Zwaluwen Utrecht ’11 2 – Eemdijk 7 (0-0)

Een prachtige dag om te voetballen. Tenminste, qua weer. We zitten inmiddels in november, maar nog steeds tikt de thermometer de 18 graden aan… en zo hier en daar een zonnetje. Prachtig weer om een potje te voetballen in het altijd “gezellige” Utrecht. Wat een sportieve wedstrijd moest worden tussen een van de grootheden deze competitie, werd een onsportieve zeikwedstrijd… van de kant van de Utrechters welteverstaan, die halverwege de tweede helft met dreigementen begonnen te smijten. Al met al toch nog een puntje weten te pakken tegen Zwaluwen Utrecht ’11 2, dus Eemdijk 7 klaagt niet. >>

De wedstrijd ving aan om 12:15 uur. Eemdijk 7 was net als de laatste weken met een minimaal aantal spelers. Waar op papier de selectie bestaat uit twintig man, zo kwamen we deze zaterdag maar op twaalf man… inclusief vlagger/grensrechter. Een schande als je het vergelijkt met afgelopen jaren, waar mensen in de tijd van zes wissels begonnen te zeiken over de speelminuten. Jammer.

Eemdijk 7 was deze eerste helft de betere op het veld. Het was geen verschil van dag en nacht, maar de groenen hadden wel de grootste kansen. Ondanks dat Eemdijk 7’s keeper Dirk er niet was, en zijn plaats weer werd ingenomen door surrogaat doelman WB. Japio wist deze eerste helft tot driemaal toe voor de keeper te verschijnen, waarvan hij minstens twee goals had kunnen maken. Helaas was het geluk niet aan zijn zijde en kreeg hij de bal niet langs de goedkeepende doelman.

Ook Wortel en Eemdijk 7’s Bulletcatcher waren goed op dreef vandaag. Goed in de aanvallen en fel in de duels. Wortel heeft heel wat acties van Zwaluwen om zeep geholpen door goed werk van zijn lichaam. Zowel Wortel als Bullet kregen zo hier en daar nog kansen, waar de verzilvering helaas geen feit was. Wortel wist de paal te raken, waarna de bal weggewerkt werd, en Bullet kreeg een prachtig pas van Booka. Van de linkerkant wist Booka (of moet ik zeggen Puke-a?) een sprintje te trekken langs de lijn, om daar vervolgens de bal te onderscheppen van de tegenstander. Hij gaf de bal goed mee aan Bullet, die alle ruimte en tijd had om de bal aan te nemen, te controleren en langs de keeper te schieten. Deze acties maakte helaas plaats voor een ongecontroleerd schot met de buitenkant van de rechterschoen, waardoor de keeper de bal over het doel kon kijken. Meer zat er niet in helaas.

Vullis merkte na de wedstrijd op dat hij ook zo hier en daar een kans op een kans had, maar dat hij de bal niet ingespeeld kreeg. Met andere woorden: we hebben Vullis deze helft niet gezien. Behalve toen hij onderuit werd geschoffeld in de zestien van de tegenstander. Hier had hij een penalty verdient, maar de scheidsrechter had een andere mening… Zo ook de 11 Utrechtse “Negative Nancy’s”.

Daarentegen hebben we het team van Zwaluwen Utrecht ook nauwelijks in actie gezien. Als dit selectie-elftal de middenlijn wist te passeren, en zo hier en daar via de counter richting de zestien van Eemdijk 7 liep, werd de actie in de kiem gesmoord. De verdediging van de groenen stond namelijk als een huis. Rotsvast, stevig, gecontroleerd en zeer georganiseerd. De communicatie was goed. Hier en daar enkele uitschietertjes, maar dit werd weer goed opgepakt in de luttele seconden daarna.

Mup en Hip wisselden elkaar af als voorstopper en laatste man, hoewel Booka en H.W.D. de linies in de gaten hielden. Booka had de dag ervoor iets te diep in het glaasje gekeken, maar knalde ondanks de misselijkheid en zijn lijkbleke gezicht op karakter door op zijn tegenstanders. H.W.D. speelde rechtsback als een beer. Ondanks zijn geringe snelheid had de tegenstander enorm veel moeite om hem te passeren. H.W.D. zat bijna overal tussen en wist menig actie te stoppen.

Op een kopbal op doel na, en wat slappe afstandschoten en hoekschoppen, heeft het team van Zwaluwen nergens echt een zweetdruppel gekweekt bij keeper WB. Zo werd het rust en was de eerste 45 minuten gespeeld. Het weer was nog steeds goed te doen, dus buiten werd het pak suiker met een scheutje gitzwarte thee opgedronken.

De tweede helft begon gelijk goed. De woorden “scherp beginnen, jongens!” uit de mond van de keeper waren gebakken lucht, toen Hip de bal gelijk over de verdediging krulde richting de voorhoede van Eemdijk 7. Hier viel helaas net geen doelpunt uit, maar de keeper was daarentegen wel furieus op zijn verdedigers. Prachtig stukje drama. Deze tweede helft ging gelijk op, hoewel Eemdijk 7 ook hier de grootste kans kreeg op die drie punten.

Voordat het zover was, mocht Zwaluwen zo af en toe doorbreken. Gelukkig voor Eemdijk speelden hun beste spelers mee met het eerste, en stonden de hierna beste spelers op hun middenveld. Twee donkere jongens, die in tegenstelling tot enkele hak- en zaagmachines als medespelers wèl een balletje konden vasthouden en een potje konden breken. Van de twee a drie kansen die de beste jongens kregen, werd er tot tweemaal toe in de handen van keeper WB geschoten, of zat een van de verdedigers er tussen. Snelheid en snel reageren zat er niet in bij de aanvallers.

Vullis kwam eindelijk uit zijn schulp en kreeg een zeer diepe pass gespeeld vanaf eigen helft. Zoals alleen hij dat kan met zijn Zevenmijlsstelten zette hij de sprint in en werd achtervolgd door een verdediger. Vullis is sneller en had al een voorsprong opgebouwd. Zo kwam hij een op een met de keeper. Hij schoot de bal koelbloedig langs de keeper en Eemdijk 7 barstte uit in vreugde. Helaas werd het doelpunt afgekeurd. De scheidsrechter floot deze wedstrijd goed, maar maakte hier een voor Eemdijk 7 begrippen cruciale fout. Hij lette even niet op en vertrouwde op de grensrechter, die zijn vlag omhoog hield. De frustratie zat deze grensrechter hoog en baalde van dit prachtige doelpunt. Met zijn ogen in zijn achterzak, naast dat pakketje steroïden en anabolen, stak hij de vlag voor buitenspel omhoog. De scheidsrechter keurde de goal af. Zelfs supporters van Zwaluwen Utrecht langs de zijlijn beaamden dat dit geen buitenspel was. Helaas voor de groenen. Zo bleef de stand 0-0 en was dit een van de weinige hoogtepunten en/of opmerkelijkheden. Enkele noemenswaardige puntjes deze tweede helft waren de aanvaller die in duel met Japio verkeerd viel en zijn heup even ontwrichtte, en de overtreding van AzAri, die met zijn loszittende armen per ongeluk een nietsvermoedende klap in het gezicht van de tegenstander gaf. Voor de rest was dit een helft om snel te vergeten. Dat ene puntje was in de pocket en de gedachten werden weer gezet op de match van volgende week.

Volgende week strijdt Eemdijk 7 op eigen terrein tegen het altijd lastige Cobu Boys. Zijn er dan wel genoeg man? Is Eemdijk 7 een keer compleet, op de geblesseerde D.J. en Rikea na?