De Posthoorn 3 – Eemdijk 8 (4-8)

De Posthoorn 3 - Eemdijk 8 (4-8)

Een naar gevoel. Voordat de wedstrijd aanving, had ik een naar gevoel. Iets aan mijn water vertelde mij dat we deze dag met nul punten op Sportpark de Vinken aan zouden komen. Een naar gevoel…. Of was dit het gevoel van die 2 Surinaamse broodjes, dat patatje curry en die frikadel die op mijn maag drukte? Op dat moment voel je even geen verschil, maar het gevoel verdween ook niet wanneer ik het toilet doorspoelde na mijn zaterdagochtendspanningskakkie.  Zou het dan toch zo zijn dat mijn gevoel het wint van de 11 in het groen geklede mannen van Eemdijk 8? >>

Zaterdagochtend, 11:10 uur. Op Potjekak, de website van Eemdijk 8, lees ik dat er niet genoeg auto’s zijn, in verband met teveel afwezigen. Dit zijn nooit goede tekenen alvorens een wedstrijd als deze van vanmiddag gaat beginnen. Uit voetballen bij V.V. De Posthoorn in Amersfoort en dan ook nog eens het fijne nieuws van de weinige wissels gaat je niet in de koude kleren zitten. Het begon al een beetje te drukken op mijn maag. Die spanning… en dan missen we ook nog onze keeper. Onze keeper die vorige wedstrijd de ‘nul’ wist te houden tegen VIOD 3 en voortreffelijk speelde de wedstrijd dáárvoor tegen ‘t Vliegdorp 2. WB zou zijn plaats innemen vandaag. Met een minimale voorbereiding en al helemaal geen keeperstraining zou het de plek innemen van de nummer 1 keeper van Eemdijk 8. De berichten over de winstpartijen van De Posthoorn 3 de afgelopen weken geven ook niet bepaald een gerustgesteld gevoel. Maar… de woorden van bORt kalmeerde mij iets. “nou, dan moet ik nog harder rennen en nog harder werken”. Als deze mentaliteit bij iedereen zou zijn, dan moest het nog wel goed komen deze middag.

Om 12:15 uur ongeveer kwamen de spelers van Eemdijk 8 aan bij de voetbalvereniging in Amersfoort. De sfeer was gemoedelijk en er waren enkel 2 wat oudere mannen die Eemdijk kwamen begroeten. De kleedkamer werd omgedoopt tot Eemdijk 8 hok, de tenues werden aangetrokken en de warming-up begon nog geen kwartier later.


 

Het zonnetje scheen goed, waardoor de opgegeven 14 graden aanvoelde als 20 graden, dus het weer was ons goed gezind. Prachtig voetbalweer. Hier en daar werd een balletje getrapt, WB werd ingeschoten door Marty, die in eerste instantie de enige wissel zou zijn. Rikea wist het team van de wissels te versterken toen de match al begonnen was.


 

Om 13:00 uur floot de scheidsrechter op zijn fluitje en de wedstrijd was begonnen. De scheidsrechter was een oude bekende van Eemdijk 8, aangezien de Groene Trein op dit veld al meerdere malen heeft gevoetbald tegen het vierde en het vijfde team van De Posthoorn. Vandaag was het derde team aan de beurt. Eemdijk 8 mocht aftrappen. Hip kreeg de bal ingespeeld. Hip gaf de bal gelijk mee aan Wortel. Wortel kaatste de bal door naar Japio, die op zijn beurt Gerrit “Vullis” in de voeten passte. Vullis zag D.J. aan de rechterkant een sprintje trekken richting het doel. Een steekpass volgde. D.J. liep aan de rechterkant het keepergebied van Posthoorn in, zag de keeper uit zijn doel komen en knalde de bal tussen de palen in het net. Een on-ge-loof-lij-ke snelle openingstreffer. Ik knipper een keer met de ogen, ik hoest een keer en ik zie de bal over de lijn rollen. Zelden… of eigenlijk nooit heb ik zo’n snelle treffer gezien in de geschiedenis van Eemdijk 8. Vorige week werd de tweede helft tegen VIOD 3 ook met zo’n snelle treffer geopend, maar deze van D.J. viel nog sneller. Het lezen van het doelpunt duurt werkelijk waar nog langer dan de uitvoering! Een gebrul van vreugde volgde bij D.J., waar “hoor ze dan schreeuwen” op gereageerd werd door iemand langs de lijn. D.J. wist samen met de zeer scherpe mannen achter zich de stand binnen 20 seconden op 0-1 te brengen!


 

Het gevoel in mijn maag werd minder. Het gevoel was gewoon de gezonde spanning. Deze spanning werd iets minder met deze zeer snelle voorsprong, maar de rood-witten werden even wakker geschud.

Waar Eemdijk 8 zo hier en daar toch nog wel wat kansjes kreeg, was het De Posthoorn die mocht scoren. Gerrit Vullis was mee komen verdedigen, maar werd onderuit geduwd in duel. Zo wist een aanvaller van De Posthoorn aan de linkerkant van het keepergebied de bal de pot in te schieten. WB sprong nog naar de bal, om deze vervolgens weg te stompen, maar kon niet bij de bal. Een aanvaller stond op de goede plek, ongedekt en volledig vrij, en kopte netjes de bal tegen het net. 1-1. Eventjes was er chaos bij Eemdijk. Geschreeuw, getier, gescheld en een frustratiemomentje volgde.


 

Alsof dit niet genoeg was, kreeg aan de rechterkant een van de aanvallers de bal ingespeeld. Booka zou in eerste instantie de sprint trekken, maar zag Nevers al met de aanvaller in conclaaf. Nevers wilde in de sprint zijn lichaam voor de man te drukken, maar kreeg dit niet voor elkaar. WB zag het allemaal gebeuren en zijn “Spidersense” begon te kietelen. Nevers verloor het duel en de aanvaller kreeg de kans de bal op doel te schieten. Hij koos de korte hoek en WB was kansloos… op zijn manier. Alsof hij in 5 minuten wortels had geschoten stond hij verstijfd zo’n 40 centimeter vanaf de paal. De bal rolde in slow motion richting het doel en 1001 vreemde en totaal niet geplaatste gedachten schoten door het hoofd van keeper WB. “Heb ik het gas nou uitgedaan?”, hoewel hij een inductiekookplaat heeft thuis. “Heb ik de konijnen nou gevoerd?”, hoewel hij helemaal geen huisdieren heeft. “Wat doet Balkenende op zaterdag nu hij geen premier meer is?” en “Waarom hebben honden natte neuzen?”. Allemaal gedachten, waar normaliter nooit een moment voor is, schoten nu door het hoofd. De bal rolde naast… of toch niet? Jawel… nee, niet! De bal was een meter voor de voeten van WB. De enige handeling die uitgevoerd moest worden, was het uitsteken van een been. Deze been zou op dit moment de reddende hand kunnen zijn. Hmmm, een been die een hand wordt. Een onmogelijke situatie zou gecreëerd worden. Dit zou een scheur betekenen in het tijd-tuimte continuüm, en in de biologische verantwoording van het lichaam. Even leek de wereld stil te staan. Net als wanneer Sinterklaas in één nacht miljoenen huishoudens weet te verrassen met zijn ladingen cadeaus. Zo langzaam leek de tijd te gaan. Even zag WB zijn leven voorbij flitsen: een klein lief ventje met spierwit haar, toen al gek van de tv. Plots die puisterige puber met zijn gordijnhaar, en plots die aanstaande vader… al die verantwoordelijkheid. Maar…. Toen met een luide klap in het gezicht zag ik de bal over de lijn rollen en stond Posthoorn thuis voor met 2-1…


 

Even een zuur doorbijtmomentje voor de groenen. Een vreemde gewaarwording van WB, en een verdacht stille Eemdijk 8 na deze actie. Echt verdacht stil! Uiteraard kreeg hij de volle laag, met een schepje humor, na de wedstrijd, maar toen mocht het niet meer baten.


 

Gelukkig voor Eemdijk 8 was de voorsprong van de thuisspelers van korte duur en kreeg de Groene Trein een vrije bal net buiten het keepergebied van de tegenstander. Hip, de man waaraan werd gevraagd of hij ‘voor de gemeente werkt’ tijdens een momentje mierenneukerij, nam plaats achter de bal. Met een rood-witte muur voor hem zou hij het tij proberen te keren. Een van de spelers van De Posthoorn met een helderziende blik wist al een opmerking te maken dat deze bal erin zou gaan. Hip nam een aanloop en gaf de bal met binnenkant rechts een knal. Deze vloog over het muurtje richting de kruising. De keeper dook nog, maar tevergeefs. De bal verdween onder de lat, over de lijn tegen het net. Wederom een zeeeeer prachtig doelpunt van onze ambtenaar in functie Hip! De ontlading was groot, aangezien deze gelijkmaker zeer belangrijk was. Hip wist keeper WB te melden dat hij het tweede tegendoelpunt voor WB heeft goed gemaakt. Dus kon WB er nog wel twee doorlaten… Maar niet deze eerste helft. Dit werd verijdeld door de aanvallers en middenvelders die de bal enkel in de voorhoede lieten rondspelen. Zo kwam de bal niet dichtbij het doel. Als er een aanval wist door te breken, stond een van de verdedigers wel zijn mannetje en trapte of kopte (met het hoofd of zoals Floep met de adamsappel) de bal weg van het doel.


 

Eemdijk 8 was even de heerser van het veld. Na deze 2-2 gelijkmaker was het nog een kwestie van tijd dat de 3e voor Eemdijk 8 zou vallen. En deze viel niet veel later.


 

Japio dribbelde richting de achterlijn. Legt de bal voor, richting het 16-meter gebied, op D.J. Hij schiet de bal, echter weet de keeper een 3e doelpunt te verijdelen. De bal stuitert van de keeper af richting Mouse. Mouse aarzelt geen moment en schiet de bal randje 16 fenomenaal over een inkomende verdediger heen, in het doel. En dat met zijn rechterbeen. Aldus Mouse zelf! Sowieso al knap, aangezien hij normaliter met zijn linkerbeen (zijn ‘goede’ been) de bal al niet omhoog krijgt en nu met zijn rechts zonder aarzeling over de man heen schiet. Een zeer belangrijke goal, zowel voor Mouse als voor Eemdijk 8. Met deze voorsprong was Eemdijk 8 gelijk weer de ‘leading man’ en trok deze wedstrijd naar zich toe. 2-3!


 

De doelpuntenregen duurde voort. Gerrit Vullis, de man met de lange stelten en zijn 8 poten, is moeilijk neer te halen. Aan de bal is hij zeker. Aan de bal is hij snel. En met deze snelheid weet hij menig persoon te passeren. Maar soms weten ze hem te stoppen. Zo ook deze keer. Helaas moet Vullis het dan bekopen met een trap op de enkels, maar dit werd de tweede keer ook gelijk bestraft met een penalty. Vullis mocht deze zelf nemen. Hij legde de bal op de stip, nam een aanloop en stuurde met zijn beheerste en koele blik de keeper de andere hoek in. Hij schoot de bal in de rechterhoek (links voor de keeper) en tekende daarmee de 2-4 op het scorebord. Eemdijk 8 leidde deze match en ging zo met een 2-4 voorsprong de kleedkamers in voor een lekker bakkie thee.


 

De sfeer was goed in de kleedkamer en er viel weinig te klagen. Zo hier en daar een ‘grappige’ opmerking over het keeperswerk, maar veelal positief. Zo kon er met een glimlach begonnen worden aan de tweede helft.


 

De tweede helft begon Eemdijk 8 wat slapjes. Even was er het gevoel dat de wedstrijd gespeeld was, en zo was daar heel snel die 3-4. Een steekpass richting een van de aanvallers op de rechterkant van het keepergebied van Eemdijk. Booka zette een sprint in, maar gaf de aanvaller ietwat teveel ruimte. In plaats van zijn lichaam in de strijd te gooien, gooide hij zijn been in het duel, en wist de aanvaller diagonaal langs het been van Booka en langs WB tegen het net te schieten. WB raakte de bal nog aan, maar tevergeefs.


 

De stand 3-4 was niet bepaald een stand waarmee je vrede hebt als je nog zo’n 40 minuten te spelen hebt… bij de Posthoorn! Tijd voor die beroemde knop. Je weet wel, de knop die om moet! De voorhoede zette wederom zijn beste beentje voor en zo wist Gerrit Vullis aan de linkerkant bij de achterlijn van de tegenstander een paar verdedigers te passeren. In eerste instantie kon hij zelf schieten, maar de keeper maakte de hoek kleiner. Japio stond volledig vrij en kreeg de bal voor het doel ingespeeld. Het was enkel een kwestie van de bal intikken en zo wist hij de stand te zetten op 3-5. Deze stand haalde dat nare gevoel uit mijn lichaam en toen zag ik dat het gebeurd was met De Posthoorn 3. Het voelde als een last van mijn schouders en een drol uit mijn lichaam. Een goed gevoel!


 

Dit gevoel werd omgezet in wederom een doelpunt voor Gerrit Vullis. Gerrit was vandaag op dreef en vocht voor elke actie die hij kon maken. Zo wist hij met zijn buitenkantje rechts de bal achter de keeper te schieten. De keeper van het 2e (zo werd gezegd) stond machteloos en telde zo de zesde bal die hem passeerde en over de lijn rolde. Eemdijk 8 stond voor met 3-6!


 

Wie had dat ooit gedacht toen we in de auto zaten richting deze velden? Ik toch zeker niet. Waarschijnlijk was mijn angst voor een nederlaag het grootst van allen, maar is het allemaal voor niets geweest. Met deze 3-6 op het scorebord kon de dag niet meer stuk. Dat vond Japio ook en had in de rust zijn Wondersloffen al ondergebonden. Zo pikte hij ook nog even zijn graantje mee in dit doelpuntenfestival. Het leek even een prijzenregen. Eén schot, altijd prijs! Japio rende langs wat verdedigers heen alsof het allemaal standbeelden waren, en schoot diagonaal langs de keeper de 3-7 op het bord!


 

Even hoorde ik iemand met een coole zonnebril en een lange zwarte jas zeggen “There is no spoon”, maar die bleek er wel te zijn. De lepel die de doelpuntengehaktballetjes uit de rood-witte tomatensoep viste. Een heerlijk gerecht als je het mij vraagt. Daar lusten we allemaal wel wat meer van. Echter de eerstvolgende schep was een schep groene peterselie. Hier werd eerst nog van gepeuzeld, toen een van de aanvallers WB wist te bereiken. Hip was wat naar voren gestapt, dus kon hij niet meer bijspringen. De aanvaller dolde WB uit en nam de peterselie tot zich. 4-7.
Later wist dezelfde aanvaller WB wederom te dollen, echter was Floepie de helpende hand en was hij op tijd om de bal te onderscheppen.


 

Jammer, maar helaas. Life goes on en Wortel vond het hoog tijd voor het toetje. ‘Le grand dessert’ zullen we maar zeggen. Wortel wist als de kers op het ijsje nog even een de verdediging gek te maken. Zo passeerde hij 2 a 3 man, kreeg een paar goede trappen op zijn enkels en schenen, maar zoals elke RoboCop betaamt, bleef hij staan. Hij strompelde verder, wilde zich niet laten vallen (hoewel hier een penalty uit had kunnen komen), stapte nog een paar keer in en met zijn rechterbeen trapte hij genadeloos de 8e bal achter de keeper van De Posthoorn. 4-8!


 

Hij had breed kunnen leggen op Mouse, die met hem meegelopen was en helemaal vrij stond voor het doel, maar hij koos zijn eigen weg. Mouse die goed op dreef was, en net als bORt een redelijke kakkerlakstatus begint te vertonen (je kan ze nog zo plat trappen, ze komen dubbel zo hard terug!) was de goal zeer zeker gegund, maar door zijn sterallures in een van de vorige bekermatches (“Box voor degene die hebben gescoord!”) nam Wortel het heft in handen en deed hij wat gerechtigd was. Zelf scoren!


 

Twee helften heeft Eemdijk 8 met 2-4 gewonnen, wat de eindstand uit bij De Posthoorn 3 op 4-8 maakt. Een historische uitslag op een historische dag! Hoewel er 8 goals zijn gevallen, was dit alsnog een zware dobber. Tevens is dit niet een team die onderschat moet worden. Dit deed de Groene Trein niet, waardoor het groene team met beide voeten op de grond bleef staan 90 minuten lang… Behalve Hip, die ‘t op het laatst nog even nodig vond om het Floep en Nevers nog even lastig te maken met een flutpass, zo vlak bij ‘de 16’ van keeper WB.


 

Maar eind goed al goed! Het nare gevoel was plots verdwenen en maakte plaats voor een dorstig gevoel…


Volgende week eindelijk een thuispotje, tegen oude bekende CJVV 10! Gezellig!

En wil je het verslag eens niet door een Groene bril lezen, check dan het verslag op de site van Posthoorn 3, waarvoor mijn complimenten.

Ondanks het feit dat de Koots er niet was, toch de cijfers. Spionnen!!!

zoals gezegd hebben mijn spionnen hun werk gedaan, hier de cijfers:
 
WB: waardig vervanger Dirk, kon aan 3 van de 4 tegengoals vrij weinig doen. Deed lekker mee, kwam goed uit en maakte veel aanvallen zo onschadelijk: 7.1
Eef: ging prima. Liet alleen z’n man schieten van 25 meter. Niet doen met WB op goal: 6.9
Hip: opgefokt tot en met de 2-2. Nam de ploeg op sleeptouw tot rust. Daarna wisselvallig 6.7
Booka:  niet de booka van de training: 6.6
Floep: begon lekker, tweede helft meer zin in toneel: 6.7
Wortel: speelde op halve kracht, maar dat is voor hem op dit niveau voldoende. Cijfer daarom √50.
Bort: bergen werk verzet, geschopt en gevloerd al dan niet door eigen ploeggenoot. cijfer 7.5
DJ: wordt -mede dankzij deze site- de man waarop iedereen zich de eerste seconden moet concentreren 7.2
Mouse: geen grootse wedstrijd, wel belangrijke goal 7.2
Matty: geen bijzondere wedstrijd, had ook een bruiloft in de benen. Maar liet wat durf zien. 6.7
Japio: heerlijke inzet m.n. tweede helft. Kon daardoor ook 2 goals op z’n totaal bijschrijven. 7.8
Rikea: gewonnen met 2-1, WOW! Ook bonuspunten voor zijn komst uit Liederholthuis: 7.4
Gerrit: veruit de productiefste man vandaag met 2 goals en 2 assists. 7.8
Maarten: volgens ons te eerlijk, volgens de tegenstander vandaag helemaal niet: 7

MOTM: de aanvallers, Japio en Vullis

Geef een reactie