In de Dikke Van Dale staat onder het woord Voetbal het volgende: “balspel tussen twee ploegen van elf spelers die de bal in het doel vd tegenpartij moeten schoppen”. Toch zag ik zaterdag een heel ander soort sport. Het speelde zich af in Soest op een voetbalveld, het werd ook gespeeld door 2 teams, maar in plaats van dat een van deze twee teams de uitslag bepaalde, verliep het spelletje heel anders. Wat een kans was op een ritje op een Botter door de haven van het oh zo mooie vissersdorpje Spakenburg, eindigde in een fluitconcert. Een concert met fluiters, dirigenten, en mensen die gratis kaartjes hadden gewonnen van dit concert, maar absoluut geen idee hadden wie er eigenlijk optrad. >>
Met Fluiters bedoelen we uiteraard de scheidsrechter, die elk Top 2000 deuntje floot in 90 minuten.
Met de Dirigent bedoelen we ook de scheidsrechter, die het verloop en de maat van het voetbal bepaalde met zijn aanwijsstok, in de vorm van een fluitje.
Met de ‘Gelukkige Kaartjeswinnaars’ bedoelen we eveneens de scheidsrechter, die naar een wedstrijd kwam om zo een leuk spelletje voetbal te fluiten, voor twee sympathieke teams, maar op den duur geen idee had wat hij daar eigenlijk deed, en zo het ‘voetbalconcert’ verpestte met zijn boeh-gefluit.
Normaliter ben ik niet zo’n moeilijk persoon voor wat betreft het bepalen van de oorzaak van het niet-winnen van een belangrijke wedstrijd. Maar zaterdag 11 april 2009 slaat alles. Het nummer 11 staat waarschijnlijk voor tweemaal 1 april, want dit was gewoonweg een lachertje. Wat een spannende wedstrijd moest zijn, waar de sterkste uit zou winnen, ontaarde in een zeer matige ‘pot’, waar de winnende partij niet tot zijn recht kwam, en geheel op vijandige bodem werd weggefloten. En dit is niet door de 4 supporters die aanwezig waren!
De wedstrijd ving aan om 12:30 uur in Soest, op het sportpark van VVZ ’49, waar Eemdijk 8 mocht aantreden tegen het zesde team van VVZ. Het beloofde een prachtige dag te worden. Strijden om die zeer belangrijke 3 punten, die voor beiden een stukje van die felbegeerde Botter de haven insleepten. Het weer was zeer goed. Geweldig zelfs, aangezien er geen vuiltje aan de lucht was, en de gevoelstemperatuur boven de 25 graden lag. Niets te klagen tot dusver.
Het eerste minpuntje van deze dag kwam echter al snel. Eén van de hoge ballen, waar aan het begin van de wedstrijd al voor gewaarschuwd was, kwam precies bij de goede persoon terecht. Door de slechte aannames van Eemdijk 8 de eerste helft, wist de snelle aanvaller over rechts (vanuit een Eemdijk standpunt gezien) door te breken en liet zo de verdediging achter zich. Hij naderde in sprintvorm het keepergebied van Dirk. Dirk had zelf het sprintje al getrokken, om zo het gebied kleiner te maken voor de aanvaller, maar deze wist zich om Dirk heen te manoeuvreren en schoof de bal in het doel. Binnen 5 minuten stond Eemdijk 8 met 1-0 achter.
In de voorhoede ging het niet zoals het hoorde te gaan. Gerrit kreeg een ‘tik’, waardoor hij de hele eerste helft uit zijn doen leek te zijn. WB, die debuteerde in de voorhoede, wist zich niet door de verdediging te wurmen en leverde zo telkens de bal in. Japio, die daarachter zijn mannetje stond, wist met zijn fraaie acties ook niet door te breken. Mouse raakte aan de linkerkant gefrustreerd, omdat hij met zijn Kung Fu schaarbewegingen geen enkel aanspeelpunt had.
Plots kwam Hip net voorbij de middenlijn aan de bal. Of het nou een vrije bal was, of een goed-uitgespeelde kans, ben ik even vergeten door alle frustraties in het veld. Hij gaf de bal hoog in de pot. Door een mengeling van onbesuisde knulligheid viel deze stil op ongeveer 7 meter vanaf het doel. D.J., die schietklaar stond, bewoog zijn been naar achter, om de bal zo een rotschop tegen het net te geven. Het doel lag helemaal open. De keeper lag op de grond. Maar tussen al het geschreeuw en al die opwinding door, klonk plots dat vervloekte fluitje van de arbiter. Er lagen 2 spelers van VVZ op de grond, die als in een goede ontknoping van een FC Knudde strip tegen elkaar opgesprongen waren.
Met de rug naar de spelers toe en zich concentrerend op de bal, zou D.J. een zetje hebben gegeven, waar de ene speler tegen de keeper op zou zijn gevallen. Hij zou zijn romp 180 graden gedraaid hebben, hoewel zijn benen waren blijven staan. Als een Barbapapa zou hij zijn armen een halve zon hebben gemaakt, en een zwieper naar achter, om zo de lichamen tegen elkaar te duwen. Alsof hij de twee spelers in puberaal gedrag met elkaar wilde koppelen. Eemdijk 8 kreeg een vrije bal tegen.
Waarschijnlijk hoestte de arbiter in zijn fluitje, want er was geen enkele reden tot fluiten!
Dit was het begin van een hele reeks verdoemenissen door de scheidsrechter, in deze 90 minuten durende strijd tussen Eemdijk 8 en het arbitrale duo.
De eerste helft was niet leuk om naar te kijken. Er gebeurde weinig. Zo hier en daar een kansje, maar de zonnesteek overheerste. Althans, zo leek het. De aannames waren slecht, de passes waren te slap. Het balbezit was minimaal en het geluk leek al helemaal niet aan onze zijde. WB wisselde voor AzAri, die op zijn beurt weer plaats maakte voor Japio in de voorhoede. Japio kon het niet aanzien en wilde zelf op onderzoek uit, op zoek naar het doel. Gerrit kreeg, ondanks zijn teleurstellende spel deze helft, nog een paar kansjes, maar werden helaas verijdeld.
Tegen het einde aan van de eerste helft leek er even licht te schijnen aan het einde van die lange, benauwde tunnel. Op het randje van de 16-meter stuiterde de bal richting Japio. Plots zagen we Japio’s afkomst in een fractie van een seconde voorbij schieten. Zijn accent veranderde van plat Spakenburgs naar Frans-Belgisch. Zijn repertoire evalueerde van Eemdijk 1 naar films als Hard Target, en Kickboxer. Een Nederlandse Jean-Claude van Damme was geboren en een nieuwe Leon Gaultier was opgestaan. Alsof ik het laatste gevecht tegen Atilla in de film Wrong Bet herleefde, zag ik de vliegende kick richting de bal gaan. Een doffe knal volgde, die door heel Soest weergalmde. De bal vloog als een komeet door de dampkring richting het doel. De nietsvermoedende keeper strekte in een reflex zijn armen en wist de bal weg te stompen.
De rust brak aan. Er werd een beetje orde op zaken gesteld, er volgde een donderpreek en de zon werd weer opgezocht op het speelveld. Deze helft was anders dan de eerste helft.
Dit was een helft waar alles in mogelijk werd. Eemdijk 8 was deze helft de betere op dit sportpark. VVZ zat er op den duur doorheen, waar Eemdijk 8 nog volledig op karakter en pure frustratie aan het voetballen was. De frustratie werd omgezet naar wilskracht.
Zo gebeurde het dat er wederom een doelpunt door ons neus geboord werd. Een prachtige bal werd vanaf de rechterkant hoog voor het doel geschoten. Deze kwam op ongeveer 2,5 meter hoogte, randje 5-meter gebied. Een eitje voor de keeper zou je zeggen. Echter was de grip niet optimaal. Hij had de bal tussen de 2 handen, maar op het moment dat hij neer kwam, glipte de bal uit zijn handen, waardoor Eemdijk 8 wist te scoren. Gerrit stond op een goede plek, om zo de bal erin te tikken. Eemdijk 8 kreeg wat haar toekwam… maarrr…. De scheidsrechter, die geen eigen wil had, zelf geen ogen had om het te zien en die onder 1 hoedje speelde met de grensrechter, keurde deze zuivere doelpunt af! Toen was het duidelijk, we mogen hier niet winnen. De Groene Trein had hier de overhand, maar werd gehinderd door de man die het spel in goede banen zou moeten leiden.
De scheldkanonnades vlogen de arbiter om de oren. Zowel van in het veld als langs de lijn, vanaf de bank.
Door enkele personen werd al gedreigd om van het veld te lopen, aangezien zo gewoon niet te voetballen is. Zo vals speel je al niet eens met Monopoly tegen je kleine broertje of zusje.
Alle acties die ook maar in de buurt kwamen van de buitenspelval werden afgefloten, omdat de grensrechter zijn vlag omhoog stak. Terecht als je het mij vraagt, aangezien de thuis-grensrechter natuurlijk wilt dat zijn clubje wint. Maar als scheidsrechter moet je een eigen mening hebben, en ook nog een eigen mening. Had ik al gezegd dat hij ook een eigen mening moet hebben? Met 2 oogkleppen op, kun je natuurlijk niet zien wat er allemaal op het veld gebeurt.
Eemdijk 8 was woedend. Drie belangrijke punten worden hier verspild. Vele acties werden afgefloten, en er werd daardoor hard tegen hard gespeeld.
Totdat daar de verlossing verscheen. Een lange bal werd gespeeld over de verdediging van VVZ, die allen verstijfd stonden toe te kijken, met maar één woord op de tong, die elke keer herhaald werd als door een kras op een langspeelplaat: “Buitenspel!”. Gerrit stond inderdaad buitenspel, maar deze verroerde ook geen enkele vin en liep rustig terug, tot hij niet meer deze regel ‘overtrad’. Waar VVZ niet rekening mee had gehouden, was de furieuze en scherpe Japio, die achter een man vandaan kwam sprinten en zo de bal kon confisqueren. De grensrechter stak voor de zoveelste keer de vlag omhoog, wederom niet geheel volgens het boekje. Japio zou Japio niet zijn, als hij de bal niet langs de keeper schoof. Het stond 1-1!
Daarna volgde nog een hele strijd. Een bal die van rechts naar links voorlangs het doel schoot, waar o.a. Gizmo net niet bij kon. Een opmerking van trainer, coach, talkshowhost en ambtenaar in functie Hip werd eveneens in de wind geslagen, toen Gerrit zijn hoofd wederom tegen de bal aan drukte. Wat in eerste instantie leek op een misser, werd plots een goede kans. De bal kaatste tegen de paal, maar vloog helaas naar de andere kant van het doel, naar de buitenkant.
Puk mocht zichzelf ook nog even bewijzen. En dat deed hij, door gelijk het Eemdijk 8 Book of Records te halen en zo een recordpuntje op zijn naam te zetten. Na nog geen minuut het veld in te zijn, wist een speler langs Puk te sluipen met de bal. Zo behendig als Puk is met zijn ruime kennis van de Martial Arts, en zijn Bruce Lee posters aan de muur, wist hij deze aanvaller door middel van een flexibele heupbeweging en het gebruik van zijn Tigerclaws te vloeren. Binnen 1 of 2 minuten in het veld te staan, had hij zijn eerste gele kaart van dit seizoen te pakken. Een hele belangrijke Karatebeweging waardoor een doelpunt voorkomen is.
Halverwege deze tweede helft was Eemdijk 8 meer dan gebrand om een overwinning te behalen. WB, die een prachtige pass van Eemdijk 8 debutant Jan Wout “Wortel” Koelewijn kreeg, had zeeën van ruimte, maar nam een overhaaste beslissing, waardoor de bal niet echt richting het doel ging.
Alsof dat niet een kans van jewelste was, wist Japio zijn Wondersloffen ook aan de wilgen te hangen. Zoals alleen Japio het kan, brak hij door, langs 3 a 4 personen. Maar in alle haast om daar de overwinnende goal te maken, vergat Japio dat zijn lichaam sneller handelde dan zijn benen aan konden, en ‘struikelde’ zo over de bal. Hij wist de bal nog mee te nemen, probeerde vervolgens de keeper voor de 2e keer te dollen, maar de bal werd hier onderschept.
Ze zeggen wel eens “Een ezel stoot zich in het algemeen niet twee keer aan dezelfde steen”, maar zo koppig als Japio is, deed hij 5 minuten later precies hetzelfde. Dit terwijl WickedW schotklaar stond, om de bal het doel zelfs in te kunnen swaffelen. Helaas. Het bleef 1-1.
Dit was tevens ook de eindstand. Alsof dit niet genoeg ellende was, wist Gerrit zijn rug ook nog ‘op slot’ te draaien, waardoor hij de auto in gedragen moest worden.
Ondanks het prachtige weer, en toch nog een puntje kunnen pakken, was dit een zure dag, met een mandje vol met verdoemenissen.
