Eemdijk 8 – DOSC 4
Met een verbrande neus en voorhoofd droom ik weg bij de gedachten aan een prachtig weekend. Voor de blauwe Diekers was dit een onvergetelijke dag, maar ook voor de rooie Diekers was dit tot een zekere hoogte een mooie dag. Eemdijk 8 was deze dag de sterkere op het veld, voor 90 minuten en wist zo de eindstand te brengen op 2-1, in het voordeel voor de groenen! >>
De strijd der titanen vond plaats op Sportpark de Vinken in Bunschoten om 12:00 uur. Het zonnetje scheen, iedereen was in een zeer relaxte bui en in afwachting van de derby die middag, tussen Spakenburg en IJsselmeervogels.
Voordat dat zo ver was, hadden we eerst zelf nog een wedstrijdje te spelen.
Met de wijzer op gevoelstemperatuur 25 graden mochten we aantreden tegen “nieuwkomer” DOSC 4. De eerste keer dat we elkaar treffen in deze competitie. Onderlinge resultaten zijn de enige puntjes die we van elkaar kennen. DOSC 4 staat er beter voor dan Eemdijk 8, dus dat was iets om rekening mee te houden.
De wedstrijd begon goed. Eemdijk 8 speelde rustig en beheerst. Iedereen had er zin in, na minstens anderhalve maand ongeslagen te zijn. Nieuwe opstelling zou ook wonderen doen, aldus coach Hip. 3-2-3-2. Nieuw concept voor de groene trein, maar zag er logisch uit. Door het plotseling toeslaan van de koortsepidemie viel Marty uit, waardoor WB op zijn plek als linksback moest staan. Achteraf gezien geen slechte keuze.
Eemdijk 8 was de eerste helft de betere ploeg. We waren de eerste helft van de eerste helft zelfs “oppermachtig”, zo heb ik mij laten vertellen door een van de supporters. De ongeslagenheid zat nog in ons bloed. Door fantastisch spel kwamen we al gauw op een 1-0 voorsprong. De bal, zo rond als ‘ie kon zijn, rolde in het drukbevolkte strafschopgebied. Hoe het er aan toe ging, weet alleen doelpuntenmaker. Volgens mij had iedereen de bal al wel een keer aangeraakt, in de hoop te scoren. Helaas zat dit er niet in. Gerrit “Hattrick keeltsie” Vullis stond waar ‘ie moest staan, deed wat ‘ie moest doen in zo’n benauwde situatie en raakte met de punt van zijn Nike schoenen, die aan zijn ellenlange benen vastgeschroefd zaten, de bal dusdanig, dat deze over de lijn in het doel rolde. De zon ging plots feller schijnen. Het gras begon te groeien en fel groen te kleuren. De gezichtjes kleurden weer bij, kregen weer een goeie bloedcirculatie en het helder denken was weer van de partij. De derby van diezelfde middag op De Westmaat was even vergeten.
Hoop maakte plaats voor Kunnen. De gezonde wedstrijdspanning maakte plaats voor pure adrenaline. Groen werd weer met een lange ‘oe’ geschreven en de geur van derdehelft-bier maakte plaats voor de geur van groeiende en bloeiende bomen en planten. De vogeltjes begonnen bekende melodieën te fluiten en de pasgeboren kuikentjes mochten het nest weer verlaten van mama-eend.
Eemdijk 8 stond op voorsprong, had de overhand in deze zenuwslopende race naar de overwinning en mocht van geluk spreken dat het zo prachtig weer was. De 3 punten waren binnen. Tenminste, zo leek het. Helaas moesten we nog minstens 70 minuten meer spelen en de scheidsrechter ging niet op ons verzoek in, om de wedstrijd nu al te beëindigen.
De verdediging stond als een huis, gecoacht door (zo vond de scheids na afloop) de beste laatste man van Eemdijk 8, Floep. Elke bal die per ongeluk door de verdediging schoot, werd onderschept door Floep.
Eemdijk 8 kreeg in de loop van de tijd wel een paar kansen nog, maar werden niet verzilverd. Tja, als je ze zelf niet afmaakt, kan je er eentje van de tegenstander verwachten. Helaas gebeurde dit ook. Een van de (snelle) aanvallers van DOSC 4 wist na een ingooi minstens 3 man van de groenen te ‘ontwijken’ en zo alleen aan de keeper’s rechterkant te verschijnen. WB stond als enige nog bij het doel in de buurt, om keeper Dirk te ondersteunen. Helaas was dit ook niet voldoende. Dirk, die overigens ook een goeie wedstrijd speelde, was kansloos, waardoor in de korte hoek een balletje over de groenwitte lijn wist te rollen. 1-1. Balen…
Een klein minpuntje, wat ook opgemerkt werd door de coach, is de snelheid van het spel hervatten. Dit duurde te lang, waardoor de aanvaller zonder moeite de verdedigers van de groenen kon ontwijken.
Verder gebeurde er daarna weinig spannends de eerste helft, waardoor de ranja in de rust tot een van de hoogtepunten werd gerekend. Lekkere zoete, koude ranja, wat officieel voor de jeugd bedoeld was. Maar een ieder was zo in zijn sas, dat we allemaal in onze 2e (sommigen zelfs in hun 3e) jeugd kwamen.
De 2e helft leken de Den Doldernaren ook even een turboboost te hebben gekregen van de ranja, aangezien zij op den duur veel op onze helft speelden en af en toe erg gevaarlijk uit de hoek kwamen. De beste keeper van Eemdijk 8 zat er telkens goed bij. De verdediging kreeg het even zwaar te verduren, waardoor er hulp van het middenveld benodigd was. Soms zelfs van de voorhoede. Toen de verdediging de situatie weer onder controle had, kreeg Eemdijk 8 ook weer meer kansen. Japio was meer aan ’t werken, dan aan ’t voetballen, en kon zo niet het doel vinden. Samen met Gerrit Vullis wisten ze wel wat kansen te creëren, maar deze ballen ging of net naast, of in de handen van de keeper. De voorhoede was op den duur ook helemaal uitgeput en wisten niet zoveel meer uit te halen.
Plots, toen de zon op zijn hoogste punt was, de hanen uit het niets begonnen te kraaien, de wind op begon te steken en het gras zo hoog was gegroeid van alle liefde op het veld, dat het de onderkant van het sportbroekje haalde en de ballen kietelde van de wat kleinere spelers op het veld, was daar een heuglijk, spannend en adrenalinevol momentje!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
Hoop maakte plaats voor Kunnen. De gezonde wedstrijdspanning maakte plaats voor pure adrenaline. Groen werd weer met een lange ‘oe’ geschreven en de geur van derdehelft-bier maakte plaats voor de geur van groeiende en bloeiende bomen en planten. De vogeltjes begonnen bekende melodieën te fluiten en de pasgeboren kuikentjes mochten het nest weer verlaten van mama-eend.
Eemdijk 8 stond op voorsprong, had de overhand in deze zenuwslopende race naar de overwinning en mocht van geluk spreken dat het zo prachtig weer was. De 3 punten waren binnen. Tenminste, zo leek het. Helaas moesten we nog minstens 70 minuten meer spelen en de scheidsrechter ging niet op ons verzoek in, om de wedstrijd nu al te beëindigen.
De verdediging stond als een huis, gecoacht door (zo vond de scheids na afloop) de beste laatste man van Eemdijk 8, Floep. Elke bal die per ongeluk door de verdediging schoot, werd onderschept door Floep.
Eemdijk 8 kreeg in de loop van de tijd wel een paar kansen nog, maar werden niet verzilverd. Tja, als je ze zelf niet afmaakt, kan je er eentje van de tegenstander verwachten. Helaas gebeurde dit ook. Een van de (snelle) aanvallers van DOSC 4 wist na een ingooi minstens 3 man van de groenen te ‘ontwijken’ en zo alleen aan de keeper’s rechterkant te verschijnen. WB stond als enige nog bij het doel in de buurt, om keeper Dirk te ondersteunen. Helaas was dit ook niet voldoende. Dirk, die overigens ook een goeie wedstrijd speelde, was kansloos, waardoor in de korte hoek een balletje over de groenwitte lijn wist te rollen. 1-1. Balen…
Een klein minpuntje, wat ook opgemerkt werd door de coach, is de snelheid van het spel hervatten. Dit duurde te lang, waardoor de aanvaller zonder moeite de verdedigers van de groenen kon ontwijken.
Verder gebeurde er daarna weinig spannends de eerste helft, waardoor de ranja in de rust tot een van de hoogtepunten werd gerekend. Lekkere zoete, koude ranja, wat officieel voor de jeugd bedoeld was. Maar een ieder was zo in zijn sas, dat we allemaal in onze 2e (sommigen zelfs in hun 3e) jeugd kwamen.
De 2e helft leken de Den Doldernaren ook even een turboboost te hebben gekregen van de ranja, aangezien zij op den duur veel op onze helft speelden en af en toe erg gevaarlijk uit de hoek kwamen. De beste keeper van Eemdijk 8 zat er telkens goed bij. De verdediging kreeg het even zwaar te verduren, waardoor er hulp van het middenveld benodigd was. Soms zelfs van de voorhoede. Toen de verdediging de situatie weer onder controle had, kreeg Eemdijk 8 ook weer meer kansen. Japio was meer aan ’t werken, dan aan ’t voetballen, en kon zo niet het doel vinden. Samen met Gerrit Vullis wisten ze wel wat kansen te creëren, maar deze ballen ging of net naast, of in de handen van de keeper. De voorhoede was op den duur ook helemaal uitgeput en wisten niet zoveel meer uit te halen.
Plots, toen de zon op zijn hoogste punt was, de hanen uit het niets begonnen te kraaien, de wind op begon te steken en het gras zo hoog was gegroeid van alle liefde op het veld, dat het de onderkant van het sportbroekje haalde en de ballen kietelde van de wat kleinere spelers op het veld, was daar een heuglijk, spannend en adrenalinevol momentje!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
De verdediging stond als een huis, gecoacht door (zo vond de scheids na afloop) de beste laatste man van Eemdijk 8, Floep. Elke bal die per ongeluk door de verdediging schoot, werd onderschept door Floep.
Eemdijk 8 kreeg in de loop van de tijd wel een paar kansen nog, maar werden niet verzilverd. Tja, als je ze zelf niet afmaakt, kan je er eentje van de tegenstander verwachten. Helaas gebeurde dit ook. Een van de (snelle) aanvallers van DOSC 4 wist na een ingooi minstens 3 man van de groenen te ‘ontwijken’ en zo alleen aan de keeper’s rechterkant te verschijnen. WB stond als enige nog bij het doel in de buurt, om keeper Dirk te ondersteunen. Helaas was dit ook niet voldoende. Dirk, die overigens ook een goeie wedstrijd speelde, was kansloos, waardoor in de korte hoek een balletje over de groenwitte lijn wist te rollen. 1-1. Balen…
Een klein minpuntje, wat ook opgemerkt werd door de coach, is de snelheid van het spel hervatten. Dit duurde te lang, waardoor de aanvaller zonder moeite de verdedigers van de groenen kon ontwijken.
Verder gebeurde er daarna weinig spannends de eerste helft, waardoor de ranja in de rust tot een van de hoogtepunten werd gerekend. Lekkere zoete, koude ranja, wat officieel voor de jeugd bedoeld was. Maar een ieder was zo in zijn sas, dat we allemaal in onze 2e (sommigen zelfs in hun 3e) jeugd kwamen.
De 2e helft leken de Den Doldernaren ook even een turboboost te hebben gekregen van de ranja, aangezien zij op den duur veel op onze helft speelden en af en toe erg gevaarlijk uit de hoek kwamen. De beste keeper van Eemdijk 8 zat er telkens goed bij. De verdediging kreeg het even zwaar te verduren, waardoor er hulp van het middenveld benodigd was. Soms zelfs van de voorhoede. Toen de verdediging de situatie weer onder controle had, kreeg Eemdijk 8 ook weer meer kansen. Japio was meer aan ’t werken, dan aan ’t voetballen, en kon zo niet het doel vinden. Samen met Gerrit Vullis wisten ze wel wat kansen te creëren, maar deze ballen ging of net naast, of in de handen van de keeper. De voorhoede was op den duur ook helemaal uitgeput en wisten niet zoveel meer uit te halen.
Plots, toen de zon op zijn hoogste punt was, de hanen uit het niets begonnen te kraaien, de wind op begon te steken en het gras zo hoog was gegroeid van alle liefde op het veld, dat het de onderkant van het sportbroekje haalde en de ballen kietelde van de wat kleinere spelers op het veld, was daar een heuglijk, spannend en adrenalinevol momentje!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
Een klein minpuntje, wat ook opgemerkt werd door de coach, is de snelheid van het spel hervatten. Dit duurde te lang, waardoor de aanvaller zonder moeite de verdedigers van de groenen kon ontwijken.
Verder gebeurde er daarna weinig spannends de eerste helft, waardoor de ranja in de rust tot een van de hoogtepunten werd gerekend. Lekkere zoete, koude ranja, wat officieel voor de jeugd bedoeld was. Maar een ieder was zo in zijn sas, dat we allemaal in onze 2e (sommigen zelfs in hun 3e) jeugd kwamen.
De 2e helft leken de Den Doldernaren ook even een turboboost te hebben gekregen van de ranja, aangezien zij op den duur veel op onze helft speelden en af en toe erg gevaarlijk uit de hoek kwamen. De beste keeper van Eemdijk 8 zat er telkens goed bij. De verdediging kreeg het even zwaar te verduren, waardoor er hulp van het middenveld benodigd was. Soms zelfs van de voorhoede. Toen de verdediging de situatie weer onder controle had, kreeg Eemdijk 8 ook weer meer kansen. Japio was meer aan ’t werken, dan aan ’t voetballen, en kon zo niet het doel vinden. Samen met Gerrit Vullis wisten ze wel wat kansen te creëren, maar deze ballen ging of net naast, of in de handen van de keeper. De voorhoede was op den duur ook helemaal uitgeput en wisten niet zoveel meer uit te halen.
Plots, toen de zon op zijn hoogste punt was, de hanen uit het niets begonnen te kraaien, de wind op begon te steken en het gras zo hoog was gegroeid van alle liefde op het veld, dat het de onderkant van het sportbroekje haalde en de ballen kietelde van de wat kleinere spelers op het veld, was daar een heuglijk, spannend en adrenalinevol momentje!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
De 2e helft leken de Den Doldernaren ook even een turboboost te hebben gekregen van de ranja, aangezien zij op den duur veel op onze helft speelden en af en toe erg gevaarlijk uit de hoek kwamen. De beste keeper van Eemdijk 8 zat er telkens goed bij. De verdediging kreeg het even zwaar te verduren, waardoor er hulp van het middenveld benodigd was. Soms zelfs van de voorhoede. Toen de verdediging de situatie weer onder controle had, kreeg Eemdijk 8 ook weer meer kansen. Japio was meer aan ’t werken, dan aan ’t voetballen, en kon zo niet het doel vinden. Samen met Gerrit Vullis wisten ze wel wat kansen te creëren, maar deze ballen ging of net naast, of in de handen van de keeper. De voorhoede was op den duur ook helemaal uitgeput en wisten niet zoveel meer uit te halen.
Plots, toen de zon op zijn hoogste punt was, de hanen uit het niets begonnen te kraaien, de wind op begon te steken en het gras zo hoog was gegroeid van alle liefde op het veld, dat het de onderkant van het sportbroekje haalde en de ballen kietelde van de wat kleinere spelers op het veld, was daar een heuglijk, spannend en adrenalinevol momentje!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
Een prachtige pass door Hip, aan de rechterkant van het veld, over de verdediging die teveel naar voren was gekomen, zorgde ervoor dat Gerrit veel ruimte kreeg. Hij nam de bal aan, liep richting de keeper. De keeper kwam uit zijn doelgebied, richting Gerrit.
Gerrit, die de laatste tijd kampte met een blessure en zijn knie nu weer geolied is, wist een Mouse-actie uit te halen. Het kraken van zijn been klonk over het hele veld. Alsof hij een theekransje hield, zoveel tijd als hij had. Hij raakte de bal met een doffe knal. De echo klonk over het hele veld. De bal steeg tot een aanzienlijke hoogte, over de lange keeper. Even was daar een momentje dat ik op mijn horloge keek, die ik niet om had, zo lang bleef deze bal in de lucht. Het zag er naar uit dat deze bal veel te hoog ging en over de lat zou zweven. Net als de laatste wedstrijd en de laatste echte actie van Mouse werd mijn teleurstelling omgezet tot immense blijdschap. De bal zweefde en zweefde, alsof het net als in de tekenfilm van Assepoester werd gedragen door vogeltjes. Wederom krekels, een stofbaal en een Matrixeffect, toen plots de bal het net raakte. Voor de zekerheid een en ander nog even verifiëren, alvorens ik de adrenaline en teleurstelling omzet in vreugde.
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
Toen ondertussen iedereen al een gat in de lucht had gesprongen, besefte ik het ook: Eemdijk 8 staat 2-1 voor!!!
Voor de rest gebeurde er weer erg weinig daarna. Paar kleine overtredingen, bruinbakkende spelers en natuurlijk Gerrit die weer voor een leeg doel miste. Met als oorzaak dat zijn benen als “pudding” waren, aldus Gerrit zelf. De wedstrijd was voorbij, weer 3 punten in de pocket en Eemdijk blijft een extra week ongeslagen!
"Ook al ben je rood, ook al ben je blauw, we zijn allemaal groen van binnen!" – WB
Hip de Coach heeft ook rapportcijfers uitgedeeld. Zie hieronder:
Dirk, 8,5.
Had enkele goede reddingen. En was communicatief aanwezig! Kon helaas niet de ‘0’ houden, dus krijgt ie geen 9.
Dirk, 8,5.
Had enkele goede reddingen. En was communicatief aanwezig! Kon helaas niet de ‘0’ houden, dus krijgt ie geen 9.
Puk, 7.
Had 1 van de moeilijkste tegenstanders. Helaas kwam doelpunt over links, maar speelde zeker naar behoren
Hwd, 7,5.
Viel goed in voor Puk. Had moeite met luchtduels maar door zijn schijnbewegingen kon tegenstanders niet doelgericht koppen.
Floep. 8,5
Speelde sterk. Heb van zijn mede-verdedigers geen opmerking gehoord, dus dikke pluim zo met 1 man minder en een nieuwe back
WB, 9.
Speelde met hart en ziel, tweede helft veel onder druk gestaan maar geen tegendoelpunt! Chapeau
Bort, 7.
Echte teamspeler. Speelde niet zijn gelukkigste wedstrijd, maar had het middenveld onder controle.
Gijs, 7,5.
Eerste helft beter dan tweede, maar had het middenveld onder controle.
Hip, 7,5.
Tweede helft beter dan eerste. Moest helaas opnieuw vermaand worden als captain, maar was communicatief wel goed bezig.
Darren. 7.
Goede eerste helft, ondanks zijn veel te late verschijning. Hield goed breed en was met assist belangrijk. Zakte tweede heflt terug als gevolg van lichte blessure
Speelde sterk. Heb van zijn mede-verdedigers geen opmerking gehoord, dus dikke pluim zo met 1 man minder en een nieuwe back
WB, 9.
Speelde met hart en ziel, tweede helft veel onder druk gestaan maar geen tegendoelpunt! Chapeau
Bort, 7.
Echte teamspeler. Speelde niet zijn gelukkigste wedstrijd, maar had het middenveld onder controle.
Gijs, 7,5.
Eerste helft beter dan tweede, maar had het middenveld onder controle.
Hip, 7,5.
Tweede helft beter dan eerste. Moest helaas opnieuw vermaand worden als captain, maar was communicatief wel goed bezig.
Darren. 7.
Goede eerste helft, ondanks zijn veel te late verschijning. Hield goed breed en was met assist belangrijk. Zakte tweede heflt terug als gevolg van lichte blessure
Echte teamspeler. Speelde niet zijn gelukkigste wedstrijd, maar had het middenveld onder controle.
Gijs, 7,5.
Eerste helft beter dan tweede, maar had het middenveld onder controle.
Hip, 7,5.
Tweede helft beter dan eerste. Moest helaas opnieuw vermaand worden als captain, maar was communicatief wel goed bezig.
Darren. 7.
Goede eerste helft, ondanks zijn veel te late verschijning. Hield goed breed en was met assist belangrijk. Zakte tweede heflt terug als gevolg van lichte blessure
Tweede helft beter dan eerste. Moest helaas opnieuw vermaand worden als captain, maar was communicatief wel goed bezig.
Darren. 7.
Goede eerste helft, ondanks zijn veel te late verschijning. Hield goed breed en was met assist belangrijk. Zakte tweede heflt terug als gevolg van lichte blessure
Wouter V, 8.
Hele wedstrijd nadrukkelijk aanwezig. Hield goed breed, had rust aan de bal.
Arjen, 7.
Kon niet echt gevaarlijk worden, maar toonde wel inzet. Had nog last van enkelblessure waardoor zijn eerdere spitssprestaties niet werden geevenaard
Japio, 7,5.
Zijn acties waren niet altijd geslaagd, maar zijn inzet wel. Was als een echte gerard-de-nooij overal behulpzaam
Zijn acties waren niet altijd geslaagd, maar zijn inzet wel. Was als een echte gerard-de-nooij overal behulpzaam
Gerrit, 8.
Maakte beide goals uit 3,5 kans. Is daarmee direct verantwoordelijk voor de winst.