Eemdijk 4 – BZC ’13 3 (1-1)

Tegenwoordig kun je in december niet meer spreken van een Winterstop. Rond de kerst tikt de thermometer boven de tien graden aan, wat dus een zogenoemde winterstop overbodig maakt. De winter breekt pas aan halverwege januari, wanneer de teams weer mogen spelen. Dat betekent dus veel afgelastingen. Wanneer je eindelijk kan spelen, heb je er als team weken opzitten zonder enige wedstrijdritme. Dit is funest voor het voetbalspel en komt niet ten goede aan de schoonheid. Zo heb je zelfs teams die gehavender uit de winterstop komen dan toen ze er in gingen. Zo was het afgelopen zaterdag ook met Eemdijk 4. Gehavend en zonder ritme…

Eemdijk 4 mocht aantreden op het hoofdveld op een mooie, zonnige februarimiddag en ontmoette voor de tweede keer dit seizoen BZC ’13 3. De allereerste wedstrijd van dit seizoen was tegen dit team. Eemdijk 4 wist de drie punten mee naar huis te nemen (eindstand 1-4, red.). BZC ’13 bezocht sportpark De Vinken voor een revanche. Qua voetbalspel leek het er deze eerste helft, of misschien zelfs wel de hele wedstrijd, niet op dat BZC een punt ging pakken tegen Eemdijk, maar we weten dat ongelukje in een klein hoekje zit.

Eemdijk had de overhand deze eerste helft. Ondanks de vele afwezigen, lukte het Eemdijk nog wel een potje te ballen. Het was daarentegen zo nu en dan wel wat aftasten, maar BZC kreeg deze eerste helft weinig kansen. Maar net als bij de eerste ontmoeting had Eemdijk moeite om de bal achter de keeper te krijgen.

De beste man heeft zijn team van de ondergang gered, door zo nu en dan subliem zijn doelgebied te verkleinen en zo kansen van onder anderen Hip, Vullis en WB te stoppen. Maar voordat Eemdijk zo ver was, gaf Japio het stokje na een minuut of tien al over aan WB. Japio stapte naar voren en voelde zijn hamstring opspelen. Hij vroeg WB om zich warm te lopen en verliet vervolgens het veld. WB nam plaats op de linkshalf positie, Wortel schoof door naar de spits, en team-versterker Wouco pakte het middenveld voor zijn rekening.

De situatie was plots anders, met mensen op posities wat ze niet gewend zijn. Zo wist Japio elke keer te grappen tegen Wortel of hij überhaupt wel in de spits speelde deze wedstrijd. Daarentegen kwam Wortel na de wedstrijd met een passend antwoord, maar daarover later meer.

Met Kees en Para in de achterhoede betekende het dat voorstopper Booka op een andere plek mocht spelen. Booka stond plots zijn longen uit zijn lijf te rennen op het middenveld, en dat terwijl hij van tevoren heeft aangegeven dat hij nog geen bloedtransfusie van Minitank en Gaten-Dichtloper bORt heeft gekregen, maar voor een tijdje ging het hem goed af.

De kansen waren deze eerste helft voor Eemdijk, met een uitzonderlijk verdwaalde bal van BZC langs de doelpaal. WB wist via de linkerkant op te lopen tot de achterlijn en gaf de bal mee aan Wouco, die ook was meegelopen. Helaas kreeg Wouco de bal niet achter de keeper en was de kant verkeken.

Ook Hip kwam oog in oog met de keeper, maar zocht zijn heil in een stiftbal. De keeper bleef staan en had hier al rekening mee gehouden. De bal werd nog aangeraakt door de beste man en de bal ging voor het doel langs. Een van de verdedigers wist vervolgens de bal weg te werken.

Het was tegen het einde van de eerste helft dat de pressie en het spel van Eemdijk zijn vruchten afwierp. Vullis, die de eerste helft wat moeite had zijn stempel te drukken in de voorhoede, kreeg nu de bal in de zestien van BZC ingespeeld. Vullis, zoals we hem kennen, probeerde zijn directe tegenstanders te passeren, maar kwam hier in duel met de beste verdedigers. Vullis viel, evenals de verdedigers, maar het leek alsof Vullis over het gras zwom. Hij krabbelde wat overeind en liep achter de bal aan, die via de rechterkant het keepergebied verliet. Vullis had door zijn vechterslust de situatie weer onder controle en zag Hip aan komen snellen. Vullis gaf de bal aan Hip, en Hip zag Wortel de zestien in lopen. Hij gaf de bal aan Wortel en Wortel aarzelde geen moment. Hij plaatste zijn voet tegen de bal en schoot hard tegen het net. Zo tekende Wortel de 1-0 op het scorebord, en dat hebben zijn medespelers geweten na de wedstrijd in de kleedkamer.

Net als in de uitwedstrijd bezochten beide teams de kleedkamer na 45 minuten met een 1-0 voorsprong voor Eemdijk 4. Er zat meer in, en dat wist iedereen. Het wilde er alleen niet uit komen.

De tweede helft verzuimde Eemdijk het de genadeklap uit te delen. Tenminste, tot de laatste minuut dan… Letterlijk. daarover later meer. Hier en daar werden de nodige wissels uitgevoerd en beide teams waren klaar voor nog eens 45 minuten knallen.

Eemdijk kreeg iets buiten de zestien van BZC een vrije bal. Para nam plaats achter de bal en plaatste de bal netjes bij de tweede paal. De bal vloog over de verdediging en Jan “Ommen” zag zijn kans schoon. Hij liep zo hard hij kon en rende de bal over de doellijn. De keeper was er op dat moment ook bij, maar de beste man ging naar de grond. Hij was tegen Jan opgelopen en kreeg hierbij een vrije bal mee. De goal werd afgekeurd, hoewel de meningen verdeeld zijn over de ernst van de situatie.

Helaas voor de groenen kwam BZC ’13 3 iets scherper uit de kleedkamer. Dirk kreeg de bal ingespeeld en hij gaf de bal gelijk weer mee aan Kees, die de tweede helft als laatste man stond. Kees probeerde Jan in te spelen, maar leverde de bal in. De bal werd breed gelegd en zo kwam BZC oog in oog met keeper Dirk. De bal werd langs Dirk over de doellijn geplaatst. Zo stond BZC, tegen alle verwachtingen in, op gelijke hoogte met Eemdijk. 1-1.

Dit was overigens ook gelijk de laatste gevaarlijke actie van BZC, aangezien Eemdijk vanaf dat moment het overgrote deel van de tweede helft de overhand had. Het was Eemdijk die het de keeper van BZC moeilijk maakte, maar de beste man stond uitstekend te keepen.

Zo wist Hip zichzelf meer te bewijzen dan de eerste helft, waar hij zichzelf uit de wedstrijd praatte, en zelfs invaller Dirk “Rugby” de opmerking maakte dat hij “te lui was om te rennen”. Deze tweede helft kwam hij beter uit de verf. Zo wist hij tot enkele keren toe gevaarlijk uit de hoek te komen, maar wist hij vlak langs de paal te schieten of nipt buitenspel te staan. Al met al kreeg Eemdijk wat kansjes.

Ook WB werd de diepte ingestuurd, maar kwam hij met een verdediger hijgend in zijn oor de zestien in. De keeper kwam uit en WB kon de bal met zijn rechterbeen nog raken. Niet voldoende, aangezien deze via de borst van de keeper in de handen van de beste man belandde. Ondanks het gelijkspel, leidde Eemdijk de wedstrijd. Helaas resulteerde dit niet in een extra doelpunt, maar het zat er aan te komen.

De frustratie werd naarmate het einde van deze helft naderde groter en het spel werd grimmiger. Zo mochten in de slotminuten twee spelers van BZC, door harde overtredingen op spelers van Eemdijk, buiten de lijnen plaatsvinden. Dit was van korte duur, aangezien binnen vijf minuten beide heren alweer in het veld stonden.

Eemdijk 4 bleef druk zetten. Het was bij iedereen af te lezen dat er een gevoel heerste dat er nog een goal gemaakt kon worden voor de groenen. BZC ging in de verdediging en zette alle zeilen bij. Elke resterende minuut werd gescandeerd over het veld. BZC was er klaar mee en tekende voor dit gelijkspel, voor deze 1-1. Achteraf bleek ook dat men heel tevreden was en dat er een kleine revanche genomen was na de verliespartij van de vorige ontmoeting.

Plots was daar de laatste minuut. Die kwam als een klap. Letterlijk en figuurlijk. De bal vloog door de lucht en D.J., net terug van zijn wintersportvakantie, keek de bal na. Zo kwam hij in duel met zijn directe tegenstander. Een jongen die een kop kleiner was. De beste jongen liep tegen de schouder van D.J. op en dacht dat D.J. hem een klap verkocht. De bal was nog steeds in het spel, en plots kreeg D.J. een stom op het gezicht van de beste jongen. Zonder aarzeling, maar wel met een kreet die het hele team van BZC deed omkijken, zwaaide hij zijn vuist richting zijn tegenstander. Op dat moment besefte hij dat hij door minstens vier man belaagd werd en trok een sprint, richting de dug-out, maar dan via een omweg. Voordat Eemdijk door had wat er gebeurde, was D.J. al bijna in de zogenoemde ‘safezone’. Hij kreeg nog een karatetrap van de jongen die ooit bij de groenen scoorde met zijn hand (toen nog onder de noemer Bloemenkwartier), maar uiteindelijk werd de situatie na wat getrek en geduw gesust. De “karatekid” bood naderhand in de kleedkamer nog zijn excuses aan en BZC was deze middag de morele winnaar.

Met een punt op De Vinken waren de heren tevreden en Eemdijk droop af met het gevoel dat er meer te halen viel… Maar… met een gehavend team was deze uitslag misschien niet eens zo heel slecht. De sfeer in de kleedkamer leed in ieder geval niet onder dit gelijkspel en zo was de eerste en laatste wedstrijd van februari 2015 weer gespeeld.

Op 7 maart spelen de groenen de kraker thuis tegen Olympia ’25 2. Eemdijk heeft nog een appeltje te schillen met de koploper.

Nog speciale dank aan Wouco, Dirk “Rugby”, Hilbert “Para”, Kees “Worst” en Jan “Ommen” voor het versterken van het team!