Eemdijk 4 – Roda ’46 6 (0-2)

“Knuppel!” klinkt het over het veld. Nevers reageert niet al te subtiel op het eveneens niet-subtiele geschreeuw van WB dat het lang duurt voordat de bal gepakt wordt. De frustratie zat hoog bij menigeen. Met nog ongeveer tien minuten op de klok leek het gedane zaak, maar beide teams bleven strijden. Pakt Eemdijk drie punten, of ze het de neerwaartse spiraal door. Eemdijk 4 ontving Roda ’46 6 op sportpark De Vinken.

De wedstrijd begon rond 12:30 uur. Het “spelletje” aan de groene zijde zag er niet slecht uit. Er werd gestreden, positioneel stond het okee, en Eemdijk kreeg zowaar wat kansen deze eerste helft. Niet veel, maar de kansen hadden het verloop van de wedstrijd drastisch kunnen wijzigen. In plaats van het verzilveren van de kansen, was het geluk niet aan de groene zijde. Mup kreeg de bal recht voor het doel ingespeeld en had alle tijd deze te controleren. Hij koos voor de bovenhoek, maar de keeper kon de bal over de lat tikken. Zo was de grootste kans van deze eerste helft om zeep geholpen.

In plaats van het creëren van een voorsprong, zakte de moed in de schoenen toen keeper Dirk het nodig vond een “knuffel” te geven aan de spits van Roda ’46 6. Ondanks het feit dat de spits alle ruimte om te bewegen had, profiteerde hij van het feit dat Dirk zijn handen om hem heen had gelegd om de bal te klemmen. Hij kroop ineen en schreeuwde het uit. De scheidsrechter aarzelde niet en gaf de bezoekers een penalty. Deze werd niet fantastisch, maar goed genoeg ingeschoten. 0-1.

Japio en Mup hadden moeite de bal in de voorhoede te controleren. De boomlange verdedigers onderschepten het gros van de lange ballen die deze middag werden gegeven. Ondanks dat de ballen veelal op maat werden geschoten door Hip, vandaag spelende als laatste man, werd hier weinig tot niets mee gedaan. Ook met Japio’s bijna-wekelijkse “handsacties” werd de bal niet onder controle gehouden.

In de rust werd besproken dat de lange ballen maar niet meer gehanteerd moesten worden. Hip hield zich hieraan. Maar toen hij er in de tweede helft met een hamstringblessure af ging, en MJ zijn plek innam, was het weer net als vanouds; lange ballen die op niets uitliepen.

In het begin van de tweede helft was de situatie nog redelijk onder controle. Eemdijk stond met één puntje achter, maar dit was te overbruggen… in de hoogtijdagen van Eemdijk 4 welteverstaan. Want sinds 3 oktober (deze dag vier weken geleden) heeft Eemdijk niet meer gescoord. “Bijzonder dat ik nog steeds, samen met Japio, topscoorder ben”, merkte WB na de wedstrijd op.

Op twee kansjes na deze tweede helft haalde Eemdijk 4 niets meer uit. Marty kreeg nog een schotkans, toen hij via de rechterkant op mocht lopen en zo een verdediger voorbij ging. De bal belandde in het zijnet. Dezelfde Marty kreeg deze tweede helft ook nog een grote kans, toen MJ de bal voor het doel langs schoot, richting de tweede paal. Marty kon net niet bij de bal en zag de bal over de achterlijn verdwijnen. Voor de rest had de verdediging van Roda ’46 6 alles uitstekend onder controle.

En als je zelf geen kansen creëert, doet de tegenstander het wel. Hoewel dit in eerste instantie niet eens een kans leek. Een van de spelers wist halverwege deze tweede helft enkele spelers van Eemdijk te passeren. Hij liep Marty voorbij, zette MJ op het verkeerde been, en ook de toegesnelde WB kon de beste jongen niet stoppen door een glijpartij. Zo kwam hij voor het doel en raakte de bal ongelukkig. Gelukkigerwijs rolde deze via de rechterpaal van Eemdijk over de doellijn. Plots was het 0-2. Een stand die even niet meer te overbruggen viel.

Eemdijk streed nog voor wat het waard was, maar het mocht niet baten. De groenen werden volledig uit het spel gehaald door Roda en de beslissingen van de scheidsrechter. De beste man liet veel toe, aan beide kanten, tot grote frustratie van Japio. Japio kreeg veel te verduren en voelde in de duels dikwijls een elleboog in zijn nek. “Omdat ik groot en sterk ben, krijg ik geen vrije trap!” scandeerde Japio over het veld als een terneergeslagen Calimero.

Met 0-2 droop Eemdijk 4 van het veld. Na deze Halloween-middag mocht Eemdijk zich de hekkensluiter noemen. Op doelsaldo (tja, niet al te best met nul doelpunten voor en tien doelpunten tegen de laatste drie wedstrijden) weet Eemdijk 4 het af te leggen tegen “directe concurrenten” VRC 4 en SO Soest 2.

Als pleister op de wond verzorgden zowel WB als Japio de “catering” in de kleedkamer nadien, waardoor de nederlaag iets minder hard aankwam… Is het al winterstop?