Op het moment dat ik deze column begin te schrijven vraag ik me af hoe het met Albert gaat. Ik wilde namelijk schrijven dat we het seizoen goed gestart zijn. Twee maal per week trainen, terwijl de vakantie in volle gang was. Dit tekent de gezelligheid van Eemdijk 8. Of het de gretigheid tekent, durf ik niet te zeggen. Ik heb soms het idee dat plezier belangrijker is dan prestatie. Dat het goed samen gaat, propte ex-ijsselmeervogel Jeroen Rijsdijk (c) in een mooie slogan: plezier zorgt voor prestaties en prestaties zorgen voor plezier. >>
Net als vorig jaar heeft ieder van ons verschillende doelstellingen, de een wil gewoon een beetje bewegen naast zijn drukke baan, een ander begint pas los te komen in de derde helft terwijl de derde al droomt over een aanstaand kampioenschap. Ik ben weer een ander, ik vind dat we moeten trainen en spelen om te (willen) winnen, maar dat kampioen worden nog een of meer stappen te ver is. Individueel, maar ook collectief, moeten we nog veel leren. Dat kan door gezelligheid, maar niet alleen. Dat betekent dat we ons best moeten blijven doen om te komen trainen en tijdens de training.
Iedereen van ons wacht op de eerste wedstrijd. In tegenstelling tot vorig jaar doen we mee aan de beker. Dat zijn drie goede tegenstanders. Roda de kampioen van afgelopen jaar, Huizen 8 een stabiele ploeg die elk jaar bovenin meedraait in de zesde klasse en dit jaar bij ons ingedeeld en CJVV. Voor mij en het management drie momenten om de puzzel op zijn plaats te laten vallen. Met name de laatste wedstrijd moet gewonnen worden om lekker aan de competitie te beginnen.
Waar we aan moeten werken is het doorwisselen. Dat betekent zelfinzicht en het gunnen van speeltijd aan de ander. Afgelopen seizoen wilde nagenoeg iedereen gewoon 90 minuten spelen. Dat is niet haalbaar en teleurstellingen zijn wekelijks zichtbaar én hoorbaar. Ik noem dat een gezonde en juiste sportinstelling, maar het moet wel realistisch zijn. Er zijn er maar weinig die conditioneel gezien probleemloos de 90 minuten volmaken. Voor het elftal is het goed om even je rust te pakken en zo de ander weer te laten spelen. Jij kunt dan weer even later (voor dezelfde of tactisch voor een ander) invallen. Nu zijn we bang dat wisselen betekent dat we er niet meer inkomen. Afspraken maken helpt en dat kan onderling prima geregeld worden.
Nog een afspraak die we moeten maken, gaat over de grensrechterrol. Er zijn er onder ons die het al veel gedaan hebben, maar er zijn er ook die het nog geen enkele keer hebben gedaan. Iedereen weet inmiddels de spelregels van het voetbal. Is voor grensrechter alleen buitenspel, ingooi en corner dus dat kan geen excuus meer zijn. De twee aspecten die ik wil meegeven zijn:
1. duidelijk vlaggen dus goed omhoog en minimaal vijf seconden vasthouden
2. focus op bal en bij vlagsignaal op scheidsrechter houden, niet op (vrouwelijk) publiek en spelers.
Om het enigszins goed en naar ieders tevredenheid te laten verlopen, wil ik hier een schema voor opstellen dat iedereen -behalve Dirk dan- aan de beurt komt. Dit schema maken we in overleg en ruilen kan onderling. Spelers die vinden dat iemand voor het team niet hoeft te vlaggen, mogen de taak overnemen. Spelers die niet willen, kunnen Maarten vragen zijn beurt (tegen betaling van 10 euro) uit te voeren.
Geschreven wat ik wilde schrijven, maar laat ik vooral besluiten met door te gaan waar we (bijna) mee geëindigd zijn en dat is een paar keer achter elkaar winnen. We hebben allen mogen ervaren dat onze gezelligheid zorgde voor prestaties en de gepakte punten weer voor meer sjik.
Hip
