Eemdijk 8 – DOSC 3 (1-0)
Na zo’n belabberde wedstrijd van afgelopen woensdag was Eemdijk 8 wel toe aan een mooie dag. De goden waren de groenen goed gezind, aangezien het op vele fronten een prachtige dag was. Niet alleen liet het weer zich van zijn zonnige kant zien, maar ook de eindstand was om over naar huis te schrijven. Misschien niet een grote kaart, maar een klein postkaartje met een enkele regel tekst! >>
Om 12:30 uur begon de strijd om de 3 punten op het veld van de groenen. Sportpark De Vinken was het middelpunt van maar liefst 2 wedstrijden. Een oefenwedstrijd van Eemdijk tegen een Engelse ploeg, en de competitiestrijd tussen Eemdijk en DOSC 3.
DOSC is een oude bekende van Eemdijk 8. Afgelopen paar seizoenen heeft Eemdijk 8 bij het 4e team van DOSC in de competitie gezeten, maar afgelopen jaar mocht het kersverse team DOSC 3 haar vleugels spreiden over een seniorencompetitie.
Aan het puntenaantal te zien van deze mannen uit Den Dolder kon dit wel eens een doelpuntenregen worden voor Eemdijk 8. Net iets wat de Bunschoters nodig hadden na zo’n dramatisch slechte wedstrijd tegen VVZA 3 de woensdag ervoor. Er moest weer gescoord worden. Iets waar Eemdijk 8 bekend om stond afgelopen seizoen. Dit derde seizoen staat Eemdijk 8 er het beste voor qua doelsaldo. Met een van de beste spitsen van deze competitie, en misschien ook wel de trouwste meetrainers, is Eemdijk 8 trots op zijn spelers. De laatste tijd weten de tegenstanders dat Japio en Vullis niet voor de poes zijn, en zetten zo al hun verdedigers op deze twee topscorers.
Maar Eemdijk 8 blijft ontwikkelen. Elke wedstrijd is er voor menig speler een leermomentje, die de volgende wedstrijd toegepast wordt. Zo weet Eemdijk 8 als een gestroomlijnd team te presteren. “Een echte kampioen wint ook de slechte wedstrijden” wist een wijs man mij te vertellen. De twijfel sloeg na 90 minuten toe tegen de Amersfoorters van VVZA. Was Eemdijk niet opgewassen tegen de druk van dat loerende kampioenschap? Konden deze groenen de druk niet aan? Wat was er toch?
Een paar nachtjes slapen was misschien wel de oplossing. Zo verstreek de nacht van woensdag, van donderdag, de vrijdag en toen plots was het zaterdag. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
DOSC is een oude bekende van Eemdijk 8. Afgelopen paar seizoenen heeft Eemdijk 8 bij het 4e team van DOSC in de competitie gezeten, maar afgelopen jaar mocht het kersverse team DOSC 3 haar vleugels spreiden over een seniorencompetitie.
Aan het puntenaantal te zien van deze mannen uit Den Dolder kon dit wel eens een doelpuntenregen worden voor Eemdijk 8. Net iets wat de Bunschoters nodig hadden na zo’n dramatisch slechte wedstrijd tegen VVZA 3 de woensdag ervoor. Er moest weer gescoord worden. Iets waar Eemdijk 8 bekend om stond afgelopen seizoen. Dit derde seizoen staat Eemdijk 8 er het beste voor qua doelsaldo. Met een van de beste spitsen van deze competitie, en misschien ook wel de trouwste meetrainers, is Eemdijk 8 trots op zijn spelers. De laatste tijd weten de tegenstanders dat Japio en Vullis niet voor de poes zijn, en zetten zo al hun verdedigers op deze twee topscorers.
Maar Eemdijk 8 blijft ontwikkelen. Elke wedstrijd is er voor menig speler een leermomentje, die de volgende wedstrijd toegepast wordt. Zo weet Eemdijk 8 als een gestroomlijnd team te presteren. “Een echte kampioen wint ook de slechte wedstrijden” wist een wijs man mij te vertellen. De twijfel sloeg na 90 minuten toe tegen de Amersfoorters van VVZA. Was Eemdijk niet opgewassen tegen de druk van dat loerende kampioenschap? Konden deze groenen de druk niet aan? Wat was er toch?
Een paar nachtjes slapen was misschien wel de oplossing. Zo verstreek de nacht van woensdag, van donderdag, de vrijdag en toen plots was het zaterdag. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Aan het puntenaantal te zien van deze mannen uit Den Dolder kon dit wel eens een doelpuntenregen worden voor Eemdijk 8. Net iets wat de Bunschoters nodig hadden na zo’n dramatisch slechte wedstrijd tegen VVZA 3 de woensdag ervoor. Er moest weer gescoord worden. Iets waar Eemdijk 8 bekend om stond afgelopen seizoen. Dit derde seizoen staat Eemdijk 8 er het beste voor qua doelsaldo. Met een van de beste spitsen van deze competitie, en misschien ook wel de trouwste meetrainers, is Eemdijk 8 trots op zijn spelers. De laatste tijd weten de tegenstanders dat Japio en Vullis niet voor de poes zijn, en zetten zo al hun verdedigers op deze twee topscorers.
Maar Eemdijk 8 blijft ontwikkelen. Elke wedstrijd is er voor menig speler een leermomentje, die de volgende wedstrijd toegepast wordt. Zo weet Eemdijk 8 als een gestroomlijnd team te presteren. “Een echte kampioen wint ook de slechte wedstrijden” wist een wijs man mij te vertellen. De twijfel sloeg na 90 minuten toe tegen de Amersfoorters van VVZA. Was Eemdijk niet opgewassen tegen de druk van dat loerende kampioenschap? Konden deze groenen de druk niet aan? Wat was er toch?
Een paar nachtjes slapen was misschien wel de oplossing. Zo verstreek de nacht van woensdag, van donderdag, de vrijdag en toen plots was het zaterdag. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Maar Eemdijk 8 blijft ontwikkelen. Elke wedstrijd is er voor menig speler een leermomentje, die de volgende wedstrijd toegepast wordt. Zo weet Eemdijk 8 als een gestroomlijnd team te presteren. “Een echte kampioen wint ook de slechte wedstrijden” wist een wijs man mij te vertellen. De twijfel sloeg na 90 minuten toe tegen de Amersfoorters van VVZA. Was Eemdijk niet opgewassen tegen de druk van dat loerende kampioenschap? Konden deze groenen de druk niet aan? Wat was er toch?
Een paar nachtjes slapen was misschien wel de oplossing. Zo verstreek de nacht van woensdag, van donderdag, de vrijdag en toen plots was het zaterdag. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Een paar nachtjes slapen was misschien wel de oplossing. Zo verstreek de nacht van woensdag, van donderdag, de vrijdag en toen plots was het zaterdag. Nieuwe dag, nieuwe kansen!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Half 1 was de aftrap tegen DOSC 3. Een team met allemaal jonge jongens. Met minstens 3 soorten shirtjes, broekjes en sokken begonnen deze mannen tegen de Groene Hulk. De zon scheen en er was geen vuiltje aan de lucht, dus het beloofde een mooie wedstrijd te worden.
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
De eerste paar minuten had Eemdijk 8 de overhand, maar daarna leek het gelijk op te gaan. Over en weer leken beide teams wat kansjes te krijgen, maar geen enkele werd verzilverd. Er waren weinig echt gevaarlijke kansen. Zo nu en dan kreeg DOSC een schotkans, maar deze ging recht in de handen van de keeper van de Groenen. Japio wist ook zijn wekelijkse passeerroute niet te maken langs de verdediging van de bezoekers. Eemdijk 8 kreeg zijn grootste kans tegen het einde van de eerste helft.
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
De bal werd naar Japio gespeeld op de rand van het keepergebied van DOSC. Maar voor Japio de bal ook maar aan kon nemen, zat Vullis er tussen met zijn stelten. Deze kreeg de bal niet onder controle. Japio was woedend en volledig uit zijn spel gehaald door deze actie. Met zijn hoofd omlaag liep hij naar een rustigere plek in het keepergebied. Ondertussen ging het spel gewoon door. Wortel kreeg de afvallende bal voor zijn voeten en gaf deze een ram richting het doel. De bal werd halverwege eerste paal geblokkeerd. De klutsbal raakte verwikkeld tussen een paar verdedigers, maar Gizmo zat daar zeer goed tussen. De hele wedstrijd wist hij zijn lichaam in elk duel te wringen en speelde hij overweldigend. De eerste helft was hij overduidelijk de Man Of The First Half!
Gizmo speelde de bal breed op Japio, die nog na zat te denken hoe hij de bal zo tussen de palen had kunnen rammen, als coach-voor-één-dag-Vullis er niet tussen had gezet. Maar door een handjevol veldspelers en supporters werd Japio uit zijn roes gewekt en hervatte hij het spel. Hij gaf de bal nog af in de pot, maar Vullis kreeg de stuiterende bal niet onder controle. Deze stuiterde nog op hoofdhoogte van Wortel, die zijn voorhoofd nog tegen de bal zette. De bal belandde op de lat, waardoor het gekluts meer werd en het doelpunt niet ver meer was. Buffel Gizmo bemoeide zich met zijn stalen lichaam in dit duel en had hier de grootste kans van de eerste helft. Hij drukte zijn lichaam tegen de bal, aangezien hij de bal er zo in kon lopen. Helaas zat de keeper er precies goed bij en kon de bal klem tussen zijn armen zetten.
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Voor de rest bleven de hoogtepunten uit en was er sowieso al meer gezelligheid langs de lijn dan afgelopen woensdag. De rust brak aan. Het ging nog niet precies zoals men gehoopt had, maar die tweede helft moest er sowieso een stijgende lijn in het spel van Eemdijk 8 zitten, om ook maar een kansje op die 1-0 te maken. De thee werd gedronken en de zon stond nu tegen half 2 aan de strakblauwe lucht.
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
De tweede helft ving aan rond 13:30 uur. Eemdijk 8 ging meer druk zetten. De verdediging leek deze helft steviger in de schoenen te staan. Ballen werden niet zomaar weggetrapt, maar werden rustig uitgespeeld.
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Tot aan de 63e minuut was er weinig gevaar aan beide kanten. Japio en Vullis leken ook deze helft niet het verschil te maken. Ook met het opkomende middenveld, bestaande uit Wortel, bORt en/of Gizmo, wist Eemdijk 8 niet genoeg pressie te zetten op de verdediging. Hoe de frustratie ook omgezet werd tot het passeren van verdedigers, de voorhoede wist elkaar niet te vinden.
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
De 63e minuut brak aan. Misschien wel de 64e, maar zo secuur ben ik nog nooit geweest, dus mag er niet geklaagd worden! Er volgde een hoekschop aan de linkerkant (rechterkant van de keeper van DOSC). Japio legde de bal neer en menigeen positioneerden zich in het zestien meter gebied. En ongelooflijk maar waar, Vullis wist zich weer als een nieuwe versie van Windows boven Jan en Alleman van de C versie van DOS uit te werpen. Hij zette zijn hoofd tegen de bal, welke via een tegenstander het net deed bollen! Wat niet lukte met de voet, lukt uiteraard wel met het hoofd. Gerrit Vullis zette met zijn Terminator hoofd deze prachtige (en misschien ook wel verdiende) 1-0 op het scorebord. Om te vieren dat moeder de vrouw haar tweede verwachtte, wist Vullis na het doelpunt het oh zo bekende wieg-gebaar te maken, alsof de wedstrijd al gespeeld was. Eemdijk 8 had nog niet met zekerheid die 3 punten binnengehaald, maar zo moest er in ieder geval wel doorgevoetbald worden, dan wist Eemdijk 8 er wel meer te maken.
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
De frustratie liep hoog op bij DOSC, hoewel Eemdijk 8 lekkerder ging spelen. Die druk was van de ketel, het shoarmascheetje had geklonken, en nu kon er weer met een gerust hart gevoetbald worden. Er werd uiteraard nog wel gestreden, maar de noodzaak was weg. Japio wist gelijk zijn wondersloffen weer leven in te blazen, en dolde zo wat verdedigers uit. Helaas resulteerde dit niet in die gewilde 2-0, maar het ging nu even lekker.
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!
De sfeer werd aan de andere kant grimmiger. Het spel werd ruiger naarmate de minuten verstreken en menig interactie ging gepaard met een dodenblik. Hoewel aan het begin gezegd werd dat het kampioenschap ons gegund was, zo leek het er niet op tussen de lijnen. Maar gelukkig kon er met een gerust hart gezegd worden “de strijd is in het veld”, en dat was stiekem toch wel een mooi gebaar van beide partijen. Hier en daar was er een opstootje, maar na de wedstrijd werd er weer naar elkaar gegroet. Over 2 weken voetballen we bij deze mannen thuis op het kunstgras.
Eemdijk 8 wist deze match te winnen en dingt nu ook nog mee om het kampioenschap. Jaja, hoop doet leven, hoewel de kansen niet groot zijn. Op dit moment moet er van week tot week geleefd worden.
Volgende week ontvangt Eemdijk 8 het 6e team van De Bilt op Sportpark De Vinken. De Bilt, het team met de meest geweldige en gezellige kantine in deze competitie, wist de vorige keer op eigen veld geen punt te pakken tegen de Groene Diesel, maar een bal kan raar rollen. Eemdijk 8 zal in ieder geval alles uit de kast gaan en moeten halen! Tot volgende week!
Ook bORt wist zijn wekelijkse rondje te rennen, en wist zo een estafetterace te doen met een van de middenvelders/verdedigers van DOSC. Minitank bORt, wie klein van formaat is, maar groot van hart en power. Eemdijk 8's eigen huiskakkerlak! Je kan 'm verpletteren, vertrappen, verdelgen, of proberen uit te roeien, maar zoals elke "Cucaracha" betaamt, komt hij met grotere allure en met een hogere irritatiegrens bij je terug! Met bORt valt niet te kloten! Zo ook in het duel om de bal. Hij blijft aan je rug hangen, hij bijt in je been, hij kriebelt op plekken die je uit balans brengen, maar de bal is voor hem! Het sprintje in die ene actie moest en zou zijn winnende sprint worden. En dat was het! Het ging gelijk op, maar door middel van een prachtige en fiere sliding, wat haast een stukje bewegend kunst leek, was de counteractie van DOSC over! De groene Minitank werd aan alle kanten toegejuigd!