Bekerwedstrijd Eemdijk 8 – Maarssen 2 (1-4)
Het was eigenlijk als grap bedoeld op het Gastenboek van vveemdijk.nl. Maar er werd gehoor gegeven aan tienduizenden positieve stemmen, die allen Eemdijk 8 op het hoofdveld wilden laten voetballen. Een première als je het mij vraagt. Eemdijk 8 mag aantreden tegen Maarssen 2, die 2 klassen hoger speelt dan de groenen. Wordt dit een totale afslachting, of maakt Eemdijk 8 nog een kansje…? >>
In kleedkamer 1, de kleedkamer van de A-selectie, werd alles netjes achtergelaten voor het achtste team. Er werd al een en ander gespeculeerd over de verwachte uitslag. De een was negatiever dan de ander. Standen als 0-10 werden al voorspeld door menigeen, maar de lust om te vechten was er wel.
Net vóór de wedstrijd die aanving om 14:30 uur, waar de tegenstanders een sportieve warming-up aan het uitvoeren waren, was het achtste al rekkend en strekkend de penaltyreeks van het 6e team op het andere veld aan het aanschouwen. Met een 0-3 achterstand, teruggewerkt naar 3-3 en een penaltyreeks gewonnen, was het 6e door in de bekerronde. Dit klonk voor Eemdijk 8 als muziek in de oren en was ook gelijk het doel van deze wedstrijd: winnen! De scheidsrechter was ook vol vertrouwen voor het achtste en de ene na de andere grap rolde uit de mond van Arie ‘nooit constant’.
Na het fluitsignaal kregen de honers, de lachers en de spotters wat ze verwachtten. Eemdijk 8 stond onder grote druk, aangezien de tegenstanders snel, balvast en doelgericht waren. De groene verdediging, met een “frisse” laatste man, Marty, stond wederom als een huis, maar renden de longen uit het lijf om de ballen ternauwernood weg te werken uit het keepersgebied van “Greune Dirk”.
De kansen en druk werden groter en na een mooi teruggelegde bal van een van de Maarssenspelers werd de bal vol uitgehaald. De bal bolde het net en de Groene Hulk stond met 0-1 achter.
Er leek een lange (lijdens)weg te komen. Een tegenstander die twee klassen hoger speelt, geholpen door wederom een vroege goal. Maar het Achtste liet haar tanden zien, en liet het gebrek aan voetbalkwaliteit gecompenseerd worden met een enorme vechtlust. Slidings met gevaar voor eigen leven en opgestroopt vel weerhielden op dat moment de aanvallers om te scoren.
Deze vechtlust werd bijna beloond, maar Gerrit's pass belandde tegen een uitgestoken been. Anders had Japio vrije doortocht gehad en was de 1-1 op het scorebord een feit.
tot aan het tweede tegendoelpunt konden we al hardwerkend goed meekomen en kreeg het achtste hier en daar wel een zekere kans op een kans. Maar de scheids kende na een overtreding een vrije trap toe. Maarssen, net iets geslepener dan de Groenen, nam de bal snel. De spits werd ingespeeld en de 0-2 was een feit.
Het achtste snakte naar de thee en een handjevol zuurstof. In plaats van reageren gingen we achter de bal aanrennen, even uit positie mocht de aanvoerder inschuiven en haalde verwoestend uit. De bal zweefde als een ongeleid projectiel en Dirk kon niets anders doen dan reageren. Hij stompte de bal weg, maar panklaar voor de voeten van de doorgelopen spits en middenvelder. De eerste mocht aanleggen, maar Dirk redde in 2e instantie zeer goed met de voet. Onbedoeld gaf hij een volgende panklare bal weg en werd hij toch verslagen door de tweede alerte tegenstander. Dirk vroeg zich terecht af waar de verdeding op dat moment was. Eemdijk 8 stond met 0-3 achter…
De rust brak aan. Een en ander werd besproken in de kleedkamer en ook werd er opgemerkt wat er fout ging de eerste helft. Dit viel, onbedoeld, niet altijd in goede aarde. De sfeer was even grimmig. De opstelling voor de tweede helft werd besproken, en het verwachtingspatroon was bij sommigen niets veranderd ten opzichte van de eerste helft. Dit schoot bij Mouse terecht in het verkeerde keelgat, begon wat te schelden en te schreeuwen en wist met zijn korte maar krachtige speech de moed er weer in te brengen. “Niks 0-10!!! We gaan vechten!!!!” was de fabuleuze uitspraak van de spitsmuis in wording.
De tweede helft dacht Maarssen eraan om Eemdijk 8 de genadeklap te geven. Maar met een Groen elftal die zo zijn mannetje staat in het veld, werd dit door vechten en buugen verijdeld!
WickedW die zeer sterk speelde rechtsachter (nadat de eerste helft H.W.D. zijn mannetje stond), Marty die als laatste man een stukje kwaliteit afwerkte. Puk die als voorstopper en voorhakker zijn most famous ‘Kijk-ik-ben-een-hufter-in-het-veld’ tactiek de vrije loop liet. WB die linksachter met zijn “nieuwe foenen” op de blaren liep en toch op zijn tandvlees doorbeukte. AzAri linkshalf die ook karakter toonde en bijna letterlijk zijn longen uit zijn lijf rende en snakte naar zuurstof. Rechtshalf een Darren die zogenaamd nergens last van had, alleen van wat spierpijn in de bovenbeen. Op het middenveld het duo Mouse en bORt die even na een minuut of 10 aftasten aan het begin van de eerste helft het veld rond renden, en zo de aanvallers Japio en Gerrit ondersteunden, maar tegelijkertijd ook weer hun mannetje stond in de verdediging. Maar wat is Eemdijk 8 zonder hun spitsen Japio en Gerrit Vullis? Zij moesten deze wedstrijd zorgen voor de nodige doelpunten. Hoewel we afgesproken hadden, dat ze wat verdedigende moesten spelen, kregen ze nog een aantal kansen.
Gerrit, die uitstekend meeverdedigde en de cornerballen een aantal keren zeer goed uit de pot wegkopte, wist ook nu weer uit een couter de bal naar Japio te schieten, die net iets over de middenlijn stond. Hij stond in zijn eentje en mocht het dus ook in zijn eentje klaren. Hij rende als een bezetene richting de keeper, met een aantal bloedhonden achter zich aan. Japio kwam oog in oog te staan met de keeper van de bezoekers.
De keeper trapte echter niet in zijn bedoelde schijnbeweging. Maar op zijn onbedoelde schijnbeweging was hij gezien. Lekker voor Japio, die na het harde werken dit doelpunt wel verdiend had, maar het was ook lekker voor het hele team. Die hatelijke '0' was weg. Niet 90 minuten lang voor niets ons te blubber gewerkt.
Het achtste leek tevreden na deze bevrijdende 1-3, want de stand werd nog geen 5 minuten later 1-4. Op links werd door 3 man achtereenvolgens onvoldoende ingegrepen, waarna de spits sneller bij de bal was en de 1-4 mocht aantekenen. Maarssen ging op 90 procent spelen en het moegestreden Eemdijk had via AzAri en Gerrit toch zeker een tweede doelpunt moeten maken. AzAri die voor de zoveelste keer naar voren was gerend aan de linkerkant schoot de bal hoog het keepersgebied in van Maarssen. Of het een voorzet was, of een schot op doel was op dat moment niet duidelijk. Wat wel duidelijk zichtbaar was, is dat de bal te hoog voor de keeper was om er bij te kunnen en dat de bal vervolgens de lat als eindbestemming had. Ook Gerrit kreeg de bal aan de rechterkant aangespeeld door Japio, hoewel Mouse aan de linkerkant ook helemaal vrij stond. Helaas wist Gerrit deze helaas met zijn binnenkant over te schieten.
De klok stond op de 85e minuut en AzAri gebaarde naar WB dat hij moegestreden was en echt niet meer kon. AzAri ging linksachter spelen en WB nam zijn plek in op het middenveld. Daardoor leek het even gevaarlijk te worden en kreeg Eemdijk 8 weer hoop. Hoop op dat tweede doelpunt uiteraard.
WB kreeg de bal aangespeeld en kreeg zo de ruimte om op te lopen. Verbazingwekkend wist hij 2 man te passeren en de bal halverwege de helft van de zwartwitten te passen naar Mouse a.k.a. de Kapper.
Mouse zou Mouse niet zijn, als hij zelf niet eerst probeerde om de tegenstander te passeren. Mouse kreeg wat ruimte, stuitte op een van de middenvelders van Maarssen, maar leek er niet voorbij te komen. Als hij deze gepasseerd was, zou de verdediging op papier kansloos zijn geweest. WB stond diep in de spits, te wachten op Mouse. bORt stond rechts naast Mouse en Japio stond links voor hem, eveneens te wachten op die wonderpass. Wat zo’n kleine ingreep leek, ontaarde in een slow-motion actie voor Mouse. De kerstklokjes begonnen te klinken, het gras begon elke richting in te waaien. Het zand dat gestrooid was op het veld, nam ontaardse vormen aan. Schreeuwend dat Mouse de bal af moest geven, leek het moment een eeuwigheid. De bal tussen hem en de tegenstander nam alle vormen aan, behalve de goeie rollende vorm, waardoor deze langs de middenvelde zou schieten. De wind trok aan, de haren in de nek begonnen te groeien en Henk de Most Famous Kapper van Eemdijk 8 begon weer verticaal te flikflakken met zijn voeten en knipte de een na de ander. Onze groene Sweeney Todd knipte ietwat teveel, waardoor het “knipwerk” geen nut meer had en hij de bal verloor.
Nog een kleine gevaarlijke actie voor de Maarssenspelers, maar toen was de wedstrijd gespeeld. Dit was het Eemdijk 8 die wij allen wilden zien. Vechten, dueleren, positiviteit, en vooral karakter was hetgeen wat de shirtjes groen kleurden.
De winterstop is aangebroken. Wij verwachten jullie na de winterstop weer terug, vol goede moed, veel vechtlust en natuurlijk dat oh zo belangrijke Groene Karakter!
Wij wensen jullie prettige kerstdagen en een voorspoedig 2009 toe!
Met speciale dank aan Hip voor de feiten in dit verslag.
Na het fluitsignaal kregen de honers, de lachers en de spotters wat ze verwachtten. Eemdijk 8 stond onder grote druk, aangezien de tegenstanders snel, balvast en doelgericht waren. De groene verdediging, met een “frisse” laatste man, Marty, stond wederom als een huis, maar renden de longen uit het lijf om de ballen ternauwernood weg te werken uit het keepersgebied van “Greune Dirk”.
De kansen en druk werden groter en na een mooi teruggelegde bal van een van de Maarssenspelers werd de bal vol uitgehaald. De bal bolde het net en de Groene Hulk stond met 0-1 achter.
Er leek een lange (lijdens)weg te komen. Een tegenstander die twee klassen hoger speelt, geholpen door wederom een vroege goal. Maar het Achtste liet haar tanden zien, en liet het gebrek aan voetbalkwaliteit gecompenseerd worden met een enorme vechtlust. Slidings met gevaar voor eigen leven en opgestroopt vel weerhielden op dat moment de aanvallers om te scoren.
Deze vechtlust werd bijna beloond, maar Gerrit's pass belandde tegen een uitgestoken been. Anders had Japio vrije doortocht gehad en was de 1-1 op het scorebord een feit.
tot aan het tweede tegendoelpunt konden we al hardwerkend goed meekomen en kreeg het achtste hier en daar wel een zekere kans op een kans. Maar de scheids kende na een overtreding een vrije trap toe. Maarssen, net iets geslepener dan de Groenen, nam de bal snel. De spits werd ingespeeld en de 0-2 was een feit.
Het achtste snakte naar de thee en een handjevol zuurstof. In plaats van reageren gingen we achter de bal aanrennen, even uit positie mocht de aanvoerder inschuiven en haalde verwoestend uit. De bal zweefde als een ongeleid projectiel en Dirk kon niets anders doen dan reageren. Hij stompte de bal weg, maar panklaar voor de voeten van de doorgelopen spits en middenvelder. De eerste mocht aanleggen, maar Dirk redde in 2e instantie zeer goed met de voet. Onbedoeld gaf hij een volgende panklare bal weg en werd hij toch verslagen door de tweede alerte tegenstander. Dirk vroeg zich terecht af waar de verdeding op dat moment was. Eemdijk 8 stond met 0-3 achter…
De rust brak aan. Een en ander werd besproken in de kleedkamer en ook werd er opgemerkt wat er fout ging de eerste helft. Dit viel, onbedoeld, niet altijd in goede aarde. De sfeer was even grimmig. De opstelling voor de tweede helft werd besproken, en het verwachtingspatroon was bij sommigen niets veranderd ten opzichte van de eerste helft. Dit schoot bij Mouse terecht in het verkeerde keelgat, begon wat te schelden en te schreeuwen en wist met zijn korte maar krachtige speech de moed er weer in te brengen. “Niks 0-10!!! We gaan vechten!!!!” was de fabuleuze uitspraak van de spitsmuis in wording.
De tweede helft dacht Maarssen eraan om Eemdijk 8 de genadeklap te geven. Maar met een Groen elftal die zo zijn mannetje staat in het veld, werd dit door vechten en buugen verijdeld!
WickedW die zeer sterk speelde rechtsachter (nadat de eerste helft H.W.D. zijn mannetje stond), Marty die als laatste man een stukje kwaliteit afwerkte. Puk die als voorstopper en voorhakker zijn most famous ‘Kijk-ik-ben-een-hufter-in-het-veld’ tactiek de vrije loop liet. WB die linksachter met zijn “nieuwe foenen” op de blaren liep en toch op zijn tandvlees doorbeukte. AzAri linkshalf die ook karakter toonde en bijna letterlijk zijn longen uit zijn lijf rende en snakte naar zuurstof. Rechtshalf een Darren die zogenaamd nergens last van had, alleen van wat spierpijn in de bovenbeen. Op het middenveld het duo Mouse en bORt die even na een minuut of 10 aftasten aan het begin van de eerste helft het veld rond renden, en zo de aanvallers Japio en Gerrit ondersteunden, maar tegelijkertijd ook weer hun mannetje stond in de verdediging. Maar wat is Eemdijk 8 zonder hun spitsen Japio en Gerrit Vullis? Zij moesten deze wedstrijd zorgen voor de nodige doelpunten. Hoewel we afgesproken hadden, dat ze wat verdedigende moesten spelen, kregen ze nog een aantal kansen.
Gerrit, die uitstekend meeverdedigde en de cornerballen een aantal keren zeer goed uit de pot wegkopte, wist ook nu weer uit een couter de bal naar Japio te schieten, die net iets over de middenlijn stond. Hij stond in zijn eentje en mocht het dus ook in zijn eentje klaren. Hij rende als een bezetene richting de keeper, met een aantal bloedhonden achter zich aan. Japio kwam oog in oog te staan met de keeper van de bezoekers.
De keeper trapte echter niet in zijn bedoelde schijnbeweging. Maar op zijn onbedoelde schijnbeweging was hij gezien. Lekker voor Japio, die na het harde werken dit doelpunt wel verdiend had, maar het was ook lekker voor het hele team. Die hatelijke '0' was weg. Niet 90 minuten lang voor niets ons te blubber gewerkt.
Het achtste leek tevreden na deze bevrijdende 1-3, want de stand werd nog geen 5 minuten later 1-4. Op links werd door 3 man achtereenvolgens onvoldoende ingegrepen, waarna de spits sneller bij de bal was en de 1-4 mocht aantekenen. Maarssen ging op 90 procent spelen en het moegestreden Eemdijk had via AzAri en Gerrit toch zeker een tweede doelpunt moeten maken. AzAri die voor de zoveelste keer naar voren was gerend aan de linkerkant schoot de bal hoog het keepersgebied in van Maarssen. Of het een voorzet was, of een schot op doel was op dat moment niet duidelijk. Wat wel duidelijk zichtbaar was, is dat de bal te hoog voor de keeper was om er bij te kunnen en dat de bal vervolgens de lat als eindbestemming had. Ook Gerrit kreeg de bal aan de rechterkant aangespeeld door Japio, hoewel Mouse aan de linkerkant ook helemaal vrij stond. Helaas wist Gerrit deze helaas met zijn binnenkant over te schieten.
De klok stond op de 85e minuut en AzAri gebaarde naar WB dat hij moegestreden was en echt niet meer kon. AzAri ging linksachter spelen en WB nam zijn plek in op het middenveld. Daardoor leek het even gevaarlijk te worden en kreeg Eemdijk 8 weer hoop. Hoop op dat tweede doelpunt uiteraard.
WB kreeg de bal aangespeeld en kreeg zo de ruimte om op te lopen. Verbazingwekkend wist hij 2 man te passeren en de bal halverwege de helft van de zwartwitten te passen naar Mouse a.k.a. de Kapper.
Mouse zou Mouse niet zijn, als hij zelf niet eerst probeerde om de tegenstander te passeren. Mouse kreeg wat ruimte, stuitte op een van de middenvelders van Maarssen, maar leek er niet voorbij te komen. Als hij deze gepasseerd was, zou de verdediging op papier kansloos zijn geweest. WB stond diep in de spits, te wachten op Mouse. bORt stond rechts naast Mouse en Japio stond links voor hem, eveneens te wachten op die wonderpass. Wat zo’n kleine ingreep leek, ontaarde in een slow-motion actie voor Mouse. De kerstklokjes begonnen te klinken, het gras begon elke richting in te waaien. Het zand dat gestrooid was op het veld, nam ontaardse vormen aan. Schreeuwend dat Mouse de bal af moest geven, leek het moment een eeuwigheid. De bal tussen hem en de tegenstander nam alle vormen aan, behalve de goeie rollende vorm, waardoor deze langs de middenvelde zou schieten. De wind trok aan, de haren in de nek begonnen te groeien en Henk de Most Famous Kapper van Eemdijk 8 begon weer verticaal te flikflakken met zijn voeten en knipte de een na de ander. Onze groene Sweeney Todd knipte ietwat teveel, waardoor het “knipwerk” geen nut meer had en hij de bal verloor.
Nog een kleine gevaarlijke actie voor de Maarssenspelers, maar toen was de wedstrijd gespeeld. Dit was het Eemdijk 8 die wij allen wilden zien. Vechten, dueleren, positiviteit, en vooral karakter was hetgeen wat de shirtjes groen kleurden.
De winterstop is aangebroken. Wij verwachten jullie na de winterstop weer terug, vol goede moed, veel vechtlust en natuurlijk dat oh zo belangrijke Groene Karakter!
Wij wensen jullie prettige kerstdagen en een voorspoedig 2009 toe!
Met speciale dank aan Hip voor de feiten in dit verslag.
De kansen en druk werden groter en na een mooi teruggelegde bal van een van de Maarssenspelers werd de bal vol uitgehaald. De bal bolde het net en de Groene Hulk stond met 0-1 achter.