Eemdijk 4 – Zuidvogels 6 (1-3)

Het seizoen zit er op. Uiteindelijk zijn we ergens bovenaan het rechterrijtje beland. Iets wat eigenlijk al jaren niet is voorgekomen. Elk jaar speelt Eemdijk 4 wel mee voor het kampioenschap, maar dit jaar wilde het gewoonweg niet. Al wekenlang proberen we de drie punten binnen te smokkelen, maar gaat er een ander team met de punten vandoor. De laatste gestreden overwinning dateert van 4 april, met een klein cadeautje van AS ’80 in de tussenperiode. Al meer dan een maand puntloos. Zo was afgelopen zaterdag de laatste wedstrijd van de competitie. Een wedstrijd die gewonnen moest worden. Een wedstrijd waar de gretigheid er van tevoren afspatte. Een wedstrijd tegen de Taatjes van Zuidvogels.

De laatste wedstrijd van het seizoen vond plaats op groene bodem. Op sportpark de Vinken in Bunschoten. Net als elke thuiswedstrijd begon de wedstrijd om 12:30 uur. Het was een heuse herfstdag, met motregen de hele dag door. De ene na de andere persoon kwam met een doorweekte jas of broek de kantine ingelopen. Wellicht dat een deel zelfs niet eens had gemerkt dat hij in de regen had gefietst, aangezien de ogen nog half dicht waren, en de aroma van bier en Sonnema je tegemoet kwamen. De stemmen klonken overigens ook dusdanig zwaar, dat Don LaFontaine een waardig opvolger had gevonden voor zijn filmtrailer-voice carrière… mits The Don nog geleefd had uiteraard.

Tegen 12:00 uur leek iedereen aanwezig te zijn. Niet allemaal even fris en fruitig, aangezien het Zuidwal feest van de dag ervoor nog bij menigeen in het bloed zat. In de kleedkamer werden nog de laatste voorbereidingen getroffen, voordat men het veld betrad, en zo konden de laatste negentig minuten van deze competitie gestreden worden. Het veld was goed nat, maar het water leek niet de grond in te zakken. Het lag bovenop het gras.

De eerste paar minuten werd al duidelijk dat de frustratie van de afgelopen verliespartijen hoog zat bij Japio, aangezien er weinig positiefs uit zijn mond voortvloeide. Als Japio schreeuwt, wordt zijn stem als Mickey Mouse dusdanig verhoogd, dat de honden in de buurt beginnen te blaffen. Enigszins allemaal terecht wat hij zei (slap spel, slecht verdedigd, dromen in het veld, kromme poten, etc.), maar de nuance was ver te zoeken. Alsof zijn straatje, waar hij al de hele week mee bezig is geweest, was gaan zakken die dag.

Eemdijk 4 had na enkele minuten al een zeer grote kans op de voorsprong. De bal werd slap weggewerkt door Zuidvogels, waardoor deze hoog richting de achterlijn stuiterde. Waar Eemdijk er niet op vertrouwde dat de bal binnen de lijnen bleef, zo liepen zelfs de verdedigers van Zuidvogels al naar voren. Maar plots was daar WB. Waarschijnlijk de enige persoon die niet wist dat het een hoekschop ging worden. Hij hield de bal knap binnen en legde deze panklaar voor Puk bij de eerste paal. Puk, net enkele dagen weer terug uit Koeweit, schrok van de bal en verwachte niet dat deze nog bij hem kwam. Vele spelers op het veld keken verbaasd naar achteren, wat zich daar plots voltrok. Puk kreeg de bal niet onder controle, aangezien deze op dijbeenhoogte voor zijn neus kwam. Hij kreeg daardoor ook geen goede kans de bal hard over de doellijn te schieten. Zo werd deze eerste gevaarlijke actie in de zogenoemde kiem gesmoord. Japio, zojuist een pakje zuurtjes naar binnen gewerkt, wist de Dikke Van Dale uit te breiden met vele nieuwe scheldwoorden, terwijl Puk alleen maar verbaasd voor zich uit kon kijken. Nog steeds niet wetend hoe die bal niet het doel in ging.

Hierna werden beide teams niet echt gevaarlijk. De verdediging stond zoals het moest staan, en de aanvallers kwamen er niet doorheen. Het was duidelijk dat beide teams nogal te kampen hadden met de omstandigheden van het weer. Door de natte grond stuiterde de bal niet, maar gleed deze door.

Tot halverwege de wedstrijd ging het redelijk gelijk op, tot daar plots een van de beste spelers van Zuidvogels uit zijn schulp kroop. De beste jongen, behoorlijk behendig met de bal, en met een verleden in het eerste van verschillende clubs, passeerde op randje zestien enkele spelers en kwam oog in oog met Mouse. De beste jongen zette een stap opzij en schoot vervolgens diagonaal in de rechterhoek. Doordat de bal tegendraads werd ingeschoten, het veld erg nat was en er een vervelende stuit in zat, schoot deze net onder de hand door van keeper Dirk. Was dit een “lucky shot” of goed geplaatst? Zuidvogels stond in ieder geval tegen de verwachtingen in op voorsprong. 0-1.

De eerste twintig minuten waren niet speciaal. De ballen werden snel ingeleverd bij de tegenstander, waardoor er weinig acties tot stand kwamen. Bulletcatcher had hier een groot aandeel in, merkte hij op. “Een stuk of tien keer… minstens!” aldus Bulletcatcher tijdens de evaluatie. Zo werd het overgrote deel van de strijd geleverd rond de middenstip. Na twintig minuten bepakte Eemdijk zich en kwam het dichter bij de zestien van Zuidvogels. Zo nu en dan werd er zelfs leuk gevoetbald, gevolgd door leuke passes. De 45 minuten vlogen voorbij en de rust werd ingeluid met een 0-1 achterstand.

De tweede helft was een helft waar alles moest gebeuren. Dit was de helft waar Eemdijk het verschil moest maken. Hier hing alles van af. Het was duidelijk dat de tegenstander van vandaag meer kwaliteit bezit dan van de week ervoor. Met name de nummer 12, die de gemoederen in het veld bezig hield. Hij stond aan de basis van de meeste aanvallen (en zelfs de goals) van Zuidvogels.

De tweede helft werd wederom gestreden. Dit wierp zijn vruchten af. Niet dat Eemdijk veel kansen kreeg, maar er kwam wel meer dreiging af van de aanvallen. Eemdijk kreeg onder andere een vrije bal net iets buiten de zestien van Zuidvogels. MJ en Hip namen plaats achter de bal. Uiteindelijk stelde MJ de keeper op de proef, door de bal langs de muur laag in te schieten. De keeper moest duiken, en had de bal ook klem.

Niet veel later mocht Hip zijn steentje bijdragen aan de wedstrijd. Hij kreeg de bal ingespeeld op een meter of twintig van het doel. Aangezien het keepergebied van de bezoekers vol stond met de kleuren groen en rood, probeerde Hip het van afstand. Waar hij al weken dat ene schot mist in zijn vrije ballen en afstandsschoten, zo knalde hij vandaag de bal hard door de verdediging van Zuidvogels. De bal vloog als een streep richting het doel, en de keeper was kansloos. De bal vloog hard in de hoek en de stand was weer gelijk. 1-1.

Beide teams konden weer van voor af aan beginnen en er was geen overwicht binnen de lijnen. Zo kreeg Eemdijk een kansje, gevold door een kans door Zuidvogels. Er werd gestreden en soms leek het zelfs alsof er ook daadwerkelijk gevoetbald werd. Naar mijn mening, en enkel anderen achteraf, werd er redelijk gevoetbald. Het puntje (zij het niet drie punten) leken binnen handbereik. Vanaf de zijkant werd er heel anders gereageerd op de wedstrijd. Het woord “slecht” werd zelfs in de mond genomen. De meningen waren dus verdeeld.

Misschien wel de beste speler van het veld (helaas in groen-rood tenue) kreeg de bal aan de rechterkant (gezien vanaf de groene zijde) ingespeeld. Hij trok langs de zestien over de breedte en wist zo minstens vier groene spelers bezig te houden. Hij legde de bal terug. Nog voordat Eemdijk zich kon bepakken en op de bal in kon stappen, schopte een van de spelers van Zuidvogels met een enorme ‘curve’ richting het doel. De bal draaide als een tol over de verdediging en nam vervolgens een duikvlucht onder de lat door. Keeper Dirk was kansloos en de bal was onhoudbaar. De speler wist achteraf te vertellen nog nooit zo’n goal gemaakt te hebben. Plots stond Eemdijk weer achter. 1-2.

Eemdijk probeerde het nog wel hierna, maar kreeg het niet voor elkaar een slag te slaan. De groenen kwamen kwaliteit tekort en de sponsor langs de zijlijn had beter even zijn hoofd af kunnen wenden.

Ondanks dat Eemdijk wel zijn best deed (wat is “best” als je kijkt naar de laatste -tig wedstrijden?), en onze eigen Bulletcatcher zelfs zijn lijf in de strijd gooide voor behoud van de stand en vervolgens gesandwiched werd, leek het bijna onmogelijk om nog te scoren. Daarentegen kreeg Eemdijk nog wel een prachtige kans op de gelijkmaker, toen de bal hoog in de zestien van de Taatjes op het hoofd van Mup belandde. Mup kopte de bal door, maar voelde ook de gebalde vuisten van de keeper in zijn nek belanden. De bal stuiterde richting het doel en Japio plaatste de bal over de doellijn. Plots klonk het fluitje van de scheidsrechter, die ook al twee feestdagen achter de rug had en vandaag niet heel scherp was. Er was totaal geen aanleiding voor het afkeuren van de goal, aangezien Mup achteruit liep en de keeper bij Mup op de nek dook. Eemdijk kreeg de bal tegen en de keeper keurde hier een zuivere goal af. Japio en Mup gingen over de rooien.

Dus in plaats van dat Eemdijk het einde van de wedstrijd naderde met een punt in de zak, zag het er niet rooskleurig uit. Met als klap op de vuurpijl de laatste minuut. Zuidvogels probeerde het nog eenmaal met een tegenaanval. Zo stormde de formatie richting het doel van Dirk, met de groene verdediging in de rug. Vanaf de achterlijn werd de bal voorgegeven en Hip gleed nog nar de bal. De bal schoot tussen zijn benen en zo werd de bal over de doellijn “geswaffeld”. 1-3.

De wedstrijd was hiermee gespeeld. De kopjes gingen omlaag en de scheidsrechter floot de wedstrijd af. Wederom een verliespartij voor de groenen. Een teleurstellend seizoen met een teleurstellende afsluiting. Nu volledig focussen op het naderende seniorentoernooi…