EDO 3 – Eemdijk 7 (0-5)

Na enkele weken zonder een wedstrijd gespeeld te hebben, was het zaterdag dan eindelijk weer zover. De eerste wedstrijd van Eemdijk 7 in 2012. Deze keer een oude bekende in Utrecht: Edo 3. Thuis speelden de groenen een krappe 1-0, zonder wissels en een alternatieve keeper, die ondertussen al net zoveel als de originele keeper van Eemdijk 7 op doel heeft gestaan. Maar vandaag was het aan de groene formatie om een mokerslag uit te delen. Eemdijk 7 stond inmiddels op de tweede plek, dus vandaag kon Eemdijk 7 de eerste plaats in deze competitie bemachtigen. Op naar Utrecht. >>
Om 14:30 uur ving de wedstrijd aan in het altijd gezellige Utrecht. Het weer was verrassend goed voor deze tijd van het jaar. Ondanks het feit dat de “horrorwinter” voor de deur stond, scheen de zon fel op veld 1 van Edo, die er ook nog eens verrassend goed bij lag voor de tijd van het jaar.

Eemdijk 7 had duidelijk de overhand deze wedstrijd. Net als de vorige ontmoeting kwam Edo 3 weinig aan voetballen toe in de voorhoede en mistten de Utrechters een heuse, behendige spits. Gelukkig mocht Eemdijk 7 wel van geluk spreken dat de topspitsen in vorm waren… Tenminste, na een klein halfuurtje spelen. De wedstrijd begon met een rottrap naar voren door Hip, die bORt de eerste sprint van de wedstrijd liet maken. De bal werd uit paniek weggemaaid over de zijlijn en hieruit bleek al dat het voetballend oplossen van een aanval niet bepaald Edo’s sterkste vak was. De eerste grote kans kwam van de voeten van Bullet. De bal viel na een actie in de voorhoede stil een meter voor de doellijn. Bullet hoefde alleen maar de bal over de lijn te lopen, maar door de vreemde stuit wilde hij deze door het doel trappen. Volgens eigen zeggen werd de bal door een verdediger van de doellijn gehaald en stuiterde deze over de lat. De scheidsrechter kende geen hoekschop toe, dus deze kans was verkeken.

Japio mocht daarentegen wel een puntje op zijn naam zetten. Na een handjevol kansen en evenveel reddingen van de toch wel uitstekend keepende doelman, mocht Japio eindelijk de bal over de doellijn schieten. De openingstreffer was een feit. 0-1.

De tweede treffer was niet ver weg. Wortel, die tot nu toe van de zon heeft genoten op de bank, mocht het veld betreden. Hij kreeg gelijk de bal ingespeeld en snelde zich richting het doel. Zonder aarzeling schoot hij de bal. Deze ging via de paal naar de rechterkant van het veld. De eerste echte “oeh!” klonk over het veld. Japio ving de bal op aan de rechterkant van het doel. De keeper snelde zich naar Japio. Hij gaf de bal recht voor het doel aan Vullis, die zonder aarzeling de tweede goal op zijn naam zette. Eemdijk 7 leidde deze wedstrijd met 0-2.

Eemdijk 7 had er iets minder moeite mee dan in de thuiswedstrijd, hoewel er nog steeds teveel kansen benodigd waren om te scoren. Zo had topscorer Vullis minstens 20 minuten nodig om zichzelf te vinden. Al zijn voorzetten werden de wind in geslagen. Na deze 20 minuten ging Vullis eindelijk voetballen en werd hij de gevaarlijke spits waar Eemdijk 7’s tegenstanders bang voor zijn. Moeilijk uit het veld te slaan, balvast en gevaarlijk voor het doel. Helaas liet het derde doelpunt nog even op zich wachten. Ook Hip’s voorzet werd door de keeper van de lijn gehaald.

De rust brak aan en het bakje thee zorgde weer voor een heerlijk warm gevoel van binnen.

De tweede helft ging Eemdijk 7 op zelfde voet verder en brak Edo 3 halverwege deze match. Enkele spelers klaagden dat ze kapot waren en gaven hier de schuld aan het feit dat ze zogenaamd ziek waren. Ze werden er op alle fronten uitgerend. Achterin stond de muur als gegoten. Onder leiding van Mup, die die dag 30 werd, stonden de flanken goed gepositioneerd. Links WB en rechts Nevers, die na enkele maanden van afwezigheid weer zijn voetbalschoenen aantrok. Ondanks zijn geringe en geasfalteerde longinhoud stond hij zijn mannetje en wist hij enkele keren de aanvallen van de tegenstander af te blazen. 

Huub, Bobbie en de rest wisten het middenveld op te vangen en dat deden ze verdienstelijk.

Bij de aftrap was Mup er van overtuigd dat hij er nog één zou scoren. WB wist deze stelling te beantwoorden met “dat is een mooi cadeautje”. Het fluitje van de aftrap in deze tweede helft klonk nog in de echo, toen er een hoekschop volgde aan de rechterkant. De bal vloog naar de tweede paal en Mup kopte de bal tussen de palen. Of was het Japio? Volgens beide heren raakten ze beiden de bal met het hoofd en scoorden ze beiden. Typisch een geval van het verhaal van Salomo, de twee vrouwen, de baby en het zwaard. Wie wil Salomo spelen? Wie geeft die ene punt over? Tot die tijd krijgt niemand de punt (tja, de verslagenmaker wint altijd)… 0-3.

Deze helft was er ook eentje van de gemiste kansen. Eemdijk 7 had hier wel met 0-8 kunnen winnen. Vullis die eindelijk eens neergaat in het strafschopgebied, maar hier de penalty niet weet te verzilveren. WB die tweemaal voor de keeper komt, maar de actie laat aflopen met een sisser, nadat Rikea in zijn debuutwedstrijd de bal verlengde en een prachtige bal kopte over de verdediging. Jammer, maar helaas.

De 0-4 kwam na een actie van Japio, die eerste -tig man passeerde, op karakter doorbuffelde en op de achterlijn met zijn laatste krachten de bal teruglegde op Wortel. Wortel legde de bal opzij en tikte deze langs de keeper. 0-4.

De 0-5 was van Vullis. De bal sloeg af en kwam precies voor de voeten van Vullis terecht. Een intikkertje, maar wel een verdiend intikkertje, wat ook gelijk de eindstand was.

Edo kreeg nog wel een klein kansje, maar zoals ik al eerder zei, verknalde de spitsen deze kans. Een voorzet naar een speler die recht voor Dirk stond, maar de beste man trapte over de bal. Booka was ondertussen al teruggerend en onderschepte hier de bal. Wederom een actie die op niets uitliep. Ondanks het feit dat Eemdijk 7 de punten haalde in Utrecht, zitten enkele spelers nog met gemengde gevoelens. Die 0-5 was gewoonweg niet voldoende. Hier zat meer in, maar ach. Eemdijk 7 heeft zo de eerste plek weer bemachtigd en staat deze verlate winterstop eenzaam aan de top. Heerlijk!