Spakenburg 7 – Eemdijk 7 (2-1)
Eemdijk 7’s Bulletcatcher noemde de wedstrijd van afgelopen zaterdag “Een slippertje, met een hoofdrol voor de scheidsrechter”. Dit is eigenlijk de wedstrijd Spakenburg 7 – Eemdijk 7 in een notendop. Meer woorden moeten we er eigenlijk niet aan vuil maken… Maar toch doe ik dat een klein beetje. >>
Jammer. Eemdijk 7 wist ondanks een zeer overtuigende tweede helft niet verder te komen dan een 2-1 achterstand. De eerste helft werd Eemdijk 7 afgerekend op twee slippertjes, en de tweede helft kon de schade niet meer ingehaald worden.
Spakenburg 7 is een goed team, die veel op de lange bal speelt. De voorhoede weet wat hij doet, en zo wisten zij tot tweemaal toe onze rotsvaste verdediging te passeren. Helaas kregen zij veel hulp van hun twaalfde man, de scheidsrechter, die mijns inziens niet consequent floot. Hij paste voordeelregels toe, waar het niet kon. Ook bij een overtreding op Eemdijk 7’s aanvaller Japio, die gevloerd werd in het strafschopgebied van ‘de blauwen’, werd bestempeld als “een aanval op de bal”. De bal rolt vervolgens over de achterlijn en is plots een doeltrap. Hier mis je dan weer een logica…
Eemdijk 7 was gedoemd te verliezen op het veld van de blauwen, bij een scheidsrechter die ooit heeft gezegd bij een scheidsrechterscursus “ik heb een blauw hart, dus uiteraard laat ik mijn clubje winnen”. Tja, hoeveel kans heb je dan als “buitenstaander” op het veld van de blauwen? Jammer…
Als een echte “blauwe”, ten tijde van de derby der derbies en na de matches van Eemdijk 7, was ik even teleurgesteld zaterdagmiddag. Even kon ik geen kleur blauw meer zien, en was ik blij dat ik een rood kratje Amstel van € 42,50 zag. Ik baalde. Als het een terechte nederlaag was, had ik hier mee kunnen leven. Maar niet zo.
De eerste helft ving aan om 15:00 uur. Een harde wind blies over sportpark De Westmaat. Een heuse derby in het vissersdorpje Bunschoten-Spakenburg. Blauw tegen groen. De eerste helft kreeg Eemdijk 7 weinig kansen. Op een enkel verdwaald schot van WB, die rakelings langs de paal vloog, na was er weinig om voor te oeh’en en te aah’en.
Spakenburg 7 speelde fysiek sterk, en enkele spelers hadden acteerlessen genomen. Eemdijk 7’s flatulentiemachine was hier met zijn acteergegil niets bij vergeleken. De scheidsrechter trapte keer op keer in het spelletje van enkele blauwen, en zo kreeg Eemdijk 7 al snel veel vrije ballen tegen. Het was een kwestie van tijd dat deze vrije ballen, of deze acties Eemdijk 7 fataal werden. Zo kwam Spakenburg 7 deze eerste helft op voorsprong. 2-0.
De tweede helft was voor Eemdijk 7. Volgens de statistieken was Eemdijk 7 voor drie kwartier de betere ploeg, maar zag dit helaas in het eindresultaat niet terug. Het ontbrak aan scoringsvermogen. Acties werden om zeep geholpen. Zij het niet door de redelijke verdediging van de blauwen, dan wel door onvermogen van onze eigen spelers. Onder anderen een prachtige kopbal van Vullis die net niet genoeg vaart had en Wortel die over de bal trapte in duel recht voor de keeper. Het geluk was ver te zoeken.
Eén keer wist Eemdijk 7 door te breken en was de verdediging van Spakenburg gepasseerd. Eemdijk 7 speelde namelijk goed rond en kon zo hier en daar net de bal onderscheppen en door passen. Mup kon in deze actie net de voet tegen de bal zetten en gaf een steekpass door de verdediging heen. Vullis merkte dit op, stapte op de bal en schoot de bal langs de keeper in het doel. 2-1.
Hier was ook gelijk alles mee gezegd, want een verzilvering zat er niet meer in. Mede dankzij de aanfluitingen van de scheidsrechter, die zichzelf hier probeerde te profileren.
Eemdijk 7 heeft hiermee helaas drie punten uit handen gegeven en zo schuift Spakenburg weer een stukje dichterbij. Aanstaande zaterdag heeft Eemdijk 7 een vrije dag. Even met vrouw (en kind) de hort op… De week daarop mogen we weer knallen tegen CJVV 9, maar nu thuis bij deze heren. Hebben ze nu wel genoeg man?