Eemdijk 6 – IJsselmeervogels 6 (1-1)

Groen tegen rood, Eemdijk tegen IJsselmeervogels. Afgelopen zaterdag was er een heuse dorpsderby op sportpark De Vinken in Bunschoten. Eemdijk 6 draait mee voor die felbegeerde prijs, en IJsselmeervogels 6 draait mee in de zogenoemde “subtop”. De twee aan elkaar gewaagde teams mochten vanaf 12:00 uur strijden om die oh zo belangrijke drie punten. De enige die echt wat te verliezen had, was Eemdijk 6. In deze fase van de competitie mag geen enkele punt meer gemorst worden. Houdt Eemdijk 6 dat ook deze adrenalinevolle wedstrijd vol? >>

Het is klokslag twaalf uur wanneer de scheidsrechter de wedstrijd inluidt. Het is een stralende dag. Meneer Paulusma kondigde een vroege lentedag aan, en daar was niets van gelogen. In het begin van deze eerste helft ging het gelijk op. Beide teams wachtten gespannen af wat de ander ging doen, maar lieten de tegenstander weinig creëren. Geen van beiden blonken uit, wat vaak het geval is bij een dorpsderby. IJsselmeervogels probeerde zo nu en dan eens de lange bal over de verdediging naar de vleugels te passen, maar hier vloeide geen kansen uit voort.

Wortel, vandaag als laatste man, in verband met de afwezigheid van Mup, had zijn achterhoede goed neergezet en nam geen enkele risico. Geen buitenspelval, niet te ver naar voren, maar daarentegen ook niet als een bange muis naar achteren verdedigen.

Voor hem, als bezem, speelde Mouse. Mouse, al jaar en dag spelende op de linkerkant, mag nu voor de derde keer op rij zijn geluk beproeven als voorstopper. En, geheel terecht, mag het gezegd worden: het gaat verdienstelijk.

Linksachter stond WB, die halverwege de tweede helft moet invallen als keeper, en rechts begon Nevers (later opgevolgd door PapaSan. Nevers speelde vandaag een goede wedstrijd. Ging goed de duels aan, en werkte de bal waar nodig als een echte stofzuiger weg.

De grootste kansen deze eerste helft kwamen toch van de voeten van de groenen. De bal werd enkele keren in de kluts van de doellijn gehaald door óf de keeper, óf een verdediger. Het lukte maar niet de bal achter de keeper te krijgen. Was het onkunde? Nee. Was het pech? Daar leek het wel op. De laatste paar weken kampt Eemdijk 6 sowieso met wat uitdagingen als het op scoren neerkomt en lijkt de wet van Murphy vaak zijn intrede te doen. Gelukkig was dat nu niet het geval.

Tot aan de rust wist Eemdijk 6 een zogenoemde ‘clean sheet’ te behouden, en had onze kersverse keeper Eric weinig te doen, behalve een beetje genieten van het weer en zo nu en dan een verdwaald schot uit de lucht pikken. Daarentegen streed de rest van Eemdijk 6 alsof hun leven er van af hing. Eemdijk 6 creëerde kansen. Van kopkansen van Bullet (net langs de tweede paal) en Vullis (net over de lat, na een mooie voorzet van Japio), tot afstandschoten van onder anderen D.J.

Een van de grotere kansen deze helft kwam in de slotminuten, toen onze eigen Bulletcatcher de bal fantastisch op zijn hoofd kreeg en deze langs de keeper kopte richting Vullis. De keeper herstelde snel, gooide zijn hele lichaam richting de bal en Vullis kon met zijn “go-go-gadget-benen” net niet bij de bal. Direct hierna floot de scheidsrechter af.

Een spannende eerste helft, met de kansen voor Eemdijk 6. Een doelpunt voor de groenen was verdiend geweest, maar IJsselmeervogels hield zich goed staande en nam deze gelijkspel mee de kleedkamer in.

De tweede helft ving aan na een lauw bakje thee. Eemdijk 6 nam geen genoegen met een 0-0 eindstand, dus er moest wat gebeuren. Een doelpunt zat er aan te komen, maar het was een kwestie van tijd en doorzettingsvermogen. Eemdijk 6 creëerde kansen, maar dat deden we ook bij en tegen TOV (eindstand 1-0 voor TOV na zeeën van kansen). Die eerste goal moest nog een feit worden, maar elke keer zat er of een voet, of een keeper tussen.

Tot daar dat ene moment. Vullis, vandaag een sterke wedstrijd spelend, werd er op uit gestuurd en kreeg de bal onder controle dicht bij de cornervlag van de rooien. Oog in oog met een verdediger ging hij het duel aan en kwam langs de verdediger. Hij zag Japio ook de zestien in komen, met vervolgens een goed aansluitend middenveld in de rug van Japio. Minitank bORt stond er als back-up bij. Japio deed een doelpoging, maar wist het net niet te vinden door de goed opgestelde keeper. De tweede poging, in de rebound en in de kluts kon bORt ook nog zijn voet tegen de bal zetten. De bal ging via de keeper met een zogenoemd “pisboogje” voor het doel, waar ook Bullet was aangesloten. Hij tikte koel de bal uit de lucht over de doellijn. Een welverdiende voorsprong. 1-0.

Eemdijk 6 creëerde hierna niet veel kansen meer, maar had al wel voor kunnen staan als de scheidsrechter tenminste één overtreding in de zestien van de rooien ook had gezien als een ware overtreding. We wisten dat een ongelukje in een klein hoekje zit, en dat de gelijkmaker zo uit het niets kan vallen.

En nog voordat die gedachte de revue passeerde in mijn hoofd, was daar het antwoord van IJsselmeervogels 6. Een van de spelers, Jaap Jan genaamd, en geprezen en op de schouders gedragen door zowel zijn eigen team als onze directe concurrent VVZA 3, kreeg alle vrijheid om op te lopen door het midden. Eemdijk 6 was nog in omschakeling na een aanval, en zo had de beste jongen vrij baan. Het groene middenveld was nergens te bekennen. Elke Eemdijk 6 verdediger stond al op een aanvaller van de rooien, dus de beste jongen werd niet aangepakt. Hij kon meters maken, hoorde bORt een sprintje achter hem terugtrekken, maar had ruim de tijd om het doel te benaderen. Net wanneer Eemdijk 6 uit ging stappen, nam hij de bal op de slof. Deze zweefde netjes langs de linkerpaal over de doellijn. De keeper was kansloos. Zo was de stand plots 1-1.

Zo nu en dan leek IJsselmeervogels hier voor te tekenen, gezien het tijdrekken, maar Eemdijk 6 was hier niet tevreden mee. Dat was, op één laatste actie in de laatste vijf minuten na, de eerste en laatste kans op een doelpunt voor IJsselmeervogels. WB nam het laatste kwartier de taken waar op doel en Eemdijk 6 zette alles op alles om die winnende binnen te prikken, maar de moeheid sloeg toe op het laatst. De scheidsrechter was ons ook niet goed gezind, aangezien van de drie overtredingen in de zestien van de rooien minstens één een penalty verdiende. De rooien kregen nog één kans, door een “Vermeertje” van WB. Dit zorgde ervoor dat de bal via Mouse en PapaSan van de doellijn gehaald moest worden.

Het fluitsignaal klonk als geroepen. De meesten hadden zich moe gestreden om ook nog maar een extra puntje binnen te harken. IJsselmeervogels liep meer tevreden van het veld dan Eemdijk, maar dat deed niet af aan de smaak van het eerste lentebiertje. VVZA was blijk en dankte IJsselmeervogels voor de gelijkmaker. Ook Roda ’46 6 is Eemdijk voorbij gegaan op de ranglijst, maar Eemdijk 6 heeft nog steeds wat wedstrijden in te halen. Aankomende zaterdag eerst proberen de afstand tot Roda ’46 6 te vergroten…