SEC 2 – Eemdijk 5 (2-4)

We noteren zaterdag 1 december 2018. Een memorabele dag, want tussen 9.30 en 10.00 uur verzamelt Diek 5 zich op Sportpark De Vinken. Tussen 9.30 en 10.00 uur??? Is Eemdijk 5 inmiddels afgezakt tot juniorenniveau? Niets blijkt minder waar… (helaas, want junioren kunnen alleen nog maar beter worden en dat kan van Eemdijk 5 nou juist net n… euh, laat maar). Wie trouwens goed kijkt, ziet dat de nodige (basis)spelers ontbreken. Naar verluidt is dat de schuld van Sint, maar gezien het tijdstip zullen er zijn die daar vraagtekens bij plaatsen.

Vroeg is het in elk geval wel en dat voor een uitwedstrijd tegen SEC 2 uit Soest… Zo groot is die club toch ook weer niet? Veel punten hebben ze trouwens ook niet. Eemdijk heeft liefst 2x zoveel punten! Wel is het oppassen geblazen, want SEC 2 kan op gelijke hoogte komen met de Diekers wanneer ze dit onderlinge duel winnend afsluiten. Omgekeerd kan Eemdijk 5 de voorsprong juist verdubbelen door te winnen. En de overwinning tegen Hees 3 een week eerder smaakte naar meer! Tegelijkertijd moet de focus (nee, niet Focus ’07) dan wel goed zijn. Japio, de gelegenheidsaanvoerder, gaf dan ook strakke instructies: “Ik zou zeggen om 10 uur vertrekken, 20 minuutjes rijden, 10-15 minuutjes omkleden. 20-25 minuten warming-up.” Een aantal spelers zou rechtstreeks gaan (om waarschijnlijk nog net even langer in bed te kunnen blijven liggen). De rest, inclusief twee gastspelers uit het 7e (keeper Casper die vorige week zijn goal zo fraai schoongehouden had en Maas), vertrok toch later dan gewenst. Bovendien bleek Maarten nog niet helemaal wakker. Hij vergat de wegwerkzaamheden bij Polynorm en kon via Baarn een stukje omrijden. Het gevolg was een warming-up van eerder 10-15 dan 20-25 minuten…

Dat begon niet goed zo. Wie ook niet goed begon was de scheidsrechter, al zal SEC daar anders over gedacht hebben. In het eerste kwartier werd tot twee keer toe voor een vrije bal voor SEC gefloten vanwege een vermeende overtreding van Booka. De eerste keer beschouwde Booka dat nog als een incident. De tweede keer spraken zijn ogen boekdelen… En toen hij vervolgens een balletje breed zo beroerd gaf, dat deze ver achter Ries over de zijlijn heen rolde, leek de geschiedenis (van een week eerder) zich te herhalen. Alleen hadden we deze keer geen supersub(stitute) als Mup achter de hand. Dat bleek uiteindelijk ook niet nodig.

Het was Eemdijk dat de score opende. Een bal van MJ werd links in de diepte meegegeven aan Japio, die met een flitsende actie zijn tegenstander het bos in stuurde. De beste man stond nog te tollen op zijn benen toen Japio vanaf de achterlijn de bal teruglegde op Vullis, die net binnen de 16 wel raad wist met zo’n buitenkansje. Zonder nadenken schoof hij de bal in de rechterhoek. 0-1!

Het werd even spannend toen een speler van SEC 2 vlak na die openingstreffer opeens vrij voor Casper kon verschijnen! Gelukkig wist Casper deze bal zonder problemen onschadelijk te maken. Ook een vrije bal die via de onderkant van de lat níet het doel in ging, wist hij klemvast te pakken. Dat het ook voor hem aan de vroege kant was, bleek trouwens wel tijdens die eerste helft, want niet alle ballen had hij even goed klem. Hoewel af en toe gevaarlijk, resulteerde dat gelukkig niet in een doelpunt.

Een doelpunt viel er wel aan de andere kant. Opnieuw was het Japio met een actie op de linkerkant. Deze keer gaf hij een strakke voorzet bij de eerste paal, waar als een duveltje-uit-een-doosje DJ a la Luuk de Jong voor zijn man sprong en met zijn hoofd de 0-2 aantekende. De moed zakte SEC, waar ze volgens hun eigen website prat gaan op ‘Plezier in voetbal’, al aardig in de voetbalschoenen. Toen Japio vervolgens een voorzet van Vullis wist te verzilveren met een fraaie sliding was de buit al haast binnen. Helaas verzuimde Vullis vervolgens zelf de nekslag toe te dienen, toen hij iets over de middellijn de bal onderschepte en opstoomde richting het doel. Twee verdedigers wisten hem te achterhalen. De eerste kapte hij uit, op de tweede wilde hij niet wachten en dus haalde hij vanaf randje zestien uit… Te gehaast. De bal verdween, nog niet eens in de buurt van de paal, over de achterlijn.

Met een 0-3 ruststand op het scorebord (jawel, dat werd bijgehouden) zochten beide teams de kleedkamers op. Dit mocht toch niet meer misgaan voor Eemdijk. Tegelijkertijd weet je het natuurlijk nooit en ontbreekt het de Diekers nog wel eens aan scherpte aan het begin van de eerste of ook de tweede helft.

SEC 2 koos na de rust voor een iets andere tactiek. Hun spits, een van de betere voetballers uit de eerste helft, was verdwenen en ze voetbalden wat nadrukkelijker in een 4-4-2 opstelling. Dat zorgde ervoor dat Booka en PapaSan in het centrum hun handen… euh, voeten vrij hadden. PapaSan kon daardoor af en toe ook doorschuiven om hun nummer 10 op te vangen. En dat bood Maas weer de ruimte om nog wat meer naar voren te voetballen. Zo, met wat meer druk, moest toch snel de klus geklaard worden.

Het omgekeerde gebeurde echter, toen vanuit dezelfde linkerkant (als eerder Eemdijk driemaal een assist gegeven had) een bal voorgegeven werd. Eef liet zijn mannetje lopen… Dat wil zeggen, hij liep er zelf ook wel achteraan, maar zo dus ook achter de feiten. Voor zijn neus zag Eef zijn zwager verschalkt worden door zijn mannetje. Mogelijk is hier in de familie nog over doorgesproken, maar de 1-3 was een feit. SEC kreeg weer hoop.

Gelukkig wist Diek 5 te concentratie te hervinden. Japio wist de 1-4 te scoren. Nu moest het gedaan zijn. Kansen kreeg SEC namelijk niet meer. Een corner nog wel. En juist in de scrimmage die volgde na het nemen van de corner wist Maas, die wist dat hij de bal moest wegroeien, vol uit te halen… tegen de enkel van hun nummer 10. ☹ De scheids aarzelde geen moment: pingel. Met dit buitenkansje wisten ze bij SEC wel raad: 2-4. Daarmee was het dan ook echt gedaan. De verdediging hield het laatste kwartier de pot dicht. Voorin was de scherpte weg… of in ieder geval het overzicht. Zeker vier keer was er de mogelijkheid om de bal af te leggen op iemand in een goede scoringspositie, maar helaas…

Daar werd na het laatste fluitsignaal verder niet meer over getreurd. Het verdiende misschien niet de schoonheidsprijs, maar de drie punten konden wel in de zak van Sinterklaas mee naar (het club)huis. Zij het deze keer, bij afwezigheid van WB, wel zonder #overwinningsselfie. Japio, betrokken bij alle doelpunten, mocht zich als #MotM kronen. Maas, Casper en (een halve?) DJ raceten naar Veenendaal om daar rond 14.00 uur ook nog gewoon met het 7e mee te doen. Hip en WB zouden daar ook hun talent(en) etaleren en later die middag eveneens met de punten terugkomen. Zo is december goed begonnen!