Het zit erop. 3 Speelrondes hebben we ons staande gehouden, zijn we het luie zweet kwijtgeraakt en hebben we dat er weer bij gedronken in de zogenaamde derde helft. 3 dagen in 3 weken hebben we bewezen dat we een gezellig en sportief team zijn. Deze periode heeft hoogtepunten, maar ook dieptepunten gekend. 2 wedstrijden gewonnen, waarna de ontlading groot was en een aantal wedstrijden verloren. Maar ook hierna bleven we niet bij de pakken neer zitten. Ook al moesten de volgende dag de meesten van ons werken, toch bleef het overgrote deel gezellig nog even hangen om de overwinning te vieren of de domper weg te drinken. >>
Gister was het weer zo’n dag waarvan je wist dat je gewoon punten moest pakken. Ook al was het maar 1 puntje. We zouden dan nog kans hebben op de verliezersronde en uiteindelijk zelfs de finaleavond kunnen halen. Misschien een beetje te hoog gegrepen voor een team dat net begint aan dit toernooi, maar zoals al eerder vermeld, een (on)gelukje zit in een klein hoekje.
Zo ook weer gister, de eerste wedstrijd. Boutique Angelique was onze eerste tegenstander van deze avond. Met een gezonde spanning en met veel goede moed klonk het fluitsignaal om 19:00 uur.
De wedstrijd begon goed voor FC RidíCULO. Buiten een paar kansen voor Boutique om, wist FC RidíCULO de bal uit het doel te houden en netjes uit te verdedigen. Met nog 6 à 7 minuten op de klok, wist Boutique de winnende treffer te maken. Zo zie je wat een klein foutje teweeg kan brengen tegen zulke op elkaar ingetrainde spelers. De eindstand werd 1-0, in het nadeel van FC RidíCULO. Dat was even balen, aangezien het erop leek dat we de nul zouden houden, en dus een puntje zouden pakken (wat later wel eens het vrijkaartje zou kunnen zijn voor de verliezersronde). FC RidíCULO wist een tweetal kleine kansjes niet te benutten.
Een halfuurtje rust volgde. Wat voor sommigen echt broodnodig was, aangezien ze de longen goed getraind hadden in de wedstrijd hiervoor.
Na dit halfuurtje begon de strijd tegen de Canaries. Toch zwaar onderschat vanwege de gemiddelde leeftijd van de spelers. Het tempo was duidelijk een stuk lager dan de wedstrijden die we voorheen gespeeld hebben. Floepie, die verrassend goed keepte, wist helaas de stand niet op nul te houden. De Canaries wisten door een paar zogenaamde leermomenten aan de FC RidíCULO kant en een paar goed uitgespeelde acties aan De Canaries kant 3 ballen achter Floepie in het net te krijgen. Het tempo werd opgeschroefd, aangezien we deze wedstrijd ook niet in het water wilden laten vallen. Martin Smith wist, door middel van een fraai uitgespeelde actie, de bal in het net te ‘boemen’. Eindstand 3-1, in het nadeel van FC RidíCULO.
Tussen de 2e en de 3e wedstrijd zat maar een kwartiertje rust. Hier troffen we De Kraplap aan. De Kraplap, al enkele jaren actief met het BFV Toernooi en een van de kanshebbers van het toernooi, wisten de eerste paar minuten gevaarlijk uit de hoek te komen, waarbij de doelpaal een grote rol speelde in ons verdedigingsspelletje. Ook wist Floepie een aantal keren erg goed bij de bal te zitten, wat ons ook weer redde van een nederlaag. Hun verdediging was sterk, waardoor een aantal goeie passes van Martin en een paar uitgooien van Floepie niet de kans kregen om in de voeten van de aanvallers te komen. De Kraplap, duidelijk beter en meer gedreven wisten de stand op 1-0 te brengen in het nadeel van FC RidíCULO. Door flink te strijden wisten we de stand zo te houden en wist de bal nog een aantal keren vlak langs de paal en over de lat te scheren.
Het eindsignaal klonk. Het zat erop voor FC RidíCULO. Het waren drie fantastische dagen en weer een mooie en gezellige ervaring rijker.
De zogenaamde derde helft was ook weer enorm gezellig in de kleedkamer. Van balkopspelletjes tot aan het drinken van “tikketsies”. Bier drinken, op de muren tuffen en kut-roepen waren de voornaamste bezigheden. De avond was lang en de nacht te kort.
Filmpjes en foto’s volgen nog.
