Eemdijk 5 – IJsselmeervogels 6 (2-0)

Onder het genot van zwaar gekruide kippenvleugels, en met zout beladen patat genoten de twee teams, IJsselmeervogels 6 en Eemdijk 5, zaterdag in het honk van de plaatselijke rugbyclub. Waarom daar? Onbeperkt drinken en hapjes nuttigen! We zijn en blijven natuurlijk teams uit de Kelderklasse, dus dit klinkt als muziek in de oren. In die zogenoemde derde helft was er niets te merken van de strijd tussen deze twee teams. Ondanks dat de gemoederen af en toe hoog op liepen tijdens de wedstrijd (al was het veelal richting de scheidsrechter), houden de heren in het achterhoofd dat het een spelletje is; het ons-kent-ons-principe. Iedereen kent wel één of meerdere personen van het andere team. Zij het niet een oud-klasgenoot, dan wel een ver familielid.

De strijd barstte los om 12:30 uur op sportpark De Vinken. Ook hier gold: voor sommigen is deze thuiswedstrijd verder weg dan de uitwedstrijd tegen de ‘rooien’ van IJsselmeervogels. Beide teams waren aan elkaar gewaagd. Dat hebben we in de voorgaande edities ook al gezien, aangezien beide teams al een overwinning op de naam hebben staan.

Mup was weer terug op zijn oude positie, als laatste man. Ondanks dat zijn team de vorige twee wedstrijden zonder hem wist te winnen, is het altijd goed om hem weer terug te zien op deze plek. Nu was Japio afwezig, waardoor we moesten improviseren in de voorhoede. Wortel voelde zich geroepen en dat pakte uiteindelijk nog heel verrassend uit.

Voor IJsselmeervogels was dit de eerste wedstrijd dit kalenderjaar. Gelukkig voor Eemdijk, aangezien enkele acties van ‘de rooien’ afliepen met een sisser. Het team miste scherpte, waardoor Eemdijk op tijd kon ingrijpen of de bal na een afstandsschot nipt langs de doelpaal zag rollen. Voor IJsselmeervogels gold: als je ze zelf niet scoort, doet de tegenstander het wel. En dat werd in die zogenoemde derde helft vaker opgemerkt, al klonk het meer als een sneer naar de voorhoede.

Wortel wist zich deze wedstrijd vaker door de verdediging te “wurmen”. Zij het niet door de duels effectief aan te gaan, dan wel door zijn snelle voetbewegingen. Zo kon hij ook op de achterlijn, in de zestien van de rooien, zich losmaken van zijn directe tegenstander. Hij zag zijn kans schoon en schoot de bal voor het doel langs. De bal leek zich in ‘slow motion’ voort te bewegen. Het leer raakte elke graspol en iedereen stond erbij en keek er naar. Behalve Mup, die vanuit de achterhoede op kwam lopen. Hij kon de bal over de doellijn plaatsen en IJsselmeervogels stond aan de grond genageld. Mup maakte net als in de vorige thuiswedstrijd de eerste goal voor zijn team. Eemdijk leidde deze dorpsderby met 1-0.

IJsselmeervogels gaf zich niet zo snel gewonnen en probeerde met man en macht door de verdediging van Eemdijk te breken. De verdediging van de groenen stond als een huis, maar vertoonde zo nu en dan een kleine scheur. Zo nu en dan glipte een spits van IJsselmeervogels door, maar misten zij de scherpte om dit tot een goed einde te leiden. Ballen voorlangs, te diep ingespeeld, of gewoonweg onderschept door Eemdijk.

De eerste drie kwartier vlogen voorbij en Eemdijk was blij met de voorsprong. Het belangrijkste was de drie punten behouden, en IJsselmeervogels probeerde daar alles aan te doen de tweede helft.

De tweede helft ging het alle kanten op. Zowel Eemdijk als IJsselmeervogels kregen de nodige kansen, maar die verzilvering bleef uit. Een schot van de rooie belandde op de lat en een loepzuivere goal van Minitank bORt werd onterecht afgekeurd; buitenspel. In de derde helft kreeg bORt namelijk te horen dat hij niet buitenspel stond. De scheidsrechter van dienst “trapte” in de val van de rooien en IJsselmeervogels kwam hier met de schrik vrij.

Tegen het einde van de wedstrijd bleek dat karma een ‘pain in the ass’ was voor de rooien, toen Eemdijk gerechtigheid kreeg.

De wedstrijd kabbelde voort en ook Eemdijk kwam, naast die bal op de lat, twee keer goed weg. Twee keer vanuit een hoekschop. De eerste bal werd nipt van de lijn getikt door WB, die bij de paal stond opgesteld. De tweede actie was een indraaiende bal, die over keeper Dirk vloog, vervolgens het hoofd van Mup raakte, en doorschoot richting de doellijn. Eemdijk 5’s captain Vullis stond opgesteld op de lijn en kopte de bal keurig van de lijn. Eemdijk behield de voorsprong.

Aangezien IJsselmeervogels deze tweede helft de druk op de verdediging van Eemdijk zette, kregen de groenen meer ruimte. Dit resulteerde in een grote kans van Mouse, die door goed keeperswerk van de rooie doelman Niek de bal niet over de doellijn kreeg. Ook niet in tweede instantie.

In de slotminuten kreeg Eemdijk nog één aanval. IJsselmeervogels, zwaar gefrustreerd en teleurgesteld in de beslissingen van de scheidsrechter, zag het nu er niet meer van in om mee te rennen met de opstormende groenen. Wortel had de bal, en zag Vullis en Mouse al meesprinten. Die liepen buitenspel, dus Wortel zocht naar alternatieven. Of zelf proberen langs de verdediging te gaan, of een medespeler vinden. Mup was ondertussen opgelopen via de rechterkant, en kreeg via een breedtepass van Wortel de bal in de voeten gespeeld. Eén van de verdedigers van IJsselmeervogels ging het duel aan met Mup en gaf Mup ietwat te opzichtig een duw in de rug. Ondanks dat de rooien beweerden dat het een schouderduw was, gaf de scheidsrechter een penalty aan Eemdijk 5. Deze werd goed benut door Mup en Eemdijk won hierdoor de wedstrijd met 2-0.

Een scheldkanonnade volgde richting de scheidsrechter, maar die trok zich er niets van aan.