De Posthoorn 4 – Eemdijk 8 (5-2)

De wekelijkse schrijver van dit stukje heeft mij gevraagd om het dit keer te schrijven. Hij kon namelijk niets positief verzinnen over het presteren van Eemdijk 8. Ik wel. En dan verzin ik het niet eens. Op een dag als afgelopen zaterdag heb ik Eemdijk 8 een keer op een andere manier ervaren. Ik zag de pijn van de verdediging wanneer er gescoord werd door de tegenpartij. Dat ken ik aangezien ik op die locatie vele malen dat gevoeld heb. Maar door een verplaatsing in het veld, mocht ik dit keer op het middenveld spelen. Hier ervaarde ik de pijn die in de aanval speelde. Het gejammer om een gemiste kans. En ik jammerde mee. We hebben deze wedstrijd verloren. Maar vanuit mijn visie durf ik te zeggen dat geen schande is om van een veteranenteam als Posthoorn 4 te verliezen. Maar het was wel buitengewoon pijnlijk. Te vroeg was het. Aanwezig te zijn bij Eemdijk. De wedstrijd begon namelijk om 3 uur s’middags en met ruim 1,5 uur van te voren verzameld met een kwartiertje rijden richting Amersfoort waren we natuurlijk ook veel te vroeg op het sportpark. Maaar het kon allemaal, we hadden frisse moed en de zin om te voetballen was alom aanwezig. We hebben een winterstop gehad die stiekem uitgerekt is door vele regen net voor de geplande wedstrijden. En we hadden nog een appeltje te schillen met Posthoorn 4. De nederlaag van 0-7 vorige keer waren we niet vergeten en de meest zweverige figuren van Eemdijk 8 had alle moed om te zeggen dat Posthoorn 4 dit keer de nederlaag zal voelen. Echter de nuchtere mensen wisten dat dit niet zomaar gaat. Posthoorn 4 staat zeer hoog in de ranglijst en enige spelers van Eemdijk 8 geloofden dat Posthoorn 4 een potientiele kampioen is van dit jaar.·····

Na ruim op tijd al warmgelopen te hebben, is de wedstrijd begonnen. De nuchtere spelers van Eemdijk 8 zullen vast raar opgekeken hebben. Eemdijk 8 was namelijk de betere partij. In de eerste minuut was er al een moment waar Hip, Wouter en Gerrit de 16 van de tegenpartij benaderden. Voor Eemdijk 8 termen is dit een kans op een kans. Oftewel we waren al goed bezig!! Het bleef zo, de kansen bleven komen. Ondanks dat we verbaasd waren dat de Groenen hadden gescoord, immers dat gebeurt weinig, hadden we niet verbaasd hoeven te zijn. Statistisch gezien had de groenen allang voor moeten staan en wanneer Gerrit scoorde door middel van een goede voorzet van Hip, was dat niet minder dan terecht. En de kansen bleven komen. En ondanks dat we verbaasd waren dat Gerrit nonchalant langs de keeper wou scoren maar daarmee op de paal schoot, immers dat gebeurt vaak in Eemdijk 8, waren we verbaasd dat voor de zoveelste keer de Groenen lieten zien dat wij de betere partij waren. Posthoorn 4 in de top 3 van de competitie had het zwaar maar dan ook heel zwaar met ons!!!     

Het leek wel een sprookje. Waar normaal de chaos van geschreeuw en miscommunicatie bij Eemdijk 8 plaatsvindt, was nu die chaos bij de tegenpartij. De keeper van Posthoorn 4 had het zwaar te verduren en dat liet hij ook weten aan zijn verdediging. Het ging goed. Zelfs wanneer Posthoorn 4 een knappe gelijkmaker scoorde via een vrije trap en zelfs na een moment van een chaotische wissel bij de Groenen, bleven we gevaarlijk. We gingen de rust in met 1-1 en hadden de smaak te pakken. Enige waar we van baalden was dat we niet aan het 2^e doelpunt zijn gekomen. De rust werd goed gebruikt voor een emo-moment voor de jongens die maar bleven huilen over de chaotische wissel truuk en taktieken en adviezen werden uitgedeeld zodat we de tweede helft nog beter konden spelen.     Ook in de tweede helft waren er genoeg kansen voor de 2^e doelpunt. Hip liet vaak genoeg zien dat hij leuk met de bal kan spelen, maar maakte de kansen niet af. De afmakertjes misten we. En wanneer die niet komen, kan je nog wel sterker zijn in het middenveld door een goede combi Gijsbert en Hip met vlugge links- en rechtshalf Henk en Bort. En een goed gedirigeerde verdediging door Floepie. Het weerhoudt Posthoorn 4 niet om hun eigen kansen te creeeren. En wanneer die kansen kwamen, volgde de doelpunten. Het ging snel, voor we het wisten stonden we 5-1 achter. Het blijkt maar weer dat wanneer je een leeftijd van 3 levens hebt bereikt je een voetbalervaring hebt die weet hoe je een kans benut. Het was pijnlijk. Gelukkig bleven we doorgaan. Als ik ergens een hekel aan heb is het aan opgeven en koppie omlaag. We bleven vechten met nog een verdiende 2^e doelpunt aan onze kant. Hip liet met een plotse schot op behoorlijk afstand de keeper verrassen met een tollende bal achter zich. Hun keeper was terecht boos op zijn verdediging. En als we echt wilden, hadden we ook onze 3^e, 4^e en 5^e doelpunt kunnen maken. Maar goed… we hebben nu het echt wel gezien dat “kansen afmaken” nog op onze ToDo lijstje voor de training staat.     Volgende week mogen we tegen DOSC. De naam beoordelend, mag ik concluderen dat dit een veteranenteam is van ICT-ers. Wie noemt anders zijn club naar revisie C van een verouderd softwarepakket? Als het weer toelaat en we mogen spelen, zal er net zo gevochten moeten worden als tegen Posthoorn 4. Misschien nu ietsje meer eigenlijk, gewoon om de nare nasmaak van afgelopen zaterdag te vergeten.     We kunnen het namelijk echt wel. [youtube https://www.youtube.com/watch?v=85hf5g40b2g]