Eemdijk 7 – Spakenburg 7 (1-4)

Organisatie en karakter. Na zaterdag weten we allemaal weer wat deze twee woorden inhouden. Dat was hetgeen we misten namelijk. Aan het begin van de wedstrijd was er niemand om te coachen wie waar in het veld moest staan, waardoor sommigen volledig op de verkeerde plek stonden (organisatie). Dit merkte we ietwat te laat op. Maar we hebben wel eens voor hetere vuren gestaan, maar toen gaven we meer dan 200%, waardoor we het tij konden keren. Dit misten we ook een groot deel van deze wedstrijd tegen het zevende van Spakenburg: karakter! >>

 
Veel woorden ga ik niet vuil maken aan deze wedstrijd, aangezien deze snel vergeten moet worden. We hebben nog een handjevol wedstrijden te gaan, en die moet de Groene Trein afsluiten met drie positieve punten. Elke wedstrijd weer.
 
Eemdijk 7 begon slap aan de wedstrijd, en overtuiging mistte bij de meesten. Er werd wederom veel gescholden en geklaagd. Iets met balk, splinter en oog… Jammer. De overtuiging was wel bij Spakenburg 7 te vinden, waardoor zij deze eerste helft op voorsprong kwamen en de rust inluidden met 0-1.
 
Na rust was het balgevoel en het overzicht verdwenen. De ene na de andere goal werd gemaakt door de blauwen en het kwaad was geschied. Vullis mocht de eretreffer nog maken, maar het mocht allemaal niet baten. Eemdijk 7 droop van eigen veld af met een 1-4 nederlaag, ondanks de laatste tien minuten van de tweede helft, waar plots het stukje karakter weer boven water kwam. Te laat… en dat was goed te merken in de kleedkamer. Kan eventjes een week geen blauwe kleur meer zien…
 
Op naar de volgende match tegen VVZ ’49 6, die enkele sterspelers heeft aangekocht, aangezien zij vele concurrenten weten uit te schakelen. Overschat deze mannen dus niet, maar ga lekker ballen… en nu hopelijk met meer teamgenoten dan afgelopen wedstrijd. Overigens nog een dank uit naar Wouter M. en Gille, die ons team nog probeerde te versterken afgelopen zwarte zaterdag.