Het probleem die je als team treft door op een doordeweekse avond te voetballen is het feit dat je kampt met afwezigen. Hoewel dat gisteren niet echt het geval was (wat wil je met zo’n brede selectie), miste je op den duur wel mankracht. Een blessure zit in een klein hoekje namelijk. Uiteraard is een oefenwedstrijd niet voor het “echie”, maar de strijdlust wordt er niet minder om. Het leukste van doordeweeks voetballen is dat je jezelf mag bewijzen op het hoofdveld van de voetbalclub, aangezien daar toch niet door het Eerste team op gevoetbald hoeft te worden. In dit geval was de match op het hoofdveld van S.V. Spakenburg. Eemdijk 8 (lees: Hamstring 8) mocht deze avond spelen tegen het 7e team van deze ‘blauwen’. >>
De wedstrijd werd gespeeld om 20:00 uur. Voormalig coach, maar nog steeds captain Hip wist alvast een goede entree te maken, door een tas vol goudgele versnaperingen klaar te leggen voor na de wedstrijd. Buiten dit heuglijke begin werd de stemming wat minder toen er bleek dat er te weinig tenues waren om alle spelers te kunnen kleden. Jaja, Eemdijk 8 had teveel spelers voor de huidige hoeveelheid pakjes. Hier en daar werd er wat geïmproviseerd, waardoor we toch een volledig team, met 2 a 3 wissels konden vormen.
Om 20:00 uur klonk het beginsignaal. Al na de aftrap bleek dat Spakenburg zeer gretig was en al gelijk druk op de verdediging van de Diekers zette. Het eerste jaar dat Spakenburg als het 7e fungeerde was gelijk een kampioensjaar voor deze mannen, dus het eerste streepje voor hadden de blauwen al. Zij hadden een eer hoog te houden, hoewel Eemdijk 8 het niet anders ervaarde.
Na enkele minuten werd de bal vanaf de linkerkant van de groenen voorlangs het keepergebied van Dirk geschoten. Vele groene verdedigers wisten de bal niet te raken met hun voet, hoewel de bal geen snelheid had. Deze rolde in de voeten van een van de spelers van Spakenburg, welke een gaatje vond om de bal doorheen te knallen. Niet heel hard, maar wel goed geplaatst, wist hij de bal achter Dirk te schieten. Dirk, die hier niet bij kon, keek machteloos toe. Binnen enkele minuten stond Eemdijk 8 al met 1-0 achter. Hier moest verandering in komen!
Hier en daar (meer hier dan daar) werd de bal rond gespeeld, op zoek naar dat ene gaatje. Eemdijk 8 was al een beetje hersteld van de klap in het gezicht en vond zo vaak de voorhoede. De voorhoede bestond deze eerste helft uit Japio en D.J.
Tot daar halverwege de eerste helft Minitank bORt in actie kwam. Hij wist aan de rechterkant van het keepergebied van Spakenburg door te breken, als een kakkerlak die door een piepklein tochtgaatje moest kruipen. Hij wilde de bal langs de keeper schieten, maar deze zat er goed bij. De keeper had de bal niet klem, waardoor de bal van zijn lichaam afschoot. bORt die even zijn balans kwijt was, maakte een vreemde valbeweging, zette zijn voet voor het balans neer, maar raakt door deze strubbeling met zijn hak de bal. De bal rolde langs de keeper het doel in! Geweldig doelpunt! 1-1.
Tot aan de rust wisten beide teams niet heel gevaarlijk meer te worden. Spakenburg speelde overtuigender, hoewel zij de bal ook niet door Eemdijk 8’s verdediging wisten te rollen. Veel verder dan afstandschoten kwamen de blauwen niet, hoewel Eemdijk 8 zelf ook niet veel kansen kregen. De grootste strijd werd gespeelde tussen beide keepergebieden. Tijd voor rust!
Keeper Dirk werd in de rust wat ingeschoten door WB, aangezien hij niet veel te doen heeft gehad de eerste helft.
De tweede helft pakte wat anders uit. Floep wist aan het einde van de eerste helft al te roepen dat hij wilde wisselen, en bleef nu op de bank zitten. Last van zijn hamstring! Mup kwam op zijn plaats als laatste man. Mup, Eemdijk 8’s nieuwste aanwinst, deed de eerste helft wat hij moest doen, en wist zo de boel dicht te zetten in de achterhoede. Nu, in de tweede helft, zou hij zich bewijzen als laatste man. Binnen enkele minuten vroeg hij alweer een wissel aan. Ook deze laatste man ging eruit vanwege een lichte hamstring-blessure. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts met Eemdijk 8.
Een deel van de as was verdwenen. Misschien wel de belangrijkste plek op het veld was onbemand. Marty en Nevers ging de plek opvullen, echter verliep dit in het begin nogal moeizaam. WB ging dikwijls bijspringen, waardoor de linkerkant behoorlijk open ging liggen. Elke positie raakte uit balans en iedereen moest extra lopen om enigszins de blauwen af te houden. Helaas door alle strubbelingen viel daar de 2-1. De bal stuiterde hoog op, en net buiten de ‘zestien’ werd de bal vol op de slof geraakt. Dirk dook nog, maar tevergeefs.
Gelukkig maakte Hip niet veel later de gelijkmaker. Hij kreeg de bal door middel van een zeer goede pass in de ruimte en liep op richting de keeper. Hij zag rechts van zich al een verdediger aan komen sprinten, dus haalde hij uit zoals alleen hij het kan. De bal schoot in de korte hoek en de keeper was niet snel genoeg om deze raket te stoppen. 2-2!
Achteraf gezien had Hip vanaf dat moment naar de achterhoede moeten verhuizen, aangezien deze nog steeds niet stond. Maar ach…
Zonder dat ik er erg in had, zat Wonderslof Japio ook al op de bank en was hij zowaar al omgekleed. Hij was tevens uitgevallen door, je raadt het al wel, zijn hamstring. Drie, voor Eemdijk 8 fatale, hamstring blessures, waardoor Eemdijk niet meer echt spel kon maken en telkens de acties van de blauwen moest afwachten. Van hieruit moest geanticipeerd worden. Want deze eerste twintig minuten van de tweede helft begon de Red Bull van Spakenburg te werken en wist met man en macht aan te vallen. Maar de aanvallers kregen het langzaamaan moeilijker om te passeren. Marty had zijn plek gevonden, WB was meer naar binnen getrokken, Mouse was van zijn linkshalf positie af en toe bijgesprongen in de verdediging en het middenveld van Eemdijk 8 was verder teruggetrokken.
Alles begon weer aan te sluiten en er werd geknokt voor het leven. Door dit knokken schoot bij menig speler de kramp in de kuiten, waaronder ook in die van Nevers. Dirk zag zijn kans schoon, zette Nevers op doel en ging zelf in de achterhoede spelen als laatste man. Eemdijk 8 klom weer uit het dal en had alles weer onder controle.
Net nu de opbouw weer begon en Nevers zichzelf op wonderbaarlijke wijze wist te bewijzen als een volleerd en volwaardig “Lucky Basterd On Goal”, viel daar de 3-2. Het spel bevond zich op de helft van Eemdijk en de bal wist met weinig kracht richting de linkerpaal (vanuit een groen oogpunt) te rollen. De bal zou vlak langs de paal over de achterlijn zijn gegaan, echter schrok Marty van deze plotselinge stuiterbal. Hij wilde de bal tegen houden, maar tikte de bal iets aan, waardoor deze van richting veranderde en precies door de benen van Nevers rolde. Eemdijk 8 stond wederom op achterstand.
Hoewel Eemdijk 8 weer aan aanvallen toe kwam, viel er helaas geen enkel doelpunt meer. Hier en daar een kansje werd helaas niet verzilverd. Ook met Wortel in de voorhoede en D.J. naast hem, en Hip zover opgelopen dat hij ook in de spits stond, kon de bal niet het net vinden. Helaas.
De eindstand in deze partij, mede door de uitval van de as van het team, werd 3-2 voor Spakenburg 7. Helaas…
