Nabeschouwing KVVA 2 – Eemdijk 8 (3-2)

Persoonlijk vind ik een wedstrijd strak geleid door een scheidsrechter helemaal prima. Een wedstrijd waar 2 teams prima kunnen voetballen, ruimte voor overleg en uiteindelijk een standvastig oordeel van de scheids. Waar we nu in waren leek meer op een kopie, maar dan een non lethal, van het regime van Libië. Een dictator met een fluit. Wedstrijd doodfluiten, geen ruimte voor overleg en een standvastig oordeel met de kaarten paraat om uit te delen. Het was een man die, om Rene van der Gijp van de VI maar te citeren, op zijn 7e jaar de verkeerde zwemleraar is tegen gekomen. Deze man kan daar helemaal niets aan doen. Hij heeft alleen de verkeerde hobby gekozen. Maar ik vind het wel een schande dat KVVA deze incapabele scheids durft op te stellen. Door deze man werd voetbal geen hobby meer. Goed… genoeg over deze plaaggeest, er was naast een hoop gedoe om niks ook nog een wedstrijd. Zoals voorspeld in de voorbeschouwing kon KVVA 2 een team zijn die we misschien wel makkelijk onderschatten. Eenmaal in de kantine van KVVA aangekomen werd dit vermoeden al bevestigd. KVVA 2 bestaat namelijk niet. Op de bordjes stond overal namelijk Jong KVVA. Dat beloofd wat. De tegenpartij waren jongens van rond de 18 en het kan ook maar zo dat ze zelfs nog jonger waren. Het jonge bloed was duidelijk te merken op het veld. Let op, KVVA 2 voerde zijn warming up uit met het hele team, 3 trainers zette de pionnetjes uit om daarna de hesjes uit te delen en een snel wedstrijdje te spelen. Het was een fanatisme die ik in mijn prille voetbalcarrière ook nog kan herinneren. Namelijk 4 jaar geleden toen ik voor het eerst een bal raakte en Eemdijk 8 een feit was. Goeie ouwe tijd. Eemdijk had vandaag misschien welgeteld max. 6 spelers in de loop, 10 spelers met het inschieten en gelukkig net op tijd een compleet team met een kleine bank. Sommige spelers waren te laat door omstandigheden en onze Bullet had de pech om zijn tas te vergeten waardoor hij later in het tenue was. KVVA had toen al een slag gewonnen in de psychologische oorlogvoering. In de wedstrijd was dat in het begin ook te merken. De vlugge jongens van KVVA gingen heen waar hun conditie dat ook toestond. In de verdediging moest Eemdijk continu goed communiceren met het mannetjes wisselen. Het middenveld mocht meters maken om vele gaten te dichten en met de aanval Japio en Vullis bereiken. En na een kwartiertje wennen aan het vele rennen van KVVA kwam Eemdijk ook aan kansen toe. Best veel diverse kansen met onder andere een kans van Mouse die met het rechtervoetje van 3 meter afstand de bal verkeerd weet te raken. Ook werden Japio en ik in het 16 meter gebied weggetrapt die (en zeker weten als je het een optelsom maakt) minstens 1 penalty had mogen zijn. Helaas… iets met een plaaggeest, een fluit en het mislopen met een priester enzo. Uiteindelijk werd er wel 1 doelpunt verzilverd. Japio die de bal in het middenveld kreeg, wist een subliem pasje te geven aan een hard doorlopende Wortel. Deze wist de bal te behouden en te krijgen in het 5 meter gebied van KVVA waar Wortel vervolgens liet zien dat hij prima weet te scoren met diverse verdedigers op z’n staart. 0-1 en dit werd tevens ook de ruststand. De tweede helft begon wel beter. Gretig druk zetten en binnen 5 minuten maakte KVVA een verdedigingsfout die de 0-2 zette. Vullis wist de bal af te pakken, hield 2 verdedigers bezig en Japio kreeg de bal en legde deze in het doel. Het klonk als een goed voorbode van deze helft. Niets bleek minder waar. KVVA bleek een veerkrachtige tegenstander te zijn. Na de 0-2 geaccepteerd te hebben, bleven de jongens aanvallen. Er was blijkbaar een geniale wissel toegepast in het spelbeeld van KVVA. Waar overal in de kantine te lezen was dat dit Jong KVVA is, was er speciaal in het midden veld een nummer 10 die zeker weten zijn jonge jaren allang verlaten had. De vlugge vleugelspelers van KVVA namen gretig de perfecte pasjes van deze ervaren rot nummer 10 in ontvangst en bleven onze backs plagen met snelle acties. Het was een kwestie van tijd dat KVVA de 1-2, 2-2 en zelfs 3-2 scoorde. Achteraf bleek onze vlagger de gelijkmaker als een buitenspel bestempeld te hebben. De scheids was daar echter niet mee eens. De nare bijsmaak van hoe een inhaaldag ons tegen een KVVA 1,5 laat spelen plus een contact gestoorde scheids deed Eemdijk 8 niet ten goede. Sommige werden wild en blind van woede waardoor Eemdijk 8 duidelijk een minder team was tegen KVVA. Met de laatste 10 minuten begon Eemdijk zelfs een 1 op 1 tactiek met Mup als spits. Helaas wist zelfs in de laatste 5 minuten KVVA + scheids genoeg dode spelmomenten te regelen met als toppunt dat Wortel een bal krijgt aan de zijlijn, de vlagger buitenspel vlagt, scheids fluit. En de rest van de wereld ziet Mup met een KVVA verdediger 10 meter verderop staan. Mup praat met scheids vanwege onvrede en ontvangt hiervoor een gele kaart. Een vierde gele kaart voor feedback naar een  beslissing van de scheids. Het moet niet gekker worden. Kort daarna was de verlossende eindsignaal. Uiteindelijk kunnen we natuurlijk wel onze onvrede spreken over die fluitende 12e speler en over de briljante wissel nummer 10. Maar we kunnen ook nog wel eens een keertje kritisch naar onszelf kijken. Want stel we worden het K-woord, zullen we volgend jaar zeker nog meer van dit soort teams tegenkomen. Straftraining? Of dinsdag en donderdag trainen?? :)