De Posthoorn 2 – Eemdijk 4 (0-5)

De allerlaatste wedstrijd is gespeeld. Op een prima zomerse avond, waar de weermannen motregen voorspeld hebben, reisde Eemdijk 4 af naar Amersfoort. Tussen de bossen en naast het spoor was de plaats van bestemming, Sportpark de Bokkeduinen. De thuisbasis van De Posthoorn. Een bekende van Eemdijk 4. Al jaar en dag zitten beide clubs bij elkaar in de competitie, dus beide clubs weten wat ze aan elkaar hebben.

Deze competitie hebben De Posthoorn 2 en Eemdijk 4 elkaar al ontmoet. Het was de eerste competitiewedstrijd van het seizoen en Eemdijk 4 verloor drie punten. Al zij het alleen maar omdat de groenen faalden om (genoeg) te scoren.

Deze dinsdagavond wil Eemdijk 4 bewijzen waar het toe in staat is. Sinds maart is de groene trein al ongeslagen en er lijkt weer een stijgende lijn te zitten in de ‘performance’ van de groenen. Net nu de competitie ten einde is. Gelukkig is er nog een Seniorentoernooi.

De wedstrijd ving aan om 20:00 uur. In het begin ging het redelijk gelijk op. Beide teams werden nergens echt gevaarlijk, maar Eemdijk zette druk. Met Japio en Willem in de spits had Eemdijk 4 weer een echt spitsenduo. Het middenveld werd veelal overgeslagen en de lange ballen werden gehanteerd. Dit zorgde voor de nodige druk op de verdediging van de thuisploeg. “Hij is echt snel”, werd meerdere keren gezegd vanaf de zijlijn.

Zo stond Willem ook aan de basis van de eerste goal deze middag. Via de rechterkant kapte en draaide hij om de verdediging heen en zag Gizmo vrij staan op randje zestien. Hij legde de bal terug en Gizmo trapte de bal richting het doel. Hij raakte de bal ongelukkig, waardoor deze met een enorme ‘curve’ richting de paal stuiterde. De bal ging via de binnenkant van de paal over de doellijn en Eemdijk 4 leidde de wedstrijd met 0-1.

Eemdijk 4 zag dat er deze avond wat te halen viel. Ondanks dat het weer drukkend was, en zeer benauwd, was het Eemdijk die de druk wat opvoerde. De verdediging van de Posthoorn had moeite met de snelle Willem en mocht dit bekopen met een tweede tegentreffer. Middels kappen en draaien passeerde hij de ene na de andere verdediger. “Kappen, kappen, kappen!” schreeuwde Japio, en Willem gaf gehoor. Hij trok naar binnen, kapte naar buiten, vervolgens weer naar binnen en een schot op doel. 0-2.

Dit leek de avond van de groenen te worden. Ondanks het feit dat de verdediging van Eemdijk als een huis stond, kwam er zo nu en dan wel een aanvaller van de thuisploeg doorheen. Een bal die vanaf de rechterkant van het strafschopgebied langs keeper Dirk werd geschoten, ging via de tweede paal uit het keepergebied. Eemdijk kwam hier met de schrik vrij.
Iets later in de wedstrijd redde Dirk wederom zijn team van een tegengoal, toen een aanvaller van de Posthoorn bij de tweede paal bereikt werd. Eemdijk was naar het midden van het keepergebied gestoven, aangezien de bal daar in de kluts raakte. De beste jongen stond dus helemaal vrij. Dirk sprintte naar de tweede paal en maakte het doelgebied te klein voor de tegenstander. De bal kon alleen nog maar tegen de benen van Dirk, over de achterlijn. Een hoekschop volgde en Eemdijk werkte de bal weg.

De rust brak aan. De shirts waren doordrenkt. “Kijk dan!” zei H.W.D. terwijl hij even met zijn shirt benadrukte hoe benauwd het deze avond was. Er zat veel vocht in de lucht, wat er in hele kleine mate uit kwam zetten de tweede helft. “Pfff, ik heb me kapot gerend”, wist Johan met een zucht te vertellen. De aanmaaklimonade werd naar binnen gegoten en Eemdijk trok vervroegd weer terug naar het veld.

De tweede helft kwam De Posthoorn nergens meer aan de bak. Een verdwaalde bal die Dirk over de lat tikte was het gevaarlijkste moment deze tweede helft. Eemdijk had de situatie onder controle. Het duurde niet lang of het volgende doelpunt deze avond kwam om de hoek kijken. Willem gaf de bal mee aan Bullet. Bullet hield het overzicht en zag Japio voor het doel staan. Bullet gaf de bal op Japio en Japio kon de bal over de doellijn tikken. “Top Wout, dat je zo rustig bleef”, zei Japio na zijn goal tegen Bullet. 0-3.

De keeper haalde de bal gefrustreerd uit het net en wilde deze wegtrappen. Deze knalde tegen Japio’s hoofd en Japio ging neer. “Verrekte mongool!” klonk over het veld, gevolgd door de excuses van de keeper, die meldde dat het niet met opzet was.

Japio stond op en vanaf de zijlijn scandeerde WB over het veld “mooie kopbal, Jaap!”. Dit geintje werd niet in dank afgenomen en de middelvinger ging omhoog.

Alsof WB voorspellende gave had… Japio kwam enkele momenten later alleen voor de keeper, na een soort van assist van Booka, die op was komen lopen. De keeper had vandaag een lintje verdiend, aangezien hij zijn team (ondanks de tegengoals) heeft gered van een totale afslachting. De bal werd door Japio hard tegen de keeper aangeschoten, maar de bal stuiterde terug. Precies op hoofdhoogte. Japio kopte de bal direct langs de keeper en het stond plots 0-4 voor de groenen. WB herhaalde zijn laatste woorden. “Mooie kopbal, Jaap!”.

De ene na de andere kans voor Eemdijk 4 volgde. Als antwoord daarop zat de keeper er elke keer goed bij; een beentje hier, een hand daar, een lichaam hier. De Posthoorn probeerde het nog wel, en gaf niet zo snel op. “Dit is de laatste wedstrijd. Laat je me wel scoren?” vroeg een van de invallers van De Posthoorn een kwartier voor het eind van de wedstrijd. Als antwoord kwam er een glimlach. Meer niet.

Mup, vandaag wederom een prima wedstrijd spelend, kreeg een goede pass van MJ, aan de rechterkant van het keepergebied van de thuisploeg. Hij stond met zijn rug naar het doel, draaide om zijn as en trapte de bal hard en strak langs de keeper. 5-0.

Een waardige afsluiter van het seizoen, deze overwinning. Deze revanche op de eerste wedstrijd. Eemdijk 4 schoof een plekje omhoog, maar sinds zaterdag 14 mei staat VVZA toch weer boven Eemdijk. De groenen eindigen dit seizoen als derde van onderen. Een minder jaartje, maar volgend jaar beginnen we allemaal weer met nul punten.