Eemdijk 4 – SVM 3 (3-3)

Als verslagenmaker moet je de feiten wel op een rijtje zetten. In een wedstrijd waar veel gebeurt, en veel goals vallen, is dit nog een hele opgave. Wij krijgen dan ook vaak hulp van derden, omdat we niet alles kunnen herinneren. Sterker nog: na elk biertje verdwijnt een doelpunt en/of mooie actie uit het geheugen.

Nu wil het zijn dat ondergetekende de gehele eerste helft niet aanwezig was afgelopen zaterdag tijdens de wedstrijd tegen SVM 3. Eemdijk 4 moest behoorlijk teleurstellend hebben gespeeld de eerste helft, en dat was te merken aan de sfeer in de kleedkamer tijdens de rust. Mup kwam chagrijnig de kleedkamer binnenstormen. bORt kwam als een verzopen kat binnenstrompelen. Iedereen had een mening over deze eerste helft. Hieruit kon ik concluderen dat de groenen aankeken tegen een 1-2 achterstand. De 0-1 viel al vroeg in de wedstrijd, waarna Japio halverwege de wedstrijd met geluk de gelijkmaker maakte. 1-1. Direct na de aftrap, toen Eemdijk 4 nog aan ’t ouwehoeren was, viel de 1-2. Zwaar teleurstellend. “We stonden bij aftrap nog maar met acht man op het veld,” aldus Mup die doelde op een slechte voorbereiding.

De tweede helft moest Eemdijk zich herpakken. Een achterstand moest weggewerkt worden. Iets wat enkele jaren geleden wekelijkse kost was, maar afgelopen twee jaar een hele opgave is. Eén ding werd duidelijk deze tweede helft: Eemdijk 4 kwam scherper uit de kleedkamer dan wat het was in de eerste helft. Wortel was ook weer terug na zijn blessure en WB mocht eindelijk de handschoenen overdragen aan keeper Wilmar.

Eemdijk 4 kreeg enkele kansen, maar miste elke keer die laatste voet tegen de bal. Het scheelde elke keer een schoenmaat, of een polletje (jawel, we mochten weer eens op écht gras!) die de bal anders deed opstuiteren dan verwacht. Eemdijk 4 speelde prima. Niet als echte overwinnaars, maar ook niet onderdanig.

Helaas, zo uit het niets, was daar die miscommunicatie tussen Hip en keeper Wilmar. De bal stuiterde hoog op, over de verdediging van Eemdijk 4. Hip sprintte samen met de aanvaller van SVM naar de bal en ondertussen kwam Wilmar ook uit zijn doel. Het was randje zestien dat Wilmar schreeuwde dat de bal voor hem was, maar Hip dit niet opviel. Hip kopte de bal uit de lucht, maar langs Wilmar. De aanvaller was de gelukkige van de drie en kon de bal over de doellijn tikken. Eemdijk 4 stond plotseling 1-3 achter…

Met alleen de tweede helft in ogenschouw genomen, was dit tegen de verwachting in. Eemdijk 4 voelde deze dan ook als een klap in het gezicht.

Eemdijk 4 streed voor wat het waard was, en dat wierp niet veel later zijn vruchten af. Japio trok vanaf de rechterkant een sprint, en ging dan ook enkele verdedigers voorbij. Bij hem in de buurt waren enkele medespelers ook meegelopen, maar Japio koos voor eigen succes. Hij trok het keepersgebied van SVM binnen. Eén van de verdedigers deed een sliding naar de bal en Japio ging neer. De scheidsrechter aarzelde geen moment en gaf een penalty aan Eemdijk 4. SVM was het hier uiteraard niet mee eens, en liet dit merken. De bal ging op de stip en Hip nam plaats achter de bal. Hij schoot de bal als een kanonskogel tussen de palen. De keeper raakte de bal nog, maar kon het tij niet keren. Het stond 2-3.

Eemdijk 4 zag weer een licht aan het eind van de tunnel. Maar dan ook écht aan het einde van de tunnel. In de slotminuten van deze wedstrijd kreeg Eemdijk 4 een vrije bal, vanaf een meter of twintig. Hip plaatste de bal hoog in de “pot” en Mup kopte de bal netjes door. De bal vloog vervolgens over de hele verdediging en de keeper kon niets anders doen dan de bal nakijken, hoe deze langs de paal over de doellijn verdween. De spelers van Eemdijk 4 sprongen bovenop Mup; de stand was weer gelijk! 3-3.

In de twee minuten hierna leek de boel uit de hand te lopen. Hip deed een sliding op de bal, maar raakte hierbij blijkbaar ook een speler. Hij mocht dus plaats nemen op de bank. SVM kreeg een vrije bal. Dit was dan ook de allerlaatste actie deze middag. De bal werd hard in de muur geschoten, en alle spelers van SVM scandeerden dat een speler van Eemdijk 4 hands maakte. De scheidsrechter reageerde niet op de uitlatingen van de bezoekers, totdat één van de spelers uit zijn slof schoot en de scheidsrechter voor van alles uitmaakte. Ook deze speler mocht plaats nemen op de bank en de scheidsrechter vond het vervolgens welletjes. Hij floot af.

Sommige spelers van Eemdijk 4 waren opgelucht; een puntje in de spreekwoordelijke ‘pocket’. Anderen waren er van overtuigd dat Eemdijk 4 alsnog had gewonnen, als de wedstrijd enkele minuten langer had geduurd.

De eindstand was in ieder geval 3-3 en Eemdijk 4 kon hiermee leven. “Het hoogst haalbare” werd gezegd.