Vergeten:
Red me van de nostalgie
ik ga eraan tenonder
je bent nog slechts een allergie
je te vergeten is gezonder. >>
Vliegdorp 3 was onze tegenstander dit keer. En in tegenstelling tot andere teams waar we ook het gevoel kregen van ‘Hé dat is trouwens ook een best leuk team, ook vast een vriendenteam’. Was dit een team waar je helemaal niet warm van werd. Wat in een eerste helft ook duidelijk werd gemaakt op het veld. Slidings een eeuwigheid nadat de bal al werd gespeeld, opstootjes in het veld, slaande bewegingen richting Floepie die de gelegenheid nam om te solliciteren voor een heus drama film en tot slot met ruim 10 minuten voor de rust een Vliegdorper, die vast wat geleerd had van Floep, een scene ging zetten met een dreigement richting een teamgenoot. Voetbal ten top.
Eerste helft. Eemdijk gelukkig was in zijn voetbalnopjes en speelde Vliegdorp eruit. Kansen bij de vleet. We hebben er dan ook wel 10 nodig om eentje te scoren… dus met de 10e kans greep ik de camara en filmde de vrije trap van Hip die mooi richting doel vloog en werd afgemaakt door Gerrit. Mooi doelpunt en gejuich. Er kwam zelfs gejuich van het publiek van Vliegdorp die aan mij vroegen of ik dit doelpunt op Youtube wou zetten. Het publiek van Vliegdorp wenste het 3e vast een warm hart toe. In dezelfde minuut zag onze Japio kans om de bal snel te onderscheppen van hun laatste man en frommelde, zoals Japio alleen ook kan, de bal langs de keeper in het doel. Een waar Utopia gevoel was ontstaan op de bank. 2 doelpunten in 1 minuut. Ongelooflijk… en allemaal ook gefilmd. Met mijn Steven Spielberg look, greep ik de camara bij elke kans die we kregen. Zo staat Walter duidelijk op de film met zijn 100 meter schot voor een leeg doel, Wouter Vedder mag zijn Oscar ontvangen en natuurlijk nog vele meer die genomineerd mogen worden. Het was feest en lekker voetbal alleen die 0-6 wou maar niet komen.
Tweede helft. Maar liefst 5 tactische wissels werden gehanteerd. Wat natuurlijk briljant was. Deze helft ben ik echt vergeten door de consumpties afgelopen zaterdag. Maar goed… mooi dat de scheidsrechter zijn telraampje had meegenomen… alleen wie was ook alweer groen en wie ook alweer geel/zwart? Een verdiend 5-2 voor Vliegdorp werd een ook verdiend 4-3. Niet dat het veel uitmaakt.
Derde helft. Gelukkig dat we een vriendenteam zijn. Want helemaal niemand baalde erna. De 5 tactische wissels heeft het team goed gedaan, tenslotte heeft iedereen kunnen spelen. Doordat iedereen z’n minuten kon pakken was het ook donders gezellig in de kantine na de wedstrijd. Net de helft van het team kwam opdagen dus we hadden net genoeg man voor de polonaise.
Conclusie: We mogen onszelf wel goed in de ogen kijken en afvragen wat we nou echt willen. Ik weet wel wat ik wil hoor en dat is winnen. Volgende keer blijf ik wel op de bank zitten wanneer ik een Eemdijk 8 team goed zie spelen. Dat gelul om speelminuten moet maar eens afgelopen zijn. Want die botter wordt heus niet gelakt voor niets.
Verder zie ik jullie graag met de training om de frustratie weg te spelen en natuurlijk aanstaande zaterdag met 3 punten weer in de kantine te verschijnen.
