verder. Een man in de hoek lachte. “Dat klopt… we hebben hier op de club nog 2 Henken en die kunnen er ook niets van”. “Misschien een idee om in de jeu de boules jargon het woord Henkie te gebruiken wanneer je een slechte bal gooit?”. De oudere mannen lachten allemaal. “Ja die houden we erin”, zei de man in de hoek enthousiast. “Zullen we gaan jongens?” Henk komt net aanzetten. “Ja is goed”, ging ik verder. “De mannen hier hebben net afgesproken om de term Henkie te gebruiken wanneer ze een slechte bal gooien”. Henk kijkt… “Oh ja joh? Nou mijn naam is Kees. We gaan.” Box ouwe.