Eemdijk 4 – VVZA 2 (1-3)

“Dat zijn die mannen waar we toen 6-5 van verloren” werd gezegd. Maar als ik de documenten er op nasla, was het VVZA 3 waar we een ‘clash of the clashes’ hadden. Maar toch, het is een team om rekening mee te houden. VVZA, altijd lastig… Eigenlijk is elk team dit seizoen lastig, aangezien we met een krappe zeven punten met stip op de laatste plek staan.

Vorige week won de groene formatie van Nieuwland 4. Was Eemdijk zo goed, of was Nieuwland gewoonweg slecht? Eemdijk pakte hier drie punten en leek uit een dalletje te zijn geklommen… totdat daar VVZA 2 om de hoek kwam kijken.

De wedstrijd begon om 12:30 uur op sportpark De Vinken. Er was geen scheidsrechter, er was geen keeper en laat spits Japio ook al na vijf minuten afgehaakt zijn; alles leek tegen te zitten deze middag. Onze geblesseerde Booka nam het fluitje in de mond en had de wedstrijd onder controle. Hij liet lekker doorspelen en floot wanneer het echt nodig was. Alex mocht zijn geluk tussen de palen beproeven, en zowel Wortel als D.J. mochten de voorhoede bemannen. Iets wat de eerste helft niet van een leien dakje ging.

De wedstrijd ving aan en het was Eemdijk die goed druk wist te zetten. Met Japio in de spits leek het erop dat het weer goed ging komen. De groenen oogden gelijk gevaarlijk, maar dat was van zeer korte duur. Het schoot weer in het bovenbeen van Japio, waardoor hij binnen enkele minuten weer de bank op mocht zoeken.

De momenten hierna lukte het Eemdijk niet meer om dicht bij het doel te komen van de bezoekers uit Amersfoort. Enigszins kreeg VVZA ook niet veel kansen, maar waren wel effectief in hun kansen. De situatie speelde zich af op de helft van VVZA. De verdediging van Eemdijk, onder leiding van Hip en Mup, was opgelopen naar de middenstip. Een lange bal over de verdediging, op de helft van Eemdijk, zorgde ervoor dat één van de spitsen richting keeper Dirk kon lopen. Nevers en Bullet sprintten beiden achter de verdediging aan, maar een te late start zorgde voor een achterstand. De speler van VVZA kon oplopen en tikte de bal langs Alex. De laatste man van Eemdijk stond op dat moment niet op zijn plek en moest dat bekopen met een achterstand. 0-1.

Nog geen tien minuten later breidde VVZA de score uit. Een goede steekpass door de verdediging zette een van de aanvallers oog in oog met Alex. Wederom vond de beste jongen het net, en zo stond Eemdijk tegen alle verwachtingen in op 0-2. Ja, Eemdijk had verwachtingen gecreëerd deze wedstrijd, aangezien deze twee goals uit de lucht leken te vallen. Als een donderslag bij heldere hemel, uit het niets.

Het was al snel duidelijk dat Eemdijk voorin een zogenoemde “loopjongen” miste. Een speler die kan lopen op de lange ballen, die van achteruit gegeven worden. De lange ballen werden zo nu en dan niet begrepen door onder andere Wortel, en dat leidde snel tot balverlies.

Eemdijk streed voor wat het waard was, maar kon geen potten breken deze eerste helft. Ook een kopbal die net over de lat werd gekopt door Mup zette geen zoden aan de dijk. Er moest iets veranderen. De rust kwam als geroepen; saved by the bell… whistle… In de rust werd een nieuwe tactiek besproken. Er werd van positie gewisseld. WB werd in de spits geplaatst en Bullet zakte naar linksback. Wortel zakte naar het middenveld, naast bORt, en MJ nam plaats op linkshalf. Huub, zonder enige twijfel een aanwinst deze middag, nam plaats op de rechtshalfpositie. Rechtsback had Rikea de plek overgenomen van Nevers, die halverwege de eerste helft last kreeg van zijn knie en noodgedwongen plaats moest nemen op de bank.

De tweede helft begon hoopvol. Eemdijk 4 wist als een stormram richting het doel van VVZA te rennen, en zette goed druk. Eemdijk werd gevaarlijk en VVZA moest flink aan de bak om de groene trein te stoppen. Een moedige doelpoging van WB, na een goede pass van Wortel, vloog rakelings langs de kruising en de wedstrijd werd naar Eemdijk 4 toe getrokken. VVZA had een moeite de groene “wilde hond” te bedwingen en dat resulteerde in een tweede doelpoging. Deze keer op nam van Huub. De acties speelden zich af in en om de zestien van VVZA, en het lukte Eemdijk 4 telkens net niet een gaatje te vinden. Totdat Huub de bal ingespeeld kreeg in de zestien, de bal achter zijn standbeen langs een verdediger speelde en nipte de bal een druk kon geven richting het doel. De bal vloog omhoog en scheerde over de lat.

Helaas was het allemaal van korte duur. Een steekpass door de verdediging zorgde ervoor dat VVZA de score kon uitbreiden. 0-3. Wederom een onzorgvuldigheidje in de verdediging en VVZA kon er van profiteren. VVZA was gevaarlijk met de steekpasses. Eemdijk leek er af en toe geen antwoord op te hebben, in tegenstelling tot de week ervoor, toen de verdediging als een huis stond. Met een 0-3 achterstand kon het alleen maar beter gaan.

VVZA kreeg nog wel een paar zeer grote kansen, maar hier zat óf Alex er goed bij door zich als kamikazekeeper voor de bal te gooien, of de aanvaller trapte de bal hoog over. Voor VVZA was het deze middag genoeg. Het team uit Amersfoort was klaar met scoren. Het was nu de taak aan Eemdijk.

De groenen herpakten zich en dat was te zien. “Dit is zo’n wedstrijd dat bij minuut 95 nog een gelijkmaker krijgt”, wist een van de aanwezige toeschouwers op te merken. Ze konden wel eens gelijk hebben, want VVZA had een van zijn mindere momenten en Eemdijk leefde op. Hip gaf de bal hoog mee aan Wortel. Wortel kopte de bal door naar D.J. in de zestien. D.J. had nog één verdediger voor zich en tikte met zijn knie de bal langs de verdediger. Met zijn linkerbeen trapte hij de bal op heuphoogte langs de keeper tussen de palen. Zo redde D.J. ook deze week de eer van zijn team. D.J. brulde het uit als een leeuw en zette zijn team op 1-3.

Ondanks het feit dat Eemdijk wist dat het bijna onmogelijk was om te winnen, lieten de groenen dit niet zien. Een heerlijke voorzet vanaf rechts door Huub belandde bij de eerste paal op de voet van Wortel, die op zijn beurt in kwam lopen. De bal vloog richting de hoek, maar de keeper wist met zijn knie een tegendoelpunt te verijdelen.

“Als WB die bal nou in het doel had gekopt…”. Dat was een scenario die goed in de oren klonk, maar tevergeefs was. Een vrije bal van Hip, prachtig geplaatst bij de tweede paal, vloog over de laatste verdediger heen. WB zette voorzichtig zijn hoofd tegen de bal, en zag de bal tegen de paal kaatsen. VVZA kwam met de schrik vrij, maar had moeite de bal weg te werken. WB zette het puntje van zijn schoen tegen de bal, maar tikte de bal tegen de benen van een verdediger. Hij slaagde er niet in een derde poging te ondernemen, en zag de bal hard weggeschoten worden.

Dit zelfde gold voor de steekpass van MJ, door de verdediging van VVZA, waar WB wederom het net niet vond. Hij schoot de bal voor het doel langs, hoewel een schot met de binnenkant van de schoen voldoende was geweest.

Het mocht deze week niet zo zijn. Ondanks het feit dat Eemdijk 4 wederom het net vond, was het niet in staat drie punten te pakken. De woorden “ooohhh, eindelijk weer eens gewonnen” door één van de Amersfoorters zorgde dan ook voor een spontane migraine aanval. Eindstand 1-3.

Heeft Eemdijk 4 een nieuw spits gevonden in D.J., of is het zoals onze trouwste supporter (en ook nog eens vader van D.J.) Colin zei: “Ik heb een gouden tip voor jullie. Neem er een spits bij”? Voor nu moet Eemdijk 4 roeien met de riemen die het heeft…