Eemdijk 5 Sollicitatie voor seizoen 2017 / 2018

Wanneer je allemaal op een leeftijd bent gekomen dat een dwarszittende scheet al een blessure kan veroorzaken, is een paar extra benen in het veld geen overbodige luxe. Deze ochtend ontvingen wij van Eemdijk 5 een open sollicitatie van niemand minder dan Sander. We hebben hem uitgenodigd voor een gesprek… op de krat. Hieronder zijn brief.

Eemdijk, 3 februari 2018

Geachte spelers(raad),

Graag doe ik (als inmiddels toch wel rasechte Dieker) u hierbij mijn open sollicitatie naar een plekje in de selectie van Eemdijk 5 toekomen. Naarmate ik steeds rijper werd als mens (gezien de rimpels en kilo’s), werd ik ook steeds rijper in voetbalkwaliteiten. Waren het in eerste instantie voornamelijk mijn balvaardigheid, snelheid en karakter, gaandeweg is daarbij ook voortschrijdend inzicht gegroeid. Dat bleef niet onopgemerkt. In de loop der tijd ben ik steeds hoger gaan voetballen. Waar ik op mijn 17e wedstrijden in Eemdijk 2 speelde, kwam ik op mijn 26e in Eemdijk 3 terecht en rond mijn 30e in Eemdijk 4. Inmiddels is bij mij de overtuiging gegroeid dat ik nu toe ben aan een volgende stap – of moet ik trede zeggen? – op de voetbalcarrièreladder: Eemdijk 5.
Al enige tijd kreeg ik de kans om aan het niveau te ruiken en te snuffelen door mee te trainen. Dat was me een waar genoegen. Ik leerde er elke training weer nieuwe vaardigheden  bij. Zo heb ik onder andere geleerd hoe je je tegenstander de bal netjes in de voeten speelt,  zodat hij fraai kan afwerken op het doel. In de meeste gevallen schrikken tegenstanders daar zo van, zoals uiteraard ook beoogd wordt, dat ze prompt mis schieten en hun zelfvertrouwen zienderogen afneemt. Een enkele keer loopt het anders af, maar dat laat zich eenvoudigweg ook wel oplossen door te zorgen dat je zelf als team ook weer een doelpunt maakt.
Ook heb ik gezien hoe je, in geval je eens onnodig aan de noodrem wil trekken, van een
speler een vleugelspeler kan maken. Tenminste… ik vond dat eerlijk gezegd nog best een lastig onderdeel op de training, maar ik denk het goed begrepen te hebben: door middel van een stevige tackel zorg je ervoor dat een speler door de lucht vliegt… et voilà: het is een
vleugelspeler geworden. Op deze wijze hoop ik uiteraard elke week weer meer te kunnen
bijleren, zowel op de training als in een wedstrijd. Vanzelfsprekend hoop ik het team te versterken en zo een waardevolle aanvulling op het toch al zo sterke collectief te zijn. Als het gaat om mijn kwaliteiten, dan zou ik veel kunnen noemen, maar een daarvan is bescheidenheid… dus ik zal me flink inhouden. Toch wil ik u niet geheel in het ongewisse laten. Dat zou ook niet gepast zijn bij een open sollicitatie.
Ik ben een speler die een hekel heeft aan verliezen. In de meeste seizoenen die ik achter de rug heb, won ik zodoende ook meer wedstrijden dan ik er verloor. Ook hou ik altijd mijn hoofd erbij. Dit heeft tot gevolg dat ik slechts één keer een gele prent voor mijn snotter gehouden heb gekregen. Desbetreffende scheidsrechter (ook wel bekend onder de naam Arie V.) legde zo’n wanvertoning op de mat, waarbij hij ook dusdanig in het voordeel van de tegenpartij vloot (en toen floot hij nog bij Diek, maar in deze wedstrijd niet voor Diek)… dat ik hem voorstelde – hij had net volkomen onterecht gefloten voor een overtreding die ik begaan zou hebben en gaf de tegenstander dus een vrije trap – om een verrekijker te gebruiken… Mijn gedachte was uiteraard goedbedoeld. Ik meende hem hiermee te helpen. Dan zou hij het immers nog beter kunnen zien allemaal! Hij begreep mij echter volkomen verkeerd en gaf mij voor deze waardevolle suggestie een gele kaart?! Dat ik mijn hoofd niet verloor, bleek ook toen wel, want ik besloot verder maar mijn mond te houden.
Een andere eigenschap die ik nog wel even wil aanstippen, is dat ik altijd positief coach!
Natuurlijk ben ik wel eens van mening dat een medespeler een andere keuze had moeten
maken, maar van mijn kant zal daar geen scheldpartij op volgen. Ik ga uit van de beste
bedoelingen van mijn teamgenoot en zo bejegen ik hem dan ook. De hoop is dan natuurlijk wel dat hij de volgende keer een betere keuze maakt en wanneer mogelijk probeer ik hem (of haar) dat op een subtiele manier aan te geven. Overigens probeer ik op die manier ook het gevloek en gescheld wat terug te dringen, want dat siert de Diekse velden niet. En waar wel eigenlijk?
In alle eerlijkheid zal ik ook een wat mindere eigenschap benoemen. Uiteraard doe ik dit niet omdat ik er trots op ben, maar ik hoop op uw begrip en biedt u zo de gelegenheid mij hier positief in te coachen. Het geval wil namelijk dat ik nog wel eens te veel probeer een en ander voetballend op te lossen, terwijl het in sommige gevallen beter is de bal gewoon weg te poeieren.

Ten slotte verwijs ik u graag naar de trainingen en de enkele wedstrijden waarin ik al op proef mee mocht doen, en waardoor u al kennis met mijn voetbalvaardigheden en –inzicht hebt kunnen opdoen!

In afwachting van uw positieve bericht, met een vriendelijke voetbalgroet,

Sander