Eemdijk 7 – EDO 3 (1-0)

Een voor een vlogen de afmeldingen voorbij. Zo gingen we van een selectie van 19 a 20 man naar een selectie van 11 man en een grensrechter. Later nog een extra man erbij, maar dat was meer voor de vorm. Veel ziektes, een niertransplantatie en een ongeldige smoes waren de oorzaken van deze middag vol afwezigheid. Werd Eemdijk 7 hierdoor minder sterk? Neuh, dat niet, maar er werd daarentegen wel meer geknokt voor balbezit. Iets waar een groene trots op mag zijn! >>  

Eigenlijk waren de vooruitzichten niet al te best. Keeper Dirk gaf zijn stokje over aan WB en de rest van de linkerkant was afwezig. Deze plekken moesten dus ingevuld worden door andere spelers. Ook Wortel maakte plaats voor Mup op het middenveld, naast gatenvuller bORt. Maar ondanks deze vooruitzichten begon Eemdijk 7 iets over half één vol goede moed aan een zware strijd van 90 minuten tegen een tegenstander die de week ervoor won van Spakenburg 7. We hebben het over EDO 3 uit Utrecht. De gemiddelde leeftijd van dit team ligt iets hoger dan bij Eemdijk 7, maar dat betekent ook enkele jaren meer ervaring en meer rust aan de bal. Stug om voorbij te komen, maar niet minder moeilijk om te verdedigen. Het eerste deel van de eerste helft ging redelijk gelijk op. Bij beide teams ontbraken de grote kansen, en nergens werden de aanvallers echt gevaarlijk. EDO 3 stuitte elke keer op de muurvaste verdediging van de groenen; de twee centrale verdedigers, Hip en Booka, en daarnaast Floep en H.W.D. als vleugelverdedigers. Dit pakte erg goed uit. Beide heren die niet vaak 90 minuten pakken stonden nu hun mannetje en verdedigden zich een slag in de rondte. Tot aan spierpijn in de bilspieren toe. Aan de kant van EDO werd ook een “muurtje” gebouwd. Eemdijk 7’s topaanvallers Gerrit “Vullis” en Japio hadden veel moeite om hun draai te vinden. Ook met ondersteuning van D.J. en Bulletcatcher over de flanken was er geen doorkomen aan. Pas het tweede deel van de eerste helft begon Eemdijk 7 los te komen. Zo hier en daar vielen er gaten en kon er opgelopen worden. Zo kreeg Mup zo hier en daar een schotkans, maar kon de weg naar het doel niet vinden. De grootste kans van deze helft kwam wel bij D.J. vandaan. Na vele acties kreeg D.J. een prachtige steekpass aan de linkerkant van het keepergebied. D.J. kwam alleen voor de keeper, maar moest aan de linkerkant met zijn rechterbeen schieten. Helaas zat de uitstekend keepende doelman goed bij de bal en voorkwam hiermee een tegendoelpunt. De bal kaatste terug naar Vullis, maar ook hij kon de bal niet achter de beste man krijgen. Eemdijk 7 had moeite met scoren bij dit stugge team.  Daarentegen aan de andere kant was er geen enkel gevaar. Zo af en toe een counteraanval die nergens toe leidde. Vaak werd de bal te hard voor de man uitgeschoten en kon deze onderschept worden door een sterke verdediging. Een sliding van Hip, een kopbal van Booka, een pootje haken van Floep en goed lichaamwerk van H.W.D. Allemaal goede acties om het doel van WB schoon te houden. Soms mocht WB ook wat doen, maar dat waren nou niet spectaculaire acties van de Utrechters. Een vrije bal die uit de lucht gestompt werd en een lage bal vanaf links, die te slap voorgeschoten werd. WB wist hier zijn lichaam voor te gooien. Ook wist Vullis de bal nog een meter voor de doellijn weg te koppen.  De gevaarlijkste actie van EDO was halverwege deze eerste helft. Een schot op doel, waar eigenlijk geen kracht achter zat. Of was het een voorzet? Enfin, de bal stuiterde van WB’s arm en kwam eigenlijk recht voor een van de aanvallers terecht. Deze aanvaller verwachtte dit ook niet en kwam niet tot scoren. WB aarzelde niet, sprong richting de bal en tikte de bal van de aanvaller weg. Bullet was ondertussen aan komen sprinten, en werkte de bal weg. Weg van het doel. Een baalmomentje van EDO. Dit baalmoment zou de tweede helft plaatsmaken voor nog twee baalmomentjes, die de loop van de match zouden tekenen. De tweede helft was er eentje vol gemiste kansen van Japio, hoewel hij het verdedigend (op het middenveld) wel goed deed. Vullis was hier af en toe een beetje de kluts kwijt en had zichzelf op den duur kapot gerend. De grootste verrassing van deze helft kwam van Booka. Booka speelde een briljante wedstrijd en wist vele duels te winnen en tientallen ballen uit de lucht te grijpen met zijn hoofd. Dit was dan ook een van de weinige zaterdagen dat hij zonder kater speelde en niet de dag ervoor een zaalvoetbalwedstrijdje had met zijn andere team.  Maar voordat het zover was, waren er nog enkele gemiste kansen. All-rounder bORt, die de eerste helft zijn draai niet vond, maar de tweede helft alles goedmaakte, zag kans om de bal in “de pot te gooien”. Hij schoot de bal naar voren. Hoog. Door de wind en het effect aan de bal ging de bal verdacht gevaarlijk richting de rechterkruising van EDO, waar de keeper ternauwernood ontsnapte aan een werelds doelpunt. Hij tikte de bal net over de dwarsbalk. Vullis kreeg net als Japio nog enkele kansen, maar werd voortreffelijk gered door de keeper, die in de rebound nogmaals een fantastische redding had. De bal wilde er niet in. Ook de vrije ballen van Hip de eerste en tweede helft wilden er niet in. Tot daar de 80^e minuut (ongeveer) aanbrak. Vullis wilde de bal meegeven aan Japio, die de bal opeiste. De pass was niet geplaatst, dus Japio kon hier niet meer bij. Booka was ondertussen mee opgelopen en zag zijn kans schoon buiten ‘de zestien’. Hij nam de bal aan de voet, zette nog even een extra stap naar rechts, om zo voorbij een verdediger te geraken. Booka zette zijn voet tegen de bal. De bal ging als een kanonskogel richting het doel. De keeper zag de bal en keek er naar. Hij zag de bal in een streep achter zich verdwijnen in de netten. Booka zag de bal zelf niet eens over de lijn gaan en wist dat hij gescoord had. Een pistoolgebaar en een “Whoppa!” volgde! Booka’s allereerste goal in competitiestrijd en ook gelijk de belangrijkste tot nu toe. Een prachtige goal die veel losmaakte bij de groenen van Eemdijk 7. Een gejuich klonk! Dit was de eerste domper van EDO. 1-0. Vanaf dat moment gaat EDO vol in de aanval en worden de billen van Eemdijk 7 flink samengeknepen. De kleine tien minuten die volgden, voelden aan als een uur. Eemdijk 7 voetbalde op zijn tandvlees. Er werd geknokt waar geknokt kon worden. Er werd meer verdedigend gespeeld, en bijna iedereen kwam mee terug. Ook Vullis kwam mee terug en mocht met de hoekschoppen het duel aangaan met de langste man van het veld. Deze lange speler kreeg de kansen niet om de ballen richting het doel te koppen, aangezien zelfs Vullis niet bij de bal kon. “Daar kân ik toch nooit bie!” klonk er over het veld. De bal verdween over de achterlijn. Hip wist de bal zover mogelijk naar voren te trappen. Zo ver mogelijk bij het doel vandaan. De grootste kans van EDO kwam de laatste minuut van de wedstrijd. Aanvallers wisten door te breken en Hip probeerden ze te stoppen. Een sliding met twee benen zorgden ervoor dat Hip de bal niet weg kreeg. Back-up Booka slaagde er ook niet in om de bal weg te werken. De bal stuiterde op en de aanvaller kreeg de bal mee. WB kwam uit zijn doel en zag de aanvaller de bal in de verre (linker) hoek plaatsen. Even was daar weer die oorverdovende stilte. Iedereen hield zijn adem in en keek toe hoe de bal langzaam (maar te snel om te onderscheppen) binnenkant paal rolde. Even leek een schaduw te vallen over deze wedstrijd, maar… De bal rolde van de linkerpaal over de lijn richting de andere paal. Even was daar het engeltje van de lat gesprongen om de bal van de lijn te schoppen. De bal rolde net langs de andere kant van de paal over de achterlijn. Eemdijk 7 kwam hier even heel goed weg. Helaas met een bruine streep in de onderbroek van misschien wel het spannendste moment van de wedstrijd, maar met een oh zo’n fijn gevoel.  De scheidsrechter floot af en Eemdijk 7 sloot deze match af met een overwinning. De drie punten zijn weer binnen! Of zoals Booka ook wel zei “Whoppa!”.