VVZ ’49 6 – Eemdijk 7 (1-3)

Een zucht van verlichting. Na enkele zeer dramatische wedstrijden gespeeld te hebben, mocht Eemdijk 7 eindelijk weer eens ruiken aan die drie punten… en ook gelijk meenemen in de spreekwoordelijke ‘pocket’. De groenen mochten aantreden in Soest tegen VVZ ’49 6. Een team die niet zo lang geleden een metamorfose is ondergaan en de laatste vier wedstrijden gewonnen heeft. Ook met grote cijfers van concurrent Cobu Boys 6. Hier moest dus niet zo licht over gedacht worden. Gelukkig pakte het goed uit. >>
 
 
Met prachtig weer werd er wat rondgespeeld op de zanderige bijvelden van VVZ. Nog niet wetend wat ons te wachten zou staan, wisten we al wel dat we een zeer dunne bezetting in het veld zouden hebben. Frisse papa’s Bullet en Japio zijn druk met de luiers, D.J.’s goeie heup ligt nog steeds bovenop de berg in Frankrijk, Marty… heeft weer een smoes om niet te komen, Floepie’s longen liggen op de stoel naast hem, Mouse is op Zweinstein en AzAri hoeft zijn mond nooit meer open te trekken over het aantal speelminuten, aangezien hij een dag van tevoren  afmeldt hoewel de volgende twee weken geen wedstrijden op het programma staan. Een matige selectie dus.
 
Gelukkig kon de rest met goede moed aan de wedstrijd beginnen en had zelfs Booka (ondanks zijn enorme dorst) rekening gehouden met deze zeer zware pot. Om 13:15 uur ving de wedstrijd aan. Vijf minuten daarvoor werd Eemdijk 7 verrast door de aanwezigheid van Japio, en daar waren we achteraf gezien wel heel blij mee.
 
De eerste tien minuten werd al duidelijk wat de kwaliteiten waren van de nieuwe spelers van VVZ. Een zeer technische spits, met een lengte van zo’n twee meter, wist binnen tien minuten de voorsprong te zetten voor de thuisploeg. WB, die deze match linksback stond, ging het luchtduel niet aan en was de spits dus snel kwijt. Met zijn Zeven-Mijls-Voetbalschoenen kwam hij oog in oog met keeper Dirk en kwam hier tot scoren. Een zure gewaarwording.
 
Het gescheld in de achterhoede, onder leiding van captain en talkshowhost Hip, was over het hele veld te horen. Hier moest even snel wat veranderen, aangezien de gemoederen hoog op liepen.
 
Na deze klap in het gezicht ging het een stuk beter met Eemdijk 7 en was het over en uit met de “winning streak” van VVZ. VVZ werd nog wel op enkele momenten gevaarlijk, maar dan was daar keeper Dirk de aanvaller met open armen op te wachten, om vervolgens een doelpunt te verhoeden.
 
Deze eerste helft ging het redelijk gelijk op, ondanks die ene tegentreffer. Eemdijk 7 kon helaas nog geen pot breken tegen dit stugge team, maar had de situatie wel onder controle. Af en toe glipte een aanvaller langs de verdediging richting de zestien meter, maar werd de aanval in de kiem gesmoord door de toegesnelde verdediging. De controle werd dan weer gehandhaafd.
 
Omdat de frustratie nogal opspeelde in het team het eerste kwartier van deze wedstrijd, werd deze lijn nog eventjes dunnetjes doorgetrokken in de kleedkamer tijdens de rust. Dit was van korte duur, want toen ging men weer over op de orde van de dag: de tweede helft!
 
Er werd besproken wat fout ging het eerste kwartier, en wat goed ging daarna. Na het eerste kwartier ging Eemdijk 7 namelijk weer wat meer op karakter spelen, met ietwat meer rust aan de bal. Helaas waren de doelpunten ver te zoeken.
 
De tweede helft was er eentje uit het boekje. Karakter, volharding en standvastigheid. Eemdijk 7 zoals je Eemdijk 7 wilt zien. Helaas gebeurt dit altijd pas in de tweede helft, maar vandaag was de geleden schade te overzien.
 
Het eerste kwartier was eventjes aftasten. Nog niet een volledig offensief, maar gewoon zoeken naar gaten. De gaten vielen eigenlijk pas toen Eemdijk 7 een vrije bal aan de linkerkant meekreeg, ter hoogte van de 16-meter lijn. Dit was het moment van de ommekeer. Vóór die tijd ging het redelijk gelijk op. Eemdijk 7 krijgt een kansje, VVZ ’49 6 krijgt een kansje, een beetje over en weer.
 
Hip nam plaats achter de bal. Al enkele vrije ballen werden niet verzilverd, en daar zou Hip even verandering in brengen. Enkele minuten daarvoor kreeg hij op zijn sodemieter, toen hij zichzelf even liet kennen en de aanvaller na een scheldkanonnade gewoonweg zijn gang liet gaan, waardoor Booka en WB weer in moesten grijpen. Hip werd weer even met beide voeten op de grond gezet en zou zichzelf bewijzen dat hij nodig is in dit team. Hij liep richting de bal, zag zijn kans schoon en draaide de bal naar de tweede paal. De keeper, niet een van de grootste van zijn team, zag de bal richting de kruising krullen. Hij sprong nog, maar kon de bal niet raken. Zo tekende Hip in alle euforie de gelijkmaker op het scorebord. Eemdijk 7 juichte het uit en kreeg weer nieuwe moed. 1-1.
 
Alsof er een spuit adrenaline toegediend was, ging de Groene Trein er tegenaan. WB en Booka regeerde in de achterhoede, zodat Hip iets meer naar voren kon spelen. Beide heren zette alles op alles om de gaten te dichten en de tegenstander bij het doel van Dirk weg te houden.
 
De actie voor de tweede goal begon achterin. Een lange bal van Hip op Vullis aan de rechterkant. Vullis nam de bal aan, deed eindelijk wat hij de hele wedstrijd al had moeten doen. Hij passeerde een verdediger en zette zich voor de volle 100% in. Daardoor kon hij de bal voorgeven. Japio was gedreven en gooide zijn lichaam in de strijd. Zo kon hij zijn hoofd tegen de bal zetten en zo de voorsprong voor Eemdijk 7 tekenen. Bam! 1-2. Deze was voor zijn kleine man, Jurre.
 
VVZ werd gefrustreerder en ging wat fysieker spelen. De slidings werden hoger in gezet en de acties op de bal werden vaak een seconde te laat ingezet. Eemdijk 7 kon niet meer stuk. De drijfveer was er nu en de overwinning was te ruiken. Als een haai die bloed ruikt, als een stier die een rood kleed ziet. Als een leeuw die achter een antilope aan zit. De gedrevenheid was er en deze voorsprong zou niet meer uit handen genomen worden. Vullis ging meeverdedigen, Mup ging als laatste man dienen, Japio was overal te vinden, zowel voor- als achterin. De pot werd dichtgegooid. VVZ kwam nergens meer aan de bak.
 
Eemdijk 7 werd gevaarlijker en de verdediging van VVZ kon af en toe alleen nog maar de bal wegrammen, om een doelpunt te verijdelen. Ook hoekschoppen werden weggegeven. Zo kreeg Eemdijk 7 een hoekschop aan de linkerkant. De zoveelste ondertussen al. Japio nam plaats achter de bal. Bijna iedereen verzamelde zich in het keepergebied van VVZ. WB, Booka en H.W.D. bleven achter, om zo de uitbrekende VVZ’ers op te vangen. Maar dit was niet meer nodig. Japio draaide de bal in en deze raakte de lat. De keeper zat hier volledig naast, en de bal stuiterde nog even vóór de doellijn. Mup stond precies op de goede plek en tikte de bal zo over de lijn. 1-3. Eemdijk 7 was verzekerd van de drie punten en de dag kon niet meer stuk.
 
Niet veel later floot de scheidsrechter af en kon Eemdijk 7 met een opgelucht gevoel terug naar De Vinken, om vervolgens daar een biertje te drinken op het terras voor de kantine, in de zon. Heerlijk. Nu is het elke week nog afwachten wat de heren van Zwaluwen Utrecht 1911 2 doen, aangezien zij nu nog de enige echte concurrenten zijn van De Groene Trein. Geen Spakenburg, niet Cobu Boys, Roda heeft het laten afweten, en VSC wordt het ook niet…. Mits Eemdijk 7 natuurlijk niets meer uit handen gaat geven!